ข้าไม่รับศิษย์

เมื่อเข้าไปดูก็เห็นว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งกำลัง เสียงดัง ด่าทอ และกำลังโออ้วดตนเองยิ่งนัก

"ข้ารักษาให้ก็ดีแล้ว พอมาถึงคนก็ใกล้จะตายแล้ว ข้ารักษาไปก็ตายอยู่ดี เสียประวัติข้ายิ่งนัก พาเขากลับไป เงินค่ารักษาก็เพียงน้อยนิด ฮึ! ยังจามาหาข้าอีก ช่างไม่เจียมตน ดูก่อนว่าข้าคือใครใช่คนที่พวกเจ้าจะมาดูถูกได้รึ" ว่าจบก็เชิดหน้า หยิ่งยะโส นางสวมใส่หน้ากากเงินปีศาจธรรมดาทั่วไป ต่างกันกับของเหม่ยอิงที่ใช้นางผีเสื้อสมุทร ในนิทานพระอภัยมณี มาทำเป็นหน้ากาก ในโลกนี้หามีใครเหมือนรึ ไม่มีหรอก

"เจ้าแน่ใจรึว่าเป็นข้าได้" เหม่ยอิงกล่าวขึ้นทำให้คนหันไปมอง ทุกคนตกใจ ทำไมใส่หน้ากากปีศาจที่หน้ากากก็ช่างน่ากลัวนัก ไม่เคยมีคนเคยเห็นหน้ากากที่น่ากลัวเช่นนี้

"เจ้าเป็นใคร บังอาจมาปลอมตัวเป็น ขะ......." ยังกล่าวไม่จบก็เหมือนมีอะไรบ้างอย่างไต่เข้าไปในปากทำให้นางตกใจเผลอถอดหน้ากากออก เอามือล้วงเข้าไปในปากรีบเอาบางอย่างออก แต่ก็สายไปมันละลายในปากเสียแล้ว แล้วจังกวะนั้นก็มีแมลงบินออกมา

"หวี่ๆๆๆ" แมลงตัวนั้นบินมาหานาง แล้วบ่นๆๆ นางจึงหัวเราะเสียงดังจริงรึ โอเครๆข้าจะให้ของอร่อยกับเจ้าหลังจากจัดการเรื่องนี้จบแล้ว

"เจ้าทำอะไรกลับข้า" "อ้าวเจ้ารักษาคนใดเก่งกาจก็รักษาตนเองสิ ฮ่าๆๆๆ อ้อ! แม้แต่ตาเฒ่าคนนั้นก็รักษาเจ้าไม่ได้หรอกนะ ฮ่าๆๆ ยาของหมอปีศาจอย่างข้าใครจะถอดได้"

หลังจากที่นางชี้ไปที่ชายชราคนนั้นคนก็มองตาม

"เจ้ารู้ว่าข้าเป็นใครรึ?" ชายชรากล่าวอย่าง งงๆ

เหม่ยอิงหันหน้าไปมอง "ออ ท่านคือหมอเทวดาเชี่ยวหานเยว่ แห่งแคว้นเหลียน ลุงของฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน อืม..เป็นอาจารย์ของเขาด้วย และยังมีพวกชนชั้นสูงหลายพวกด้วย" ทุกคนตกใจ นางช่างกล้าหาญยิ่งนักที่กล่าวเช่นนั้น เป็นการหมิ่นราชวงศ์ ไม่กลัวตายจริงๆ

ชายชราตกใจ รึนางจะเป็นหมอปีศาจจริงๆ

"ข้าจะมีส่วนร่วมในการช่วยเจ้า โดยตาเฒ่านั้นจะรักษาเจ้า โดยไม่เก็บค่ารักษา"

"ฮ่าๆๆ เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าข้าจะช่วยเจ้ารักษาคน" เขาไม่ยอมรักษาหรอก หึ! ให้ตายก็ไม่ ชายชราคิดในใจ

"ท่านตามหาข้า" นางตั้งใจเว้นวรรค "เพื่อช่วยคน 2 คน มิใช่รึ?" กล่าวจบก็กวักมือเรียก หมอเชี่ยวเข้ามาใกล้ๆ

แล้วตะโกนเสียงดังว่า "ไม่อยากเรียนรู้การรักษา จากข้ารึ ตาเฒ่า" ชายชราตกใจสะดุ้งสุดตัว "ปีศาจน้อย" เผลอออกปากพูกออกมา

"ใช่ไง ก็ข้าปีศาจ นี่น่า อาเฉียงไปจัดที่เตรียมการ" ไม่ต้องพูดอะไรต่อด้วยอยูด้วยกันมา 2 เดือนกว่าแล้วรูส่านางต้องการอะไร

นางสั่งหมอเชี่ยวว่า "ตรวจดูซิ" ท่านหมอเชี่ยวก็ทำตามอย่างจำใจ เมื่อจับชีพจร ก็ต้องตกใจ เหมือนกับคนที่เขาไปรักษาแต่รักษาไม่ได้เลยคาใจ จึงต้องการมารับการชี้แนะจากนาง เพราะได้ยินว่ามีหมอปีศาจมารักษาถึงจะโดนหลอกหลายครั้งแต่ก็ต้องมาดูใหเห็นกับตา ไม่นึกว่าจะได้เจอตัวจริง เจ้าปีศาจน้อยนางนี้ เฮ้อ! เสียชื่อหมอเทวดาที่มีชื่อเสียงโด่งดังหมด

"ทำตามวิธีของท่านจนถึขั้นตอนสุดท้ายค่อยมาบอกข้า" ว่าแล้วก็เดินไปนั่งยังเก้าอึ้ที่อาเฉีนงเตรียมไว้ มีทั้งน้ำชา ขนมต่างๆ

"ไหนว่าแค่ให้ข้าช่วยเจ้า แต่นี้ข้าทำเกือบทั้งหมดเลยนะยัยปีศาจน้อย"

"ก็ท่านรักษามาดีแล้ว แต่ท่านตกม้าตายตอนจบไง" เมื่อเห็นชายชรางง นางจึงหันไปทางอาเฉียง

"ท่านรักษามาถูกทางแล้ว แต่ขั้นตอนสุดท้ายท่านทำไม่ถูกจึงรักษาไม่ได้" อาเฉียงแปลคำพูดเหม่ยอิงให้ชายชราฟัง

ได้ฟังเช่นนั้นชายขราก็เข้าใจทันทีจึงทำการรักษา จนมาได้ครึ่งทาง "เขาต้องกินยาทิพย์ ของข้าใช้หมดแล้ว ตัวยาก็หายาก สะ......" เหม่ยอิงโยนขวดยาให้ชายชรา 1 ขวด เมื่อชายชรารับมาเปิดดูก็ต้องตกใจ นี่มันยาทิพย์ชั้นดีที่หายาก แต่นางโยนให้เขาเหมือนสิ่งไร้ค่า ข้างในยังมีตั้ง 5 เม็ด เขาทำได้ 3 เม็ด ยังถูกยกย่องว่าเป็นอัจฉริยะแล้ว แล้วนางเล่าปีศาจชัดๆ

"เจ้าจะตะลึกอีกนานไหม รีบทำรีบเสร็จข้าจะได้ไปพักผ่อน"

หมอเทวดาเชี่ยว ได้แต่ถอนใจเจ้าปีศาจน้อยนี่ เมื่อรักษาจนถึงขั้นตอนสุดท้าย เขาก็เดินไปตามนางมา เมื่อนางมาถึงก็เอาเข็มไม้อย่างดีที่แข็งแรงออกมาทำการฝั่งเข็มแบบที่เขาทำแต่ต่างกันตรงนางใช้เข็มไม้แบะจุดสุดท้ายนางไปฝั่งที่จุดเถียนตัน

