หิมะตกอีกครั้ง
โปรยปรายลงมาเงียบงันเหมือนความทรงจำที่จมหาย—ทั้งที่ควรสำคัญ
บนยอดเขาเรอาเทียร์ สายลมเย็นจัดพัดผ่านผืนหิมะที่ปกคลุมพื้นขาวโพลน
กลางทิวทัศน์อันไร้สีสัน ร่างหญิงสาวผู้หนึ่งยืนอยู่อย่างเงียบงัน
ชุดคลุมสีขาวฟ้าพลิ้วตามแรงลม ผมยาวสีเงินอมฟ้าทอดยาวไปถึงกลางหลัง ดวงตาสีฟ้านิ่งลึกดั่งผืนน้ำแข็งที่ไม่เคยละลาย
เลน่า
นักรบผู้ควบคุมน้ำแข็งแห่งกิลด์แฮปปี้ไลท์
ผู้สืบสายเลือดจากเผ่าโบราณที่ไม่มีใครเอ่ยชื่ออีกแล้ว—เผ่าแอเรียส
เผ่าที่เคยสง่างาม แข็งแกร่ง และมีชีวิต
แต่บัดนี้... เหลือเพียงชื่อที่ถูกจารึกในประวัติศาสตร์สั้น ๆ และดวงตาเยือกเย็นของหญิงสาวตรงหน้า
“วันนี้ก็ยังตก... เหมือนวันนั้นไม่มีผิดเลย”
เสียงของเธอแผ่วเบา จางหายไปพร้อมสายลม
วันนั้น—วันที่เผ่าพันธุ์ของเธอถูกลบหายไปในเพลิงสงคราม
วันนั้น—ที่เธอควรตายไปพร้อมกับพวกเขา
...แต่กลับมีใครบางคนช่วยเธอไว้
...และใครบางคน... ที่เธอลืมไปหมดแล้ว
"ทำไมกันนะ..."
"ถึงจำหน้าเขาไม่ได้เลย"
เธอฝันถึงเขาทุกคืน—เด็กชายในกรงขัง เสียงของเขาเอ่ยถามซ้ำ ๆ
'เธอลืมฉันแล้วจริง ๆ เหรอ?'
เลน่าไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร
หรือบางทีเธอเคยรู้จักเขาดีกว่าใครทั้งหมด
แต่ตอนนี้... ทุกอย่างกลายเป็นเพียงเสียงสะท้อนในความฝัน
เธอเอื้อมมือแตะด้ามดาบที่สะพายอยู่บนหลัง
เนออน—ดาบเซเรประจำตัวของเธอ
แสงเรืองรองสีฟ้าอ่อนของมันสะท้อนเงาตัวเธอเองที่นิ่งงันราวกับรูปสลักน้ำแข็ง
“บางที... ฉันควรจะลืมเขาจริง ๆ ก็ได้”
ภายในกิลด์แฮปปี้ไลท์ เลน่าคือกำลังหลักของทีมภารกิจระดับสูง
รอยยิ้มของเธอมักทำให้รุ่นน้องอบอุ่น
แต่น้อยคนจะรู้ว่า—เธอไม่เคยยิ้มให้ตัวเองเลย
แม้ในแสงสว่าง เธอกลับสัมผัสความหนาวเหน็บในหัวใจได้ชัดเจนกว่าทุกสิ่ง
และยิ่งนานวัน... ยิ่งรู้สึกว่า "ความว่างเปล่า" ในอกเธอกำลังเติบโต
พรุ่งนี้... เธอจะต้องออกเดินทางอีกครั้ง
ภารกิจตรวจสอบเขตต้องห้ามทางทิศตะวันตก ที่ผนึกเวทต้องห้ามเริ่มคลายตัวอย่างผิดปกติ
ชื่อของกิลด์แพนโดร่ากลับมาอีกครั้งในเงามืด—และเธอจะเป็นคนไปเผชิญหน้ากับมัน
"ถ้าคำตอบของทุกอย่างอยู่ที่นั่น... ฉันจะเป็นคนไปเปิดมันเอง"
หิมะยังคงร่วงหล่น แต่ครั้งนี้... หัวใจของเธอเริ่มสั่นไหว
เพราะในเงามืดของความทรงจำ
มีใครบางคน... กำลังรอเธออยู่
เสียงเปิดประตูไม้บานใหญ่ของกิลด์แฮปปี้ไลท์ดังเบา ๆ เมื่อเลน่าเดินเข้ามา
ไออุ่นจากเตาผิงกลางห้องโถงโอบรับเธอทันทีหลังจากเผชิญลมหนาวบนยอดเขา
กลิ่นชาหอมจาง ๆ ลอยมาตามลม ร่วมกับเสียงหัวเราะจากกลุ่มสมาชิกที่กำลังฝึกเวทในมุมหนึ่ง
กิลด์แฮปปี้ไลท์—กิลด์แห่งแสง ผู้แบกรับความหวังของอาณาจักร
ทุกอย่างที่นี่ดูอบอุ่น… ยกเว้นบางมุมในใจของเธอ
เลน่าเดินเข้าไปอย่างเงียบเชียบ ดวงตากวาดมองไปรอบห้องโถง
เธอเห็นเอเลนกำลังฝึกดาบกับรุ่นน้อง เสียงไม้กระทบไม้ดังสนั่น
คริสต้านั่งอ่านหนังสือใกล้หน้าต่าง ยิ้มละมุนเมื่อสบตากับเลน่าและพยักหน้าให้อย่างอ่อนโยน
“ยังชอบขึ้นไปยอดเขาเงียบ ๆ เหมือนเดิมเลยนะ”
เสียงหนึ่งดังขึ้นจากชั้นลอยเหนือหัว พร้อมฝีเท้าเบา ๆ เดินลงบันได
ชายหนุ่มผมสีทองรวบเปียยาวประบ่า ในชุดคลุมแนวโรมันประยุกต์ ยิ้มราวกับพระอาทิตย์ยามเช้า
ชิโรยาฉะ—หัวหน้ากิลด์แฮปปี้ไลท์ ผู้ที่ใคร ๆ ก็มองว่าอบอุ่นและเป็นกันเอง
แต่เลน่ารู้ดี… ใต้รอยยิ้มของเขา ซ่อนความเฉียบคมราวมีดไว้เสมอ
“หิมะตก... ฉันเลยอยากฟังเสียงมัน”
เลน่าตอบเรียบ ๆ
ชิโรยาฉะหัวเราะเบา ๆ พลางเดินมาหยุดข้างเธอ ก่อนส่งซองเอกสารสีเงินบาง ๆ มาให้
“งั้นฟังเสียงพวกมันในเขตต้องห้ามดูหน่อยไหมล่ะ?”
เลน่ารับซองมาอย่างระวัง เธอรู้ดีว่าเอกสารแบบนี้ไม่เคยส่งมาง่าย ๆ
เปิดออก ก็พบกับแผนที่เส้นทางและข้อมูลภารกิจระดับลับ
“เขตต้องห้ามทางตะวันตก… ผนึกเริ่มคลายตัว?”
เธอถามโดยไม่ละสายตาจากเอกสาร
“และมีพลังเวทบางอย่างเคลื่อนไหวผิดปกติ”
ชิโรยาฉะตอบ พลางหรี่ตามองเธอ
“ฉันไม่ไว้วางใจใครมากพอจะส่งไปสำรวจ ยกเว้นเธอ”
“กิลด์แพนโดร่า?”
“มีความเป็นไปได้สูงมาก” เขาพูดเสียงต่ำ
“และถ้าความเคลื่อนไหวครั้งนี้เกี่ยวข้องกับเวทต้องห้ามจริง… มันจะไม่ใช่แค่การทดลองธรรมดาอีกต่อไป”
เลน่าพับเอกสารเก็บ ดวงตาไร้อารมณ์ของเธอกลับมีแววครุ่นคิดเล็กน้อย
“ฉันจะออกเดินทางพรุ่งนี้เช้า”
“แล้วกลับมาพร้อมคำตอบด้วยล่ะ”
ชิโรยาฉะยิ้มมุมปาก ก่อนจะหันหลังกลับขึ้นบันได
“เพราะฉันรู้… ว่าเธอก็อยากรู้เหมือนกันว่าเงามืดที่กวนหัวใจเธอมาตลอดคืออะไร”
เลน่าไม่ได้ตอบ
เธอเพียงเงยหน้ามองแสงไฟจากเพดานสูงของกิลด์
แสงสว่างที่ไม่เคยถึงหัวใจของเธออย่างแท้จริง
และในวันรุ่งขึ้น
เมื่อแสงแรกของรุ่งอรุณแตะพื้นดิน
เลน่าจะออกเดินทาง… และพบว่า ศัตรูที่เธอควรเผชิญหน้า
...อาจเป็นคนเดียวกับที่หัวใจของเธอไม่เคยลืม
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 28
Comments