...เสียงฝีเท้าเงียบงันของฉันและเซเรนดังก้องสะท้อนในทางเดินใต้ดิน...
...ความเงียบที่ไม่ใช่ความสงบ แต่คือ “ลมหายใจกลั้นของบางสิ่ง” ที่รอคอย...
...เราหยุดยืนหน้าประตูเหล็กที่เคยถูกผนึกไว้ด้วยโซ่สามชั้น...
...ตอนนี้โซ่หายไปแล้ว เหลือเพียงตราไม้กางเขนสีดำ...
...ที่แตกเป็นรอยร้าวบาง ๆ...
...เหมือนว่าประตู…กำลังรอให้ถูกเปิดออกจากภายใน...
...เซเรนยื่นกล่องไม้เล็ก ๆ ให้ฉัน...
...“ในนี้คือ ‘ของแลกเปลี่ยน’” เขาว่าเสียงเคร่ง...
...“ของสิ่งหนึ่ง ที่จะใช้เปิดทางเข้าสู่หัวใจของคฤหาสน์…”...
...ฉันเปิดกล่องช้า ๆ...
...ในนั้นมีเพียงกระดาษแผ่นหนึ่ง รูปภาพขาดครึ่งของตัวฉันเองยืนอยู่กับ…ผู้หญิงคนหนึ่ง...
...ใบหน้าของเธอเลือนรางเหมือนถูกฝนลบ...
...“เธอเป็นใคร?” ฉันถามเบา ๆ...
...เซเรนไม่ตอบในทันที...
...เขาเพียงจ้องมองภาพนั้นนิ่ง แล้วพูดว่า…...
...“เธอคือคนที่นายเคยรักมากที่สุด…แต่ลืมไปแล้ว”...
...หัวใจฉันเต้นแรง...
...มีบางอย่างในใจสั่นสะเทือนรุนแรงอย่างไร้เหตุผล...
...น้ำตาไหลออกมาโดยไม่รู้ว่าทำไม...
...เซเรนวางมือลงบนบ่าฉัน...
...“คฤหาสน์ไม่ขอแค่เลือด มันขอ ‘ความจำที่เจ็บที่สุด’ เพื่อแลกกับทางเข้าไปสู่หัวใจของมัน”...
...“แล้วถ้าไม่ให้ล่ะ?” ฉันถามเสียงสั่น...
...“นายก็จะอยู่ที่นี่ตลอดไป…เหมือนฉัน”...
...เขายิ้มบาง ๆ “แต่ฉันหวังว่านายจะ ‘เลือกเป็นคนสุดท้าย’ ที่ติดอยู่ในที่นี่”...
...ประตูเปิดออกด้วยตัวเอง...
...กลิ่นของเหล็กสนิม ผสมกลิ่นเนื้อเน่าโชยออกมาทันที...
...ทางเดินเบื้องหน้าเป็นบันไดหินวนลงลึก…ลึกลงไปเรื่อย ๆ...
...เหมือนไม่มีจุดจบ...
...เมื่อเดินถึงจุดล่างสุด…...
...สิ่งที่รออยู่เบื้องหน้าคือ "ห้องกลมสีดำ" ไม่มีแสง ไม่มีเงา...
...กลางห้องนั้น...
...มีต้นกุหลาบต้นหนึ่งงอกขึ้นจากพื้นหินแห้งแล้ง...
...มันมี “หัวใจ” เต้นอยู่กลางดอกไม้...
...หัวใจจริง ๆ เต้นตุบ ตุบ ราวกับมีชีวิตของมนุษย์...
...เถาวัลย์สีดำเลื้อยไปตามผนัง...
...และแต่ละใบของมันมีใบหน้า…ที่กำลังร้องไห้...
...“นี่คือหัวใจของคฤหาสน์”...
...เซเรนกล่าว...
...“มันเติบโตจาก ‘ผู้มาเยือนที่หวาดกลัว’...
...จากคนที่อยากหนี แต่หนีไม่พ้น...
...จากความทรงจำที่คนอยากลืม แต่ไม่สามารถลืมได้จริง…”...
...ฉันเดินเข้าไปใกล้...
...หัวใจในดอกไม้เต้นแรงขึ้น...
...เสียงกระซิบเริ่มดังในหัวฉันอีกครั้ง...
...“เรย์…เธอยังอยู่ในนี้…เธอจำไม่ได้เหรอ…ช่วยฉัน…จำฉันที…”...