"เข็มเงินดีก็จริงแต่กับโรคชนิดนี้มีผลไปทำให้มันต้านยาและดื้อกับท่าน และจุดสุดท้ายเพราะมันดื้อจึงวิ่งไปที่ที่สำคัญในร่างกาย" นางอธิบาย ชายชราเข้าใจทันที มิน่าเข้ารักษาก็มาถูกทางแต่ไม่หาย ความนับถือเกิดขึ้นในสายตาชายชรา เมื่อเสร็จสิ้น นางเขียนเทียบยาให้ 2 เทียบ สั่งสฝว่าต้มกิน 1 วันเช้า 1 เทียบแบบข้นๆ เย็น 1 เทียบแบบข้นๆเช่นกัน

ครอบครัวคนป่วย คุกเข่าขอบคุณทั้งพยายามจ่ายค่าใช้จ่ายให้แต่นางไม่รับ "พวกเจ้าถึงกลับขายบ้านขายเรือนมา จงเอาไปหาที่อยู่เถิด เมื่อใดที่ข้าจะเรียกร้องข้าจะไปหาเจ้า" นางดึงชายเสื้อ ของคนป่วยมาเก็บไว้บอกว่านี้คือเครื่องยื่นยันว่าเป็นนางเมื่อไปหา ทุกคนจึงจากไป โดยที่เหม่ยอิงไม่รูเลยว่าครอบครัวนั้นเอาเสื้อต้วนั้นใส่กรอบตั้งไว้เพื่อระลึกถึงความช่วยเหลือครั้งนี้

ก่อนนางจะไปท่านหมอเทวดาก็ คุกเข่าลงคำนับนางโดยไม่ทันตั้งตัว "รับข้าเป็นศิษย์ด้วยท่านอาจารย์" ทำเอาคนที่อยู่ที่นั้นตกตะบึกตาค้าง "นี่ท่านหมอเทวดา ขอเป็นศิษย์ท่านหมอปีศาจ"

เหม่ยอิงตกใจกระโดดหลบทันที "ข้าไม่รับศิษย์" นางกล่าวแบบไม่มีเยื้อใย "ตาเฒ่าเช่นท่าน ข้าไม่รับ"

"เมื่อกี้ท่านชี้แนะข้า ก็เท่ากับเป็นอาจารย์ข้าแล้ว ไม่รู้ล่ะ ท่านคืออาจารย์ น่ะยัดนี้แล้ว

เหม่ยอิง เหนื่อยเกินกว่าจะเถียงต่อจึงเดินจากไปขึ้นรถม้า อาเฉียงควบรถม้าไปที่โรงเตี้ยม เมื่อได้ห้องพักนางก็เตรียมจะนอน แต่อาเฉียงกล่าวว่า "อาบน้ำก่อนเถิดคุณหนู จะได้สบายตัว ขอรับ" ว่าแล้วก็ไปเตรียมน้ำให้นาง

เหม่ยอิงอาบน้ำเสร็จ ก็ล้มตัวลงนอนทันที

ในระหว่างนั้นหามีคนสนใจ คนที่ปลอมเป็นท่านหมอปีศาจไม่ เพราะตายทันทีที่ ได้รับพิษ เจ้าหน้าที่จึงเอาไปทิังที่สุสานร้างไร้ญาติ

แมลงตัวน้อยเกาะอยู่ที่โต๊ะน้ำชาพลางน้ำตาไหล บ่นพึมพำว่า "ไหนว่าจะให้รางวัล ฮือๆๆๆ ท่านอย่าพึ่งกลับสิ นายหญิง" ท่านรังแกข้าแล้ว คราวหน้าข้าไม่ช่วนงานท่านแล้ว ท่านใจร้ายจริงๆ ท่านไม่รู้ว่าปากหญิงคนนั้นเหม็นมากกก ข้าแทบตายตั้งแต่นางอ้าปากแล้วนะ นายท่าน ท่านปลอบใจข้าหน่อย

เมื่อเสี่ยวเป่ยได้ยินคำรำพันก็คำรามเสียงดังที่ได้ยินเฉพาะสัตว์อสูรเท่านั้น แมลงน้อยจึงบินไปแอบทันที

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***