มหาจอมเวทย์กับพันธะรักหกวิญญาณ

...บทที่2:ร่องรอยแห่งพันธะและก้าวแรกสู่การค้นหา...

สายใยเส้นที่หนึ่ง: สั่นสะเทือนด้วยความมุ่งมั่นและแข็งกร้าวปะปนกับความหนักแน่น ออสตินรู้ว่านี่คือสายใยของลูคัส เขารู้สึกถึงความมั่นคงและแข็งแกร่งอย่างประหลาด ราวกับมีปราการปกป้องบางอย่าง

สายใยเส้นที่สอง: เต้นระรัวด้วยความร่าเริงและอิสระ บางครั้งก็ฉายแววเจ้าเล่ห์ ออสตินเดาว่านี่คือสายใยของไรอัน จอมโจรที่เปี่ยมด้วยเล่ห์เหลี่ยม

สายใยเส้นที่สาม: สงบนิ่งและลึกล้ำราวกับห้วงมหาสมุทร มีบางครั้งที่สัมผัสได้ถึงความเยือกเย็นและอันตราย นั่นต้องเป็นเซเวียร์ เจ้าชายแห่งเงามืด

สายใยเส้นที่สี่: อบอุ่นและอ่อนโยน เหมือนแสงอาทิตย์ยามเช้า มีความเมตตาแฝงอยู่ ออสตินมั่นใจว่านี่คือเอไลจาห์ บาทหลวงผู้ใจดี

สายใยเส้นที่ห้า: บริสุทธิ์และสดใส แต่ก็แฝงไว้ด้วยความโดดเดี่ยวและความเปราะบาง ราวกับสายใยของเฟลิกซ์ ผู้พิทักษ์ป่า

สายใยเส้นที่หก: มั่นคงและหนักแน่น เต็มไปด้วยพลังดิบและความซื่อสัตย์ เหมือนรากไม้ใหญ่ที่หยั่งลึก นั่นคือเบรนท์ หัวหน้าเผ่าผู้แข็งแกร่ง

แต่ละเส้นใยมีเอกลักษณ์ที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง ราวกับสะท้อนถึงบุคลิกของเจ้าของพันธะ และแต่ละครั้งที่ออสตินรับรู้อารมณ์เหล่านั้น เขาก็รู้สึกถึง ‘ความต้องการ’ ที่จะเข้าถึงพวกเขามากขึ้นอย่างห้ามไม่ได้ นั่นทำให้เขารู้สึกหงุดหงิดเป็นอย่างมาก เพราะมันขัดกับหลักการใช้ชีวิตที่เขาเคยยึดมั่น

การเดินทางใช้เวลาสองวันเต็มๆ ออสตินวาร์ปมาถึงชานเมืองหลวงเอลเดอร์เนียในยามพลบค่ำ เมืองหลวงแห่งนี้เต็มไปด้วยความคึกคัก ผู้คนเดินขวักไขว่ ร้านค้าเรียงราย แสงไฟจากโคมไฟเวทมนตร์ส่องสว่างไปทั่ว ออสตินเดินปะปนไปกับฝูงชน พลางสัมผัสถึงสายใยแรกที่แรงกล้าที่สุด

สายใยของลูคัสพาเขาลึกเข้าไปในใจกลางเมือง มุ่งตรงไปยังเขตพระราชวังอันโอ่อ่าที่รายล้อมด้วยกำแพงหินสูงตระหง่าน ออสตินชะงักฝีเท้า เขาจะเข้าไปในวังได้อย่างไร? ในฐานะมหาจอมเวทย์เขาเข้าออกวังหลวงได้ง่ายดาย แต่ตอนนี้เขามาในฐานะคนธรรมดาที่ปิดบังตัวตน

ในขณะที่เขากำลังคิดหาวิธีอยู่นั้น สายใยที่สองก็สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง พลังงานของไรอัน จอมโจรผู้เจ้าเล่ห์ พุ่งเข้ามาในความรู้สึกของเขาอย่างชัดเจน และมันมาจากทิศทางที่สวนทางกับพระราชวัง!

“มาพร้อมกันงั้นหรือ…” ออสตินพึมพำ ใบหน้าคมคายฉายแววหงุดหงิด แต่ก็แฝงด้วยความประหลาดใจเล็กน้อย โชคชะตากำลังเล่นตลกอะไรกับเขาอยู่กันแน่?

ดูเหมือนว่าการตามหาคนทั้งหกของมหาจอมเวทย์ผู้ไม่เคยสนเรื่องความรัก จะไม่ได้ง่ายดายอย่างที่คิด และอาจนำพาเขาไปพบเจอกับเรื่องราวที่คาดไม่ถึงอีกมากมายนัก

...บทที่ 3: จอมโจรผู้ไม่ได้รับเชิญและจุดเริ่มต้นของการผจญภัย...

ออสตินยืนนิ่งอยู่หน้าประตูพระราชวัง ดวงตาสีอำพันสแกนไปรอบๆ เขาตั้งใจจะหาทางลอบเข้าไปข้างในเพื่อสืบหาลูคัส แต่แล้วสายใยเส้นที่สองของไรอันก็สั่นสะเทือนอีกครั้ง คราวนี้มันรุนแรงกว่าเดิม ราวกับว่าอีกฝ่ายอยู่ใกล้แค่เอื้อม และกำลังเคลื่อนที่อย่างรวดเร็ว

“ให้ตายสิ…” ออสตินพึมพำอย่างหงุดหงิด การตามหาลูคัสในพระราชวังนั้นซับซ้อนเกินไปในตอนนี้ แต่จอมโจรผู้นั้นกลับเคลื่อนที่เข้ามาใกล้เสียจนเขารู้สึกถึงพลังงานวุ่นวายที่ปนเปื้อนด้วยความเจ้าเล่ห์ได้อย่างชัดเจน

เขาสัมผัสได้ว่าไรอันกำลังมุ่งหน้ามายังตลาดกลางคืนที่คึกคัก ออสตินตัดสินใจเปลี่ยนแผน เขาไม่มีเวลามาเล่นซ่อนหากับชะตากรรมที่ไม่อาจเข้าใจนี้แล้ว เขาต้องหาทางถอนพันธะให้เร็วที่สุด ไม่ว่าจะต้องเจอกับใครก่อนก็ตาม

ออสตินเร่งฝีเท้า ทะลุผ่านฝูงชนที่กำลังจับจ่ายใช้สอยและเพลิดเพลินกับบรรยากาศยามค่ำคืนของเมืองหลวง เสียงหัวเราะ รอยยิ้ม และกลิ่นอาหารหอมกรุ่นลอยอบอวล ทว่าออสตินกลับไม่ได้ใส่ใจสิ่งเหล่านั้นเลยแม้แต่น้อย เขามุ่งตรงไปยังจุดที่สายใยของไรอันเข้มข้นที่สุด

และแล้ว เขาก็เห็นร่างที่คุ้นตาจากในนิมิต ชายหนุ่มผมแดงเพลิงสะดุดตาโดดเด่นในชุดคลุมสีเข้มที่ผสมผสานระหว่างความคล่องตัวและหรูหรา ใบหน้าหล่อเหลาที่ประดับด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์กำลังเจรจากับพ่อค้าคนหนึ่งที่แผงขายเครื่องประดับวิเศษ ดวงตาสีเขียวมรกตเหลือบมองไปรอบๆ อย่างไม่หยุดนิ่ง ราวกับกำลังมองหาโอกาสอะไรบางอย่าง

“ไรอัน…” ออสตินพึมพำชื่อนั้นอย่างแผ่วเบา ทันใดนั้น จอมโจรหนุ่มก็เงยหน้าขึ้น ดวงตาเขาสบเข้ากับดวงตาสีอำพันของออสตินโดยบังเอิญ รอยยิ้มเจ้าเล่ห์บนใบหน้าของไรอันชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มที่กว้างขึ้นอย่างมีนัยยะ

“โอ้โห… ดูเหมือนว่าคืนนี้ดวงจะขึ้นเสียแล้ว” ไรอันพึมพำเบาๆ ราวกับพูดกับตัวเอง ก่อนจะถอยห่างจากแผงค้าอย่างรวดเร็ว และเริ่มก้าวเดินผ่านฝูงชนเข้ามาหาออสตินอย่างไม่รีบร้อน แต่แฝงไปด้วยความมั่นใจ

ออสตินเตรียมพร้อมรับมือ เขาไม่รู้ว่าจอมโจรผู้นี้จะเข้ามาด้วยเจตนาใด แต่สัญชาตญาณบอกว่าไม่ใช่เรื่องดีแน่นอน

“คุณชายท่านนี้ดูมีมนต์ขลังเสียจริง ไม่ทราบว่ามีธุระอันใดกับข้าหรือ” ไรอันหยุดยืนห่างจากออสตินไม่กี่ก้าว เสียงทุ้มๆ ของเขาแฝงไว้ด้วยความขี้เล่น

“เจ้า…” ออสตินอ้าปากจะพูด แต่คำพูดก็ติดอยู่ที่ลำคอ เมื่อจู่ๆ เขาก็รู้สึกถึง แรงดึงดูดที่ไม่ธรรมดา จากไรอัน มันไม่ใช่แค่แรงดึงดูดทางกายภาพ แต่เป็นความรู้สึกเชื่อมโยงทางจิตวิญญาณที่รุนแรงจนน่าตกใจ ราวกับว่าทั้งสองถูกดึงเข้าหากันด้วยพลังที่มองไม่เห็น

ไรอันเองก็สัมผัสได้ถึงความรู้สึกประหลาดนั้นเช่นกัน ดวงตาสีมรกตเบิกกว้างขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะหรี่ลงอย่างครุ่นคิด “น่าสนใจ… ข้าไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อน”

“เจ้าก็รู้สึกอย่างนั้นด้วยหรือ?” ออสตินหลุดปากถามออกไป เขาลืมเรื่องการปิดบังตัวตนไปชั่วขณะ

ไรอันหัวเราะเบาๆ “แน่นอนสิคุณชาย! มันเหมือนมีอะไรบางอย่างเชื่อมเราไว้… หรือว่านี่คือโชคชะตาที่กำลังเล่นตลกกับเรา?” เขายื่นมือออกไปราวกับจะแตะต้องออสติน

ออสตินถอยหลังไปหนึ่งก้าวโดยอัตโนมัติ “ไม่ใช่โชคชะตา! มันคือพันธะเวทมนตร์บ้าๆ ที่ข้าเผลอไปทำเข้า!” เขาตอบอย่างหงุดหงิด และเริ่มรู้ตัวว่าเขาได้เปิดเผยความลับไปแล้ว

“พันธะเวทมนตร์?” คิ้วของไรอันเลิกขึ้นด้วยความแปลกใจ ก่อนที่รอยยิ้มเจ้าเล่ห์จะกลับมาอีกครั้ง “อืม… อย่างนี้นี่เอง ถึงว่าสิ ทำไมข้าถึงรู้สึกเหมือนมีบางอย่างผูกมัดข้าไว้กับคุณชายผู้เย็นชาเช่นท่าน”

“ข้าต้องการหาทางถอนมัน” ออสตินรีบกล่าวจุดประสงค์ทันที

ไรอันหัวเราะเสียงดัง “ถอนมันอย่างนั้นหรือ? นี่ท่านไม่คิดจะสนุกกับมันหน่อยรึไงคุณชาย? พันธะนี้มันน่าสนใจจะตาย”

“มันไม่น่าสนใจสำหรับข้า!” ออสตินตอบเสียงกร้าว “ข้าคือมหาจอมเวทย์ออสติน ดาร์คฮาร์ท ไม่เคยมีสิ่งใดนอกเหนือจากเวทมนตร์ที่มาผูกมัดข้าได้”

เมื่อได้ยินชื่อนั้น ใบหน้าของไรอันก็เปลี่ยนเป็นจริงจังขึ้นทันที “ออสติน ดาร์คฮาร์ท… มหาจอมเวทย์ในตำนานผู้นั้นหรือ? นี่ข้ากำลังยืนอยู่ตรงหน้าผู้ที่โลกเวทมนตร์ยกย่องว่างามสง่าและเย็นชาที่สุดอย่างนั้นหรือ?” แววตาของไรอันเต็มไปด้วยความชื่นชมปนสงสัย “และท่านกำลังบอกว่าเราถูกผูกพันธะกัน?”

“ใช่ และข้าต้องการให้เจ้าช่วยข้าหาทางถอนมัน” ออสตินกล่าวอย่างตรงไปตรงมา

ไรอันยกมือขึ้นลูบคางอย่างใช้ความคิด “อืม… ถอนพันธะกับมหาจอมเวทย์ผู้เย็นชาผู้นี้… ฟังดูเป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้นไม่น้อย” เขามองออสตินตั้งแต่หัวจรดเท้า ก่อนจะฉีกยิ้มกว้าง “เอาล่ะ ท่านมหาจอมเวทย์ ข้าจะช่วยท่าน แต่มีข้อแม้”

“ข้อแม้อะไร?” ออสตินถามอย่างไม่ไว้ใจ

“ข้าจะเป็น คู่หู ของท่านในการผจญภัยครั้งนี้” ไรอันตอบอย่างไม่ลังเล “ข้าจะช่วยท่านตามหาบุรุษอีกห้าคน และช่วยท่านไขปริศนาของพันธะนี้ แต่ท่านต้องอนุญาตให้ข้าเดินทางไปกับท่านด้วย”

ออสตินขมวดคิ้วแน่น เขาไม่อยากมีจอมโจรเจ้าเล่ห์คนนี้มาเป็นคู่หูเลยแม้แต่น้อย แต่ในใจลึกๆ เขาก็รู้ว่าเขาไม่สามารถทำเรื่องนี้ได้เพียงลำพัง และไรอันดูเหมือนจะเข้าใจเรื่องพันธะนี้ดีกว่าเขาเสียอีก

“ทำไมเจ้าถึงอยากช่วยข้า?” ออสตินถามด้วยความระแวง

“เพราะว่าข้ารู้สึกเบื่อหน่ายเหลือเกินกับการใช้ชีวิตแบบเดิมๆ และนี่ดูเหมือนจะเป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้นที่สุดในชีวิตข้าแล้ว” ไรอันตอบอย่างตรงไปตรงมา “อีกอย่าง… ใครจะปฏิเสธโอกาสที่จะได้ผจญภัยกับมหาจอมเวทย์ในตำนานกันเล่า”

ออสตินพิจารณาคำขอของไรอัน เขาไม่ชอบความคิดนี้เลยแม้แต่น้อย แต่สถานการณ์บีบบังคับ สายใยที่เชื่อมโยงกับไรอันนั้นรุนแรงที่สุดรองจากลูคัส และดูเหมือนว่าจอมโจรผู้นี้จะมีความเข้าใจในสิ่งที่เกิดขึ้นมากกว่าที่เขาคิด

“ตกลง” ออสตินตอบเสียงเรียบ “แต่เจ้าต้องสาบานว่าจะไม่ทำเรื่องไร้สาระ และต้องเชื่อฟังคำสั่งของข้า”

ไรอันยิ้มกว้างกว่าเดิม “แน่นอน ท่านมหาจอมเวทย์! ข้าจะทำตัวเป็นเด็กดีที่สุดเท่าที่จอมโจรอย่างข้าจะทำได้” เขาพูดพลางส่งสายตาวิบวับให้ออสติน

และนั่นคือจุดเริ่มต้นของการผจญภัยที่ไม่คาดฝันของมหาจอมเวทย์ผู้เย็นชา กับจอมโจรผู้เจ้าเล่ห์และรักอิสระ ออสตินไม่รู้เลยว่าการตัดสินใจครั้งนี้จะนำพาเขาไปสู่การเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่ในชีวิต และจะทำให้เขารู้จักกับความรู้สึกที่เขาเคยปฏิเสธมาตลอดชีวิต

พบกันตอนต่อไป❤️

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***