...เสียงนั้นคือ เสียงของผู้หญิงคนนั้นในรูป...
...ภาพจำแวบขึ้นมาเหมือนฝัน หญิงสาวผมยาว หัวเราะใต้แสงแดด ดวงตาเธออ่อนโยน…...
...ฉันทรุดลงกับพื้น...
...“ฉันเคย…ลืมเธอไปจริง ๆ เหรอ?” ฉันถามเซเรนทั้งน้ำตา...
...เขาพยักหน้าเบา ๆ...
...“เธอคือคนที่เคยตามนายมาที่คฤหาสน์นี้…เพื่อช่วยนาย...
...แต่สุดท้ายเธอเลือก ‘อยู่แทน’ นาย…แล้วนายก็ลืมเธอไปตามเจตนารมณ์ของคฤหาสน์”...
...ฉันรู้สึกเหมือนหัวใจตัวเองโดนบีบ...
...มือสั่น กำลังจะยื่นไปแตะดอกกุหลาบนั้น…...
...แต่เซเรนพูดขึ้นว่า...
...“ถ้านายแตะมัน…นายจะจำทุกอย่างได้ ทั้งความรัก ความเสียใจ และการสูญเสีย”...
...“และถ้านายไม่แตะ?” ฉันถามเสียงแผ่ว...
...“เธอจะยังอยู่ตรงนี้…ร้องไห้…จนกว่าจะมีคนมาแทนที่เธอ”...
...ฉันหลับตา สูดหายใจลึก...
...และตัดสินใจ…...
...แตะที่กลีบดอกไม้...
...ทันใดนั้น ทุกอย่างก็ เปลี่ยนไป...
...ภาพในหัวฉันพุ่งเข้ามาเป็นสาย ฉันจำเธอได้แล้ว ชื่อของเธอคือ “ไอริส”...
...เธอคือคนที่ฉันรักที่สุด เป็นคนเดียวที่ตามฉันมาที่นี่...
...และเลือก “ลืมตัวเอง” เพื่อให้ฉันกลับออกไป...
...ฉันกรีดร้อง…ขณะหัวใจในดอกไม้แตกสลาย...
...กุหลาบสีดำเปลี่ยนเป็นสีแดงสด...
...เลือดพวยพุ่ง...
...เสียงกรีดร้องของเงารอบห้องดังก้องสะท้าน...
...และคฤหาสน์ทั้งหลัง…เริ่มพังลง...
...เซเรนมองฉันด้วยแววตาอ่อนโยน...
...“ขอบคุณ…เรย์...
...นายคือคนเดียวที่ ‘จำ’ ได้…แม้มันจะต้องเจ็บปวด”...
...“แล้วนายล่ะ?” ฉันคว้ามือเขาไว้...
...“นายจะรอดออกไปกับฉันมั้ย?”...
...เขาส่ายหน้าเบา ๆ...
...“ฉันถูกสร้างขึ้นจากความลืม…ฉันไม่มีตัวตนอยู่นอกคฤหาสน์นี้หรอก”...
...เขายิ้ม “แต่ฉันดีใจที่อย่างน้อย…นายยังมีโอกาสได้รัก และได้จำ”...
...เถาวัลย์เริ่มดึงร่างของเซเรนกลับเข้าไปในเงามืด...
...แมวสีดำกระโจนออกมาจากซอกหนึ่ง ดวงตาสองสีสว่างวาบ...
...มันพูดประโยคสุดท้าย...
...“เลือดหยดสุดท้ายได้หลั่งแล้ว…ประตูแห่งการจบสิ้น…จะเปิดออก”...
... แสงสว่างจ้าทะลุออกมาจากพื้นดิน…แล้วทุกอย่างก็ดับวูบ...
...ฉันตื่นขึ้นในโรงพยาบาลกลางเมือง...
...เจ้าหน้าที่บอกว่าพบฉันหมดสติอยู่ในป่าร้าง ไม่มีคฤหาสน์ ไม่มีร่องรอยใด ๆ...
...แต่ในมือฉันยังคงกำสร้อยคอเส้นหนึ่ง…...
...ที่มีจี้เล็ก ๆ แกะสลักชื่อว่า…...
...“IRIS”...
ཌདཌདཌདཌདཌདཌདཌདཌདཌདཌདཌདཌདཌདཌདཌདཌད
꧁magic union꧂
sukukiyamato@gmail.com
ตกแต่งให้สวย😅😅
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments