จี้หยวนไห่มองน้องสาวของตัวเองอย่างภาคภูมิใจก่อนจะหันตัวไปทางประตูสำนัก "น้องสาวของข้าเจ้าชั่งเกงกาจเสียจริงพี่ชายอย่างข้าภูมิใจอย่างยิ่ง" จี้หยวนไห่พูดจบดึงมือตัวเองไปขยี้ผมของน้องสาวตัวเองเหยียนหลิงจื่อมองเเล้วกรอกตาไปมา "เหอะ!" เหยียนหลิงจื่อส่งเสียงหึดหัดออกมาบ่งบอกถึงความอิจฉาเเละส่งสายตาเหยียดใส่เย่หนิงหนิง
"เจ้าพาซูหลิงฟ่านไปข้าจะพานางไปเอง"เหยียนหลิงจื่อหันไปมองจี้หยวนไห่ที่กำลังจ้องเขมงเธอ
"เหตุใดข้าต้องทำตามที่เจ้าสั่ง"จี้หยวนไห่คิ้วขมวดเป็นปมเข้าหากัน
เมื่อเห็นท่าทีของเหยียนหลิงจื่อที่ส่งออกมาหาน้องสาวของตนเหยียนหลิงจื่อไม่รีรอหายวับไปกับสายลมเเล้วโผล่มาข้างหลังของเย่หนิงหนิงดึงเเขนนางก่อนจะขี่กระบี่บินเข้าไปในสำนัก จี้หยวนไห่กำมือเเน่นข้างลำตัวเเล้วมองไปหาซูหลิงฟ่านก่อนจะบอกให้เขาตามเข้าไปข้างในซูหลิงฟ่านทำตามคำสั่งอย่างว่าง่ายเเล้วขี่กระบี่บินตามจี้หยวนไห่เข้าไปทันที "ท่าน...ผู้อาวุโส"ซูหลิงฟ่านเอ่ยขึ้นขณะที่กำลังตามเขา จี้หยวนไห่หันมามองด้วยสีหน้าเย็นชา "มีเรื่องอะไรงั้นรึ"เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงราบเรียบพลางรวบรวมพลังปราณในตัวเพื่อส่งไปหาซูหลิงฟ่าน ตอนนี้ซูหลิงฟ่านขี่กระบี่บินช้ากว่าเขาหลายส่วนปกติจี้หยวนไห่มักจะบินหายเข้าไปในกรีบเมฆทันทีเเต่ครั้งนี้ต้องมานำตัวศิษย์ใหม่เข้าไปด้วยเขาจึงช้าตาม
"รวบรวมพลังปราณเเล้วส่งไปที่กระบี่ของเจ้า"จี้หยวนไห่บอกซูหลิงฟ่านก่อนจะเร่งความเร็วของกระบี่สีหน้าของซูหลิงฟ่านบ่งบอกถึงความตึงเครียดทันทีปากอยากเอ่ยอะไรออกมาเเต่ต้องหยุดชะงักลงเมื่อเขาเห็นว่าเบื้องหน้าคือประตูใหญ่บานหนึ่งสัญญาลักษรณ์หน้าประตูเป็นรูปสัตว์9ชนิต หรือนี่จะเป็นที่มาของสำนักเมฆา9สวรรค์เมื่อเข้าไปไกล้ก็เห็นสัตว์เหล่านั้นชัดมากขึ้นจี้หยวนไห่ขี่กระบี่ไปลงตรงหน้าประตูอย่างนุ่มนวนต่างกับซูหลิงฟ่านที่เซไปมา
"พลังในกายเจ้าข่อนข้างอ่อนเเอที่ข้าไม่ทดสอบพลังของเจ้าเพราะเจ้าพิเศษกว่าคนอื่น"จี้หยวนไห่บอกซูหลิงฟ่านที่กำลังจะถามคำถามนี้พอดีเเล้วมองหน้าจี้หยวนไห่ด้วยสีหน้างุนงง
"เพราะเหตุใด"มองหน้าเขาเมื่อจี้หยวนไห่ได้รับคำถามก็มองหน้าซูหลิงฟ่านทันที
"เพราะเจ้าอ่อนเเอกว่าคนอื่น"พูดจบเขาก็ปล่อยพลังของตัวเองออกมาพลังทั้ง เเข็งเเกร่งเเละหนาเเน่นบรรยากาศโดยรอบเย็นลงกลิ่นอายของความเย็นยะเยือกเเทรกซึมเข้ามาในกระดูกจนเกือบทำให้อวัยวะภาย ในกลายเป็นน้ำเเข็งทันใดนั้นประตูก็ค่อยๆเปิดออกเผยให้เห็นภูเขาที่ลอยอยู่ในท้องนภาที่เเท้พลังของเขาคือธาตุน้ำเเข็ง!ธาตุพิเศษซูหลิงฟ่านนิ่งอึ้งอยู่
"ทำอะไรของเจ้าห่ะ!?"เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นอยู่ข้างหลังของทั้งสอง
"จี้หยวนไห่เจ้าจะฆ่าซูหลิงฟ่านรึไงกัน!!!!"เหยียนหลิงจื่อที่ขี่กระบี่บินมาในมือหิ้วเย่หนิงหนิงเเล้วตะโกนบอกเขาทันทีที่มาถึงก็ผลักตัวเย่หนิงหนิงให้เขา"นางข่อนข้างจะหนักนะ"เหยียนหลิงจื่อช้อนตามองจี้หยวนไห่
"อย่าทำสายตาน่ารังเกียจใส่ข้า..."จี้หยวนไห่ค่อยๆหันมาหาเหยียนหลิงจื่อเเล้วกระซิบบางอย่าง เย่หนิงหนิงเมื่อรู้ว่าตัวเองโดนกล่าวหาว่าตัวหนักนางจึงเเย้งทันที
"ท่านจะว่าข้าอย่างไรก็ได้เหตุใดถึงได้ว่าสาวน้อยร่างกายบอบบางเช่นนี้"ใบหน้าของเย่หนิงหนิงเเสดงออกชัดเจนว่าเสียใจ
"ท่านผู้อาวุโสที่ประตูนั้นคือ...."ซูหลิงฟ่านสงสัยก่อนที่จะหันไปมองประตูเหยียนหลิงจื่อเห็นจึงอธิบายให้ซูหลิงฟ่านฟัง "นั้นคือสัตว์เทพทั้ง9ของสำนักเมฆา9สวรรค์ ตนเเรกคือหงส์เพลิงเเน่นอนเพลิงก็ต้องธาตุไฟ"
เหยียนหลิงจื่อชี้ไปที่สัตว์บนวงเวียนประตูช่องเเรกเเล้วชี้ไปที่ช่องที่สอง
"ส่วนที่สองคือมังกรวารีธาตุน้ำ"
"ส่วนที่สามคือเสือเถาวัลย์ธาตุไม้"
"ส่วนที่สี่คือกิเลนธาตุดิน"
เหนียนหลิงจื่อหันมองสัตว์เทพอีก5ตนที่เหลืออยู่"นั้นคือสัตว์เทพธาตุพิเศษ เเสง เงามืด สายฟ้า เเละน้ำเเข็ง"เหยียนหลิงจื่ออธิบายให้ฟังก่อนที่จะเดินเข้าไปข้างในประตูเเต่เหลือตนสุดท้ายนางไม่พูดจี้หยวนไห่เองก็เช่นกัน
"พวกเจ้าสองคนรับนี่ไป"จี้หยวนไห่โยนหยกสีขาวบริสุทธิ์ให้ทั้งสองก่อนที่จะพาเข้าไปข้างในเมื่อทั้งสองตามเข้าไปก็พบกับศิษย์คนอื่นๆที่กำลังขี่กระบี่บินขึ้นไปตามภูเขาที่กำลังลอยตัวอยู่บนนภาเย่หนิงหนิงมองผู้คนที่กำลังตั้งใจฝึกฝนอย่างลึกซึ้งก่อนที่จะมีสตรีผู้หนึ่งโผล่มาตรงหน้า
"ศิษย์น้องเจ้ามีนามว่าอะไรงั้นรึข้ามีนามว่า'ลู่ชิง'เป็นศิษย์เอกของผู้อวุโสจี้หยวนไห่"ลู่ชิงสตรีอาภรณ์สีขาวในมือถือกระดิ่งสีม่วงนางเดินมาทำความรู้จักกับเย่หนิงหนิงหน้าตาเเละใบหน้าของนางงดงามราวกับเทพธิดาก็มิป่านเมื่อเทียบกับสตรีในเมืองไม่สิเทียบไม่ได้เลยด้วยซ้ำเมืองเย่หนิงหนิงมองรอบๆก็พลันปรากฏว่าสตรีที่นี่งดงามหาที่ใดเปรียบไม่
"ข้ามีนามว่าเย่หนิงหนิง"เย่หนิงหนิงเเนะนำตัวกับลู่ชิงเมื่อลู่ชิงเห็นเย่หนิงหนิงเเนะนำตัวนางจึงเพนความสนใจไปที่ซูหลิงฟ่านก่อนจะเอ่ยถามชื่อเสียงเรียงนามของเขา"ข้ามีนามว่าซูหลิงฟ่าน" พูดจบกระประสานมือคาราวะทันที "คาราวะเเม่นางลู่ชิง" ซูหลิงฟ่านเอ่ยก่อนจะมองนางด้วยสายตาเคารพ
"เหตุใดถึงมายืนอยู่ตรงนี้"เหยียนหลิงจื่อเดินมาด้วยสายตาพิคาต
"คาราวะผู้อาวุโสเหยียน"ลู่ชิงประสานมือคาราวะนางทันทีที่พบหน้าด้วยท่าทางสง่างาม "ไปได้เเล้วมัวเเต่เหลวไหลอยู่ได้"เหนียนหลิงจื่อพูดจบก็มองทั้งสองคนที่กำลังยืนอยู่ตรงจุดศูนย์กลางของสำนักเมื่อลู่ชิงได้ยินดังนั้นจึงรีบคาราวะเเล้วขี่กระบี่บินออกไปทันที
"พวกเจ้าสองคนรู้หรือไม่ที่พักอยู่ที่ใด"เท้าสะเอวมองทั้งสอง
"ข้าพึ่งเข้ามายังไม่ทราบเรื่องต่างๆภายในสำนักลำบากผู้อวุโสเเล้ว"เย่หนิงหนิงประสานมือคาราวะเหยียนหลิงจื่อทำสีหน้าเคารพราวกับว่าเรื่องก่อนหน้านี้ไม่เคยเกิดขึ้น"พลังอ่อนด้อยขั้นชูอวิ๋นเข้ามาในสำนักได้ถือว่ายังมีวาสนาเหอะๆ"นางมีสีหน้าเหยียดพลังของทั้งสองออกหน้าออกตา "ข้าจะบอกให้เจ้าฟังเเล้วใจใส่หัวเอาไว้ด้วยเผื่อวันหน้าจะได้ไม่ขายขี้หน้าของสำนัก....เอาล่ะการฝึกเซียนมี5ขั้น ชูเจิง ชูอวิ๋น หวนฟ่าน เทียบเท่า เเละ เซียน เเต่ละขั้นเเบ่งออกเป็นขั้นละ3ระดับ ต้น กลาง สำเร็จ เเต่ละขั้นการฝึกเเตกต่างกันออกไป" พูดจบก็ชี้ทั้งสองทันที
"พวกเจ้ายังอยู่ในขั้นที่อ่อนเเอเป็นอย่างมากต่อให้มีพลังธาตุเเข็งเเกร่งมากเท่าไหร่ก็ไร้ประโยชน์เจ้ามองดูศิษย์พี่คนอื่นๆสิพลังการบำเพ็ญเพียรระดับสูงกันทั้งนั้นหากอยากให้ผู้คนเคารพนับถือจงทำตัวให้มีค่าด้วยเถิด" สาธยายมามากมายนางจึงเริ่มประสานมือร่างเวทบางอย่างทันทีจู่ๆก็พลันปรากฏวงเวทสีทองขนาดใหญ่ไต้เท้าของทั้งสอง "ลาก่อน" ทั้งสองหายไปในวงเวทสีทองทันที
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments