ฟ้าในกรุงเทพฯ คืนนี้ไร้ดาว...เหมือนเป็นลางร้ายที่เงียบงัน
คีย์ขับรถอย่างเร็วบนถนนเปลี่ยว รถยนต์อีกสองคันประกบหน้าหลังเป็นชุดป้องกันของเขาเอง
นัทนั่งเงียบอยู่เบาะข้างคนขับ มือข้างหนึ่งวางบนหน้าท้องที่ยังแบนราบ...แต่รู้สึกอุ่นวาบทุกครั้งที่เขานึกถึง "อีกชีวิตหนึ่ง" ที่อยู่ในนั้น
“คุณแน่ใจใช่มั้ย...ว่าเราจะปลอดภัยที่ ‘บ้านเก็บตัว’ นั่น?”
“มันอยู่ลึกในป่าลำพูน ไม่มีสัญญาณ ไม่มีใครรู้ แม้แต่ลูกน้องที่ไว้ใจที่สุด” คีย์ตอบเรียบ ๆ แต่จับมือเขาแน่นขึ้น “ฉันจะพานายกับลูกไปถึงแน่นอน”
—
แต่ยังไม่ทันพ้นขอบจังหวัด
เสียงระเบิดดังลั่นจากรถคันหลัง พร้อมประกายไฟที่สว่างวาบทั่วฟ้า!
“บ้าเอ๊ย!!” คีย์สบถ เขารีบเร่งเครื่อง ขณะที่รถอีกคันไล่ตามมาติด ๆ
“พวกมันเจอเราแล้ว!?” นัทถามเสียงสั่น
“ใช่...พวกเรย์ มันไม่คิดจะปล่อยฉันมีชีวิตอยู่!”
—
ระหว่างที่รถพุ่งผ่านโค้งเข้าทางเบี่ยงเล็ก ๆ
เสียงปืนดังขึ้นหลายนัด
คีย์เอี้ยวตัวกำบังให้นัทโดยอัตโนมัติ กระสุนเฉียดกระจกหน้ารถจนแตกเป็นรอยร้าว
“จับไว้แน่น ๆ นัท! อย่าปล่อยมือฉัน!”
“ฉันเชื่อคุณ...ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น”
ในวินาทีนั้น คีย์หันมามองใบหน้าที่ซีดเซียวแต่ไม่แสดงความกลัว
เขาก้มลงแตะหน้าผากนัทเบา ๆ
“…ฉันรักนายนะ”
นัทอึ้งไป
มันไม่ใช่คำพูดโรแมนติกที่ฟังแล้วใจเต้น
แต่มันเป็นเสียงของความจริง — มั่นคง ชัดเจน และเต็มไปด้วยความกลัวที่จะสูญเสีย
“ผมก็รักคุณ...ทั้งที่คุณน่าจะเป็นคนสุดท้ายบนโลกที่ผมควรรัก”
“แล้วทำไมถึงรัก?”
“เพราะคุณเป็นคนแรก...ที่ปกป้องผมโดยไม่ต้องพูดอะไรเลย”
—
ในที่สุดรถของคีย์ก็หลุดออกจากเส้นทางไล่ล่า
พวกเขาไปถึงบ้านหลบภัยกลางป่าเล็ก ๆ ในลำพูนในช่วงเช้ามืด
ที่นั่น...สงบ
ไร้สัญญาณโทรศัพท์ ไม่มีใครตามมา
มีเพียงเสียงลมหายใจของทั้งสองคน และเสียงจิ้งหรีดยามรุ่งสาง
นัทนั่งอยู่ริมระเบียงยกมือแตะหน้าท้องเบา ๆ
“ผมยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันจะเกิดขึ้นจริงมั้ย...ลูกจะรอดมั้ย...”
คีย์เดินเข้ามานั่งข้าง ๆ แล้วจับมือนั้นไว้แน่น
“เขาจะรอด...เพราะเขาเกิดจากคนที่กล้าหาญที่สุดคนหนึ่งที่ฉันเคยรู้จัก”
นัทหันมามอง ดวงตาคู่นั้นเต็มไปด้วยน้ำตา — ไม่ใช่เพราะกลัว...แต่เพราะรัก
“พรุ่งนี้เราจะเริ่มใหม่”
คีย์พูดต่อเสียงแน่น “ถ้าต้องทิ้งทุกอย่างเพื่ออยู่กับนายและลูก...ฉันยอม”
—
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 10
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments