...หลังจากเหตุการณ์ “จูบแรก” สุดงงงวยเมื่อวาน...
...เฟย์รินก็เดินทางร่วมกับซีนน์ นักดาบเย็นชาผู้ไม่ถามอะไรเลยสักคำ…...
...แต่บางครั้งแอบมองเธอตอนเผลอ...
...ทั้งสองมุ่งหน้าไปยังซากโบราณอัลทาเรีย — ดันเจี้ยนระดับเริ่มต้นที่ถูกปิดตายไว้หลายปี...
...ที่แห่งนั้น…ในอดีต เฟย์ริน (ตอนยังเป็นไคเซอร์) เคยฝัง “ไอเทมพิเศษระดับโลก” ทิ้งไว้ก่อนจะสร้างอาณาจักรของตน...
...หากขุดขึ้นมาได้ตอนนี้…เกมนี้ข้า โกงแน่นอน...
...ซีนน์: “ข้างในนี่มัน…เย็นยะเยือกผิดปกตินะ” ...
...เสียงเท้าทั้งคู่กระทบกับหินเย็น ๆ ของทางเดินใต้ดิน...
...แสงไฟจากคบเพลิงวูบไหว...
...เฟย์ริน: “ใช่…นี่ไม่ใช่แค่ดันเจี้ยนธรรมดา...
...นี่คือ 'รอยแยกของความทรงจำ' ดันเจี้ยนที่สร้างจากจิตของคนตาย”...
...เฟย์รินจำได้ดี ตอนนั้นเธอฝึกเวทมืดผิดพลาด...
...ดันเจี้ยนนี้จึงไม่เพียงเต็มไปด้วยกับดักและปีศาจ…...
...แต่ยังเต็มไปด้วย “ภาพอดีต” ที่อาจกัดกินจิตใจเธอเอง...
...[ ฟุ่บ! ]...
...ประตูด้านหลังปิดเองโดยไม่มีสัญญาณเตือน...
...คบเพลิงดับหมด เหลือแค่ความมืดสนิท......
...เสียงกระซิบเบา ๆ ดังขึ้นรอบตัว...
...“ไคเซอร์...เจ้ายังจำข้าได้หรือไม่…”...
...เฟย์รินเบิกตากว้าง — นี่มันเสียงของ "เวโรน่า"...
...ผู้หญิงคนเดียวที่เขาเคยรัก...
...แต่ก็เป็นคนที่จับมือกับ “ผู้กล้า” เพื่อฆ่าเธอ...
...[ เตือน: ศัตรูระดับจิตปรากฏตัว ]...
...ชื่อ: เงาแห่งเวโรน่า / เลเวล 25...
...พลังพิเศษ: ดึงจิตใจให้ย้อนอดีต / ลดค่าพลังโจมตี 50%...
...ซีนน์: “เสียงนั่น...ใครกัน!?”...
...เฟย์ริน: “อย่าเชื่อมัน! มันไม่ใช่ของจริง!!”...
...ในเสี้ยววินาที เฟย์รินคว้าคอเสื้อซีนน์...
...และจูบเขาอีกครั้งอย่างไม่ทันตั้งตัว...
...“ข้าขอยืมพลังอีกทีนะ!”...
...❝Shadow Surge: 3 นาที เริ่มต้นแล้ว❞...
...ฟึ่บ!!!...
...พลังคลื่นเงาปะทุออกมาจากตัวเฟย์ริน...
...ผมเปลี่ยนเป็นสีดำสนิท ดวงตาเรืองแสง...
...เธอตวัดแขนฟาดใส่เงาของเวโรน่า...
...เสียงระเบิดเวทกระจายทั่วห้องโถงใต้ดิน...
...แต่เงานั้นกลับหลบได้ และทิ้งคำพูดไว้......
...“ถึงเจ้าจะฆ่าข้าอีกครั้ง…...
...ความรู้สึกที่เจ้ามีต่อข้า จะไม่มีวันหายไป…”...
...แล้วมันก็สลายไปในหมอกมืด...
...พลังหมดลงอีกครั้ง......
...เฟย์รินทรุดลงกับพื้น มือสั่นเล็กน้อย...
...“แค่ 3 นาที…มันไม่พอเลยจริง ๆ…”...
...ซีนน์ยื่นมือให้...
...“ครั้งหน้า…บอกก่อนก็ได้นะ...
...จะได้ไม่ตกใจเวลาโดนจูบ”...
...เขาพูดแบบหน้าเรียบ ๆ...
...แต่หูแดงเหมือนโดนเวทไฟ...
...เฟย์รินหัวเราะเบา ๆ...
...เฟย์ริน: “แต่เจ้าก็ยังไม่หนีไปไหนนี่นา”...
...ซีนน์: “เพราะข้ารู้...ว่าเจ้ากำลังจะเปลี่ยนโลก”...
...เฟย์รินชะงัก — คำพูดนั้น...เหมือนกับสิ่งที่เวโรน่าเคยพูดเมื่อ 20 ปีก่อน...
...❝หรือว่า...เขาเริ่มจำอะไรบางอย่างได้แล้ว...?❞...
...🌙 [ตอนกลางดึก – ความลับใต้แสงไฟ]...
...กลางดึกคืนนั้น ขณะทั้งสองนั่งพักในป่าด้านนอกดันเจี้ยน...
...เฟย์รินนั่งพิงต้นไม้ มองไฟกองเล็กๆ ในขณะที่ซีนน์กำลังนั่งพันผ้าพันแผลให้ตัวเอง...
...เฟย์รินสังเกตเห็นบางอย่าง......
...ผิวตรงไหล่ของซีนน์ขาวนวล เรียบเนียน...
...และเมื่อเขาแกะผ้ารัดอก......
...โป๊ะแตก...!!...
...เฟย์รินอึ้ง จ้องอยู่นานจนหลุดปากออกมา...
...“เดี๋ยวก่อนนะ...เจ้าคือ...ผู้หญิงหรอ!?”...
...ซีนน์ชะงักไปครู่หนึ่ง...
...ก่อนจะถอนหายใจ แล้วยิ้มจางๆ...
...“ข้าคิดว่าเจ้าจะจับได้เร็วกว่านี้ซะอีกนะ”...
...เฟย์รินตะลึงงัน ความทรงจำเริ่มกลับมา...
...ภาพหนึ่งผุดขึ้นในหัว —...
...“แม่ทัพหญิงผมดำ” ที่เคยใช้ดาบศักดิ์สิทธิ์แทงทะลุหัวไคเซอร์...
...ศัตรูที่เธอทั้งเคารพและเกลียดในเวลาเดียวกัน...
...และตอนนี้…เธอกลับมายืนอยู่ตรงหน้าเขา ในนาม “ซีนน์”...
...ซีนน์: “ข้าไม่ได้ตั้งใจจะหลอก......
...แต่มันง่ายกว่าถ้าจะใช้ชื่อผู้ชายเดินทางในโลกนี้”...
...เฟย์รินกลืนน้ำลาย ยกมือขึ้นกุมหน้าผาก...
...“ข้าต้องจูบก่อนใช้พลัง…...
...แล้วคนที่ข้าจูบไปสองรอบคือผู้หญิง......
...โลกใหม่นี่แม่งเล่นอะไรกับข้าวะเนี่ย…”...
...เฟย์รินสบตาซีนน์ แล้วระเบิดเสียงหัวเราะออกมา...
...ซีนน์ถามเบาๆ...
...“แล้วเจ้ารังเกียจข้ารึเปล่า ที่ข้าเป็นผู้หญิง?”...
... ...
...เฟย์รินนิ่ง ก่อนพูดเรียบ ๆ...
...“ข้าคืออดีตราชันย์ชาย...
...ที่มาเกิดใหม่ในร่างสาวดุ้น...
...แล้วจูบหญิงปลอมตัวเป็นชาย...
...เพื่อปลดปล่อยเวทมืด......
...เจ้าว่าข้ายังมีสิทธิ์ ‘รังเกียจ’ ใครอีกเหรอ?”...
...ทั้งสองหัวเราะเบา ๆ อย่างไม่เข้าใจโชคชะตา...
...ในค่ำคืนที่โลกยังสงบอยู่...ก่อนจะถึงคลื่นลมลูกต่อไป...
...รุ่งเช้าในป่า หลังจากคืนที่เฟย์รินรู้ความจริง...
...แสงแดดลอดผ่านกิ่งไม้...
...ซีนน์กำลังผูกดาบไว้กับเอว...
...ขณะที่เฟย์รินนั่งจ้องมือของตัวเอง...
...“ทำไมเมื่อคืนพลังมันดู...แรงผิดปกติวะ?”...
...ระบบเงียบสนิทเหมือนไม่อยากอธิบาย...
...แต่เฟย์รินรู้สึกชัดว่า Shadow Surge รอบเมื่อคืน มันต่าง...
...ทั้งความหนาแน่นเวท พลังเงา และ ระยะเวลา...
...ปกติพลังจะหมดลงทันทีเมื่อครบ 3 นาที...
...แต่เมื่อวาน...ข้าฟาดมอน 4 ตัว...
...ช่วยซีนน์ล้มกับดัก...
...แล้วยังไม่หมดอีก...
...[ กริ๊ง! ]...
...ระบบเพิ่งเด้งขึ้นมาแบบช้าๆ เหมือนโดนบังคับ...
...🛑 [ ข้อมูลระบบถูกปรับปรุงอัตโนมัติ ]...
...💋 “จูบเพื่อปลดล็อกพลัง” นั้น ขึ้นอยู่กับความรู้สึกที่ ‘เจ้ามี’...
...หาก "เชื่อว่าจูบผู้ชาย" พลังจะจำกัดแค่ 3 นาที...
...หาก “เข้าใจความจริง และ ปลดปล่อยเจตนาที่แท้จริง” จะได้รับพลังเต็ม...
...🎉 ผลลัพธ์ล่าสุด: “Shadow Surge ใช้งานได้ 10 นาทีเต็ม”...
...📌 หมายเหตุ: ระบบไม่สนเพศ...
...ระบบสนแค่ “ความกล้าเผชิญหน้ากับตัวเอง”...
...เฟย์รินอ่านแล้วกุมขมับ...
...“แปลว่ากูโดนระบบหลอกอยู่ตั้งแต่แรก…...
...เพราะคิดว่าจูบผู้ชายแล้วถึงใช้พลังได้?...
...ที่จริงกูแค่ต้อง ‘รู้ว่าตัวเองยอมรับ’ เท่านั้น…”...
...เธอเงยหน้าขึ้น มองไปทางซีนน์ที่กำลังมองนกบนกิ่งไม้...
...ริมฝีปากเธอยกยิ้มนิด ๆ...
...“ถ้าเจ้ารู้ว่าแค่จูบเจ้าแล้วข้าได้พลัง...
...เพิ่มอีก 7 นาทีเต็ม...
...ข้าจะโดนตีมั้ย?”...
...ซีนน์: “ถ้าจูบโดยไม่เตือนอีกล่ะก็...โดนแน่”...
...เฟย์ริน: “โอเค งั้นจะเตือนก่อน...ตอนนี้เลย”...
...[ จุ๊บ!! ]...
...เสียงระบบระเบิดขึ้นในหัวอีกครั้ง...
...💋 [ Shadow Surge: 10 นาที ]...
...💥 บัฟพิเศษ: “เข้าใจความจริง” ทำให้พลังเวทเพิ่ม 20%...
...🧠 ภาวะจิตมั่นคง + ไม่รู้สึกหลอนเวลาใช้พลังอีกต่อไป...
...ซีนน์ถอนหายใจ...
...“นี่เจ้าใช้ข้าเป็นแบตเตอรี่เหรอ…”...
...เฟย์ริน:“ไม่ใช่แบต...แต่เจ้าเป็น ‘ปากพลังเวท’...
...ของข้าเลยต่างหาก”...
...เฟย์รินยิ้มร้าย ๆ...
...แต่ในใจกลับอบอุ่นอย่างแปลกประหลาด...
...นี่อาจเป็นครั้งแรก…ที่เธอใช้พลัง...
...ไม่ใช่จากความแค้น แต่จาก...
...การยอมรับว่าเธอเป็นใคร...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments
T3rr0r1st
ถ้าไม่อัพเร็วๆ ฉันจะเสียใจแล้วนะ
2025-07-15
0