ตอนที่ 3

ที่นี่ที่ไหนกัน ทำไมคนเต็มไปหมด ลองเดินเข้าไปถามเขาสักหน่อยดีกว่า....

*พิ**พาย* : ขอโทษนะคะคุณน้าไม่ทราบว่าที่นี่ที่ไหนคะ?

ผู้หญิงคนนั้นได้เดินผ่านไปและไม่ตอบอะไรเธอ เธอจึงวิ่งเข้าไปถาม ยายแก่อีกคนหนึ่ง 👵

พิพาย : คุณยายคะไม่ทราบว่าที่นี่ที่ไหน? 👵

ยายแก่ไม่ตอบแล้วก็เดินทะลุร่างผ่านเธอไป👻

พิพาย : ตกใจมาก!!! กรี๊ดดด เกิดอะไรขึ้นทำไมฉันตายแล้วหรอ ไม่จริงๆๆๆๆ ใครก็ได้ช่วยด้วย!!! 😢

พิพายตะโกนเสียงดังกับตัวเองและได้มาโผล่โกดังร้างแห่งหนึ่ง

พิพาย : ชั้น!ชั้นหายตัวได้ แล้วที่นี่มันที่ไหนอีกละเนี่ย👻

ปังๆๆๆๆ เสียงปืนดังสนั่นที่โรงงานร้าง แล้วก็มี ชาย 2 คน วิ่งมาทางเธอทะลุร่างเธอไป หลังจากนั้นก็มีอีก 2 คนถือไปวิ่งตามมา

คมสัน : (คมสันเห็นพิพายจึงตะโกนห้าม) จ่ายอดอย่ายิงเดี๋ยวโดนผู้หญิง...👱‍♀️

*จ่าย**อด* : ชะงัก!!และตอบกลับไปว่า...ไม่เห็นมีเลยครับผู้กอง

คมสัน : (หันกลับไปอีกทีพิพายก็หายไปแล้ว) คมสันงงแล้วบอกยอดว่าผมคงตาฝาดไปรีบตามคนร้ายไปเร็ว👮‍♂️

พิพาย ได้ยินคมสันพูด เธอจึงรู้ว่าคมสันสามารถเห็นเธอได้พิพายจึงรีบตามไป😮👱‍♀️

ไม่นานจ่ายอดและคมสันก็จับคนร้ายได้ทันที

คมสัน : จ่ายอดเอาตัวมันไปขึ้นรถ

จ่ายอด : ครับผู้กอง

คมสันกำลังเก็บปืนและถอดเสื้อเกาะอยู่ที่รถพิพายได้เข้ามาหา

คมสัน : ตกใจ! คุณนั่นเองมาทำอะไรที่นี่ ที่นี่มันอันตรายมากรู้ไหม เข้ามายืนขวางลูกกระสุนอย่างนั้นได้ยังไง🤨👱‍♂️

พิพาย : นี่นายเห็นชั้นจริงๆหรอ นายเห็นชั้นจริงๆใช่มั้ย (เธอร้องไห้ออกมา)😢

คมสัน : คนทั้งคนจะไม่เห็นได้ยังไง คุณนิบ้าหรือเปล่า😮

พิพาย : นายเห็นชั้นจริงๆด้วย ไม่น่าเชื่อเลยว่านายจะเห็นชั้น (พิพายดีใจมากร้องให้ไปพูดไป)😢

คมสัน : งง! คุณนิถ้าจะเพี้ยนเนาะ คุณยังไม่ตอบผมเลยว่ามาที่นี่ทำไม

พิพาย : ชั้น ฮือ ชั้น...😢 มีเรื่องจะให้นายช่วย

ระหว่างที่ทั้งสองกำลังพูดคุยกันอยู่นั้นพิพายยังไม่ได้บอกเรื่องให้ช่วยจ่ายอดเข้ามาพอดี

จ่ายอด : เสร็จแล้วครับผู้กอง เออออ! เมื่อกี้ผู้กองคุยกับใครครับ🤔

คมสัน : ก็....

พิพาย : นายเขามองไม่เห็นฉันหรอก (พิพายรีบตัดบท)

คมสัน : ไม่เห็นหรอ?

จ่ายอด : ครับไม่เห็นครับ

คมสัน : ฮ่าๆๆ ไม่เห็นก็แสดงว่าไม่มีฮ่าๆๆ (คมสันหัวเราะกลบเกลื่อน) จ่ารีบขึ้นรถเร็ว (คมสันดูลนลาน)🚔

จ่ายอด : ครับ (จ่ายอดตกใจจึงรีบขึ้นรถทันทีเหมือนกัน) ผู้กองแปลกๆนะครับเป็นอะไรหรือเปล่า🚓

พิพาย : นาย!นายอย่าทิ้งฉันไว้ที่นี่ช่วยชั้นก่อน (พิพายตะโกนเรียกด้านนอกรถ)🤨

คมสัน : เฮ้ย! เปล่าไม่มีอะไร (คมสันตกใจรีบสตาร์ทรถแล้วออกรถทันที)

จ่ายอด : ผู้กองไม่เป็นอะไรแน่นะครับ

คมสัน : อืม... ไม่เป็นอะไรสงสัยคงนอนน้อยไปหน่อยรีบกลับเถอะ👱‍♂️

พิพาย : นายๆๆเดี๋ยวก่อนนาย ฮือๆๆ คนใจร้ายมีนายคนเดียวนะที่เห็นชั้นตอนนี้...ทิ้งชั้นไว้อย่างนี้ได้ยังไง แล้วทีนี้ชั้นจะต้องทำยังไง ฮือๆๆๆ แล้วชั้นจะไปหานายได้ที่ไหนชั้นหายตัวก็ไม่เป็นอยู่ๆก็มาโผล่ที่นี่ ฮือๆๆ😢

กลับมาแล้วหรอลูกแม่อรทักลูกชายคมสันที่เพิ่งกลับมาจากที่ทำงาน

คมสัน: ครับแม่

แม่อร : เป็นไงบ้าง วันนี้เหนื่อยไหมลูก

คมสัน : ไม่เหนื่อยเลยครับแม่ วันนี้แม่ทำอะไรกินเอ่ยผมหิวแล้ว

แม่อร : วันนี้มีของโปรดของลูกด้วยนะ แกงเขียวหวานที่ลูกชอบ ป่ะเราไปกินข้าวกันเถอะ

สองคนแม่ลูกนั่งทานข้าวกันอย่างมีความสุขคมสันและแม่อยู่กันแค่ 2 คนส่วนพ่อของคมสันได้เสียชีวิตไปแล้ว พ่อของคมสันชื่อเทิด รับราชการตำรวจและได้เสียชีวิตในหน้าที่คมสันและแม่จึงอยู่กันแค่สองคน คมสันได้เดินตามรอยพ่อเทิดรับราชการตำรวจ พ่อเทิดจะบอกคมสันเสมอว่า ถ้าเป็นตำรวจต้องซื่อสัตย์ในหน้าที่การงาน มีความรับผิดชอบ และไม่ว่าเราจะทำอาชีพอะไร ก็ตามเราต้องช่วยเหลือคนตกทุกข์ได้ยาก🙎‍♂️

😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***