มาช้าแต่มาน๊าาาาาาาา
EP.4: ใจเต้น...เมื่อเขาจำชื่อฉันได้
เช้าวันจันทร์เริ่มต้นเหมือนเดิม
แต่สำหรับฉัน ทุกอย่างมันไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป...
ตั้งแต่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นพี่สาวของพี่พีท หัวใจฉันก็เหมือนได้รับ “โอกาส” ใหม่
โอกาสที่อาจจะเล็กนิดเดียว แต่ก็พอให้ฉันมีแรงจะเฝ้ามองเขาต่อไป
—
หลังเลิกเรียน ฉันอาสาไปส่งเอกสารที่อาคาร ม.6 ให้ครู
ถือว่าเป็นข้ออ้างเล็ก ๆ ที่ทำให้ได้ “บังเอิญเจอ” เขาบ้าง
ระหว่างเดินผ่านโถงหน้าห้อง ม.6 ฉันได้ยินเสียงคุ้นหูดังขึ้น
“น้อง…ขวัญใช่มั้ย?”
ฉันหยุดกึกทันที หันขวับไปตามเสียงนั้น
เป็นเขาจริง ๆ
พี่พีท…เรียกชื่อฉัน!?
“อะ…อืม ใช่ค่ะ”
พี่พีทยิ้มบาง ๆ แล้วเอียงหัวนิดหน่อย
“จำได้ว่าอยู่เวรโรงอาหารวันนั้น ขอบใจอีกทีนะ”
“ดะ…ได้ค่ะ”
ฉันตอบกลับอย่างเบลอ ๆ ก่อนจะรีบหันหลังเดินเร็วขึ้น หัวใจเต้นรัวจนแทบควบคุมไม่ได้
เขาจำชื่อฉันได้...เขาจำฉันได้จริง ๆ!
—
วันต่อมา ฉันพบว่า ตัวเองเดินยิ้มไปเรียนทั้งวัน
ไม่รู้ว่าพี่พีทจำชื่อฉันเพราะอะไร
แต่อย่างน้อยก็ไม่ได้เป็นคนแปลกหน้าอีกแล้ว...
ตอนเย็นหลังเลิกเรียน ฉันเดินไปสนามฟุตบอลเหมือนเคย
แต่วันนี้ต่างออกไปนิดนึง เพราะพอพี่พีทหันมาเห็นฉัน...
เขายิ้มให้ก่อน
ฉันยกมือไหว้กลับแบบเก้ ๆ กัง ๆ ก่อนจะรีบเดินหนีไปหลังเสาไฟ
ขวัญ...เธอจะตายเพราะใจตัวเองแล้วรู้ไหม?
—
คืนนั้นฉันนอนมองเพดานในห้อง
ในหัวมีแต่คำถามวนไปมา
หรือว่าเขาก็เริ่มมองฉันอยู่เหมือนกัน...บ้างนิดนึงก็ยังดี
---
ตอนต่อไปจะเริ่มมีพี่พีทเข้ามาคุยกับขวัญมากขึ้นแล้วนะ!
EP.5: ฝนตก…กับร่มคันเดียวของเรา
จะเป็นตอนที่ฝนตกไม่ทันตั้งตัว แล้วพี่พีทกับขวัญต้องหลบฝนด้วยกัน 🥺
อยากให้แต่งต่อเลยมั้ย หรืออยากให้มีปมอะไรเพิ่ม เช่น มีคนมาชอบขวัญ? พี่พีทเริ่มรู้สึกอะไรบางอย่าง? หรือจะให้เพื่อนเริ่มแอบรู้ว่าขวัญแอบชอบ?
ชอบกันมั้ยอ่าทุกคนนนนนนนน
ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ
บ้ะบายค่ะะะะ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 19
Comments