ขอรอ เพียงเธอ
ลอนดอน
ผมลืมตาขึ้นในห้องเช่า บนเตียงสีขาว ขนาดใหญ่ เสียงนกร้องจีบกัน เป็นจังหวะ ในขณะที่มีเสียง รถยนต์ขับผ่าน ผมลุกขึ้นออกจากเตียงแล้วไปชำระล้างร่างกายที่สกปรกมีกลิ่นเหล้าติดตัว ผมเดินเข้าห้องน้ำพรางมองกระจก ดูรูปร่างใบหน้าของตนเองหนึ่งถึงสองวินาทีก่อนที่จะก้มลงล้างหน้าที่มอมแมมจนแทบดูไม่ได้ มีเสียงหญิงสาวเดินมาทางห้องน้ำที่ผมกำลังทำธุระส่วนตัวอยู่ 'ตึก ตึก ตึก ตึก'เสียงฝีเท้านั้นหยุดลงที่หน้าประตูห้องนํ้า "นี่ คุณชักจะตื่นสายไปแล้วนะ"เสียงหญิงสาวที่เป็นภรรยาผมเอ่ยขึ้น "จิ้" ผมสถบนํ้าเสียงที่หงุดหงิดออกมา ก่อนจะหันไปมองหญิงสาว ยืนที่หน้าประตูห้องน้ำก่อนเธอจ้องมองมาที่ผม เธอมีรูปร่าง สูง สวย หุ่นดี สีผิวซีดเผือก หน้าดูมีสเน่ห์ ผมยาวดำขลับจนถึงเอว มีกลิ่นแป้งเด็ก และกลิ่นดอกไม้ติดตัวเธอโชยออกมา ผมยอมรับว่าเธอช่างดูเป็นหญิงสาวที่น่าหลงใหลจริงๆ แต่ก็เถอะ ผมแต่งงานกับเธอมา7ปีแล้ว ปัจจุบัน ผมอายุ30 เธออายุเท่าผม เราแต่งงานกันมา7ปี แต่ยังไม่มีลูก ผมคิดอยากจะมีลูก แต่เธอดันบอกยังไม่พร้อม เราไม่ได้ไปไหนมาไหนด้วยกันตั้งแต่เราแต่งงานเข้าปีที่3 แต่จู่ๆ วันนี้เธอเอ่ยปากชวนผม"นาทาน วันนี้เราออกไปข้างนอกกันไหม"เธอถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนแต่เรียบนิ่ง นัยต์ตาของเธอสีฟ้าอ่อนมีประกายนิดๆ ผมมองหน้าเธอพรางพยักหน้า "เอาล่ะ งั้นคุณก็รีบไปแต่งตัว ฉันจะพาไป"เธอยิ้มให้ผมก่อนที่จะเดินไปที่ห้องแต่งตัวของเธอ ผมเดินออกมาจากห้องน้ำ โดยที่มาผ้าขนหนูพันรอบเอว ยังไงก็นะ ผมมองเธอ เธอก็ยังส่วนสูงเหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยน หรืออาจเป็นเพราะว่าผมสูง '190' มันก็น่าคิด ผมอมยิ้มเยาะ ก่อนที่จะเดินไปหยิบเสื้อผ้ามาใส่ ผมแต่งตัวเสร็จ เธอก็เดินออกมา แล้วถามผมคำหนึ่ง"วันนี้อาจจะเป็นวันที่คุณรอคอยมาตลอด คุณแต่งตัวเสร็จ ตามฉันลงไปข้างล่างล่ะ"เธอพูดจบก็ได้เดินออกไป ผมใส่เสื้อยืดสีดำกางเกงขายาว นาฬิกาที่ข้อมือ รองเท้าผ้าใบสีขาว ดูเรียบง่าย แต่ดูดี ผมเดินตามเธอออกไป
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments