ผ่านไปไม่กี่วัน อาการของคีย์ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด เขาเริ่มเดินได้ช้า ๆ และสามารถขึ้นไปนั่งชั้นบนของคาเฟ่ได้บ้าง นัทเปิดห้องว่างไว้ให้เขาพัก เพื่อความปลอดภัยและความเป็นส่วนตัว
แต่ในขณะที่คีย์เงียบสงบอยู่ในโลกเล็ก ๆ ของนัท
โลกภายนอกกลับเดือดพล่านราวกับภูเขาไฟที่พร้อมจะระเบิด
“คุณคีย์หายตัวไป!? ใครรู้บ้างว่าเขาอยู่ไหน!!”
เสียงโทนนุ่มแต่เต็มไปด้วยแรงอำนาจของ "เรย์" มือขวาคนสนิทของคีย์ดังลั่นกลางห้องประชุม
“คนของคุณคีย์บางคน...หันปืนใส่กันเองด้วยซ้ำครับ”
ลูกน้องอีกคนรายงาน “ข่าวลือบอกว่าคีย์ตายแล้ว—แต่ยังไม่มีใครเห็นศพ”
“ฆ่าไอ้พวกปล่อยข่าวให้หมด” เรย์กัดฟันแน่น “แล้วตั้ง ‘ค่าหัว’ คนที่ชื่อว่า นัท พนักงานร้านกาแฟย่านอารีย์ — มันอาจจะพาเจ้านายหนี”
“แต่นายนัท...ดูเหมือนคนธรรมดานะครับ?”
“ไม่มีใครธรรมดาหรอก ถ้าอยู่ข้างหัวหน้าเราได้...”
คีย์กำลังยืนมองนัทที่กำลังรดน้ำต้นไม้หน้าร้าน
แสงแดดช่วงบ่ายอ่อน ๆ กระทบเสี้ยวหน้าของอีกฝ่ายอย่างอบอุ่น มันทำให้หัวใจเขารู้สึกแปลก ๆ
ปลอดภัย
เงียบสงบ
แต่...ไม่น่าไว้ใจ
“นัท”
“หืม?” นัทหันมายิ้ม
คีย์เดินเข้าไปหา เอื้อมจับข้อมืออีกฝ่ายไว้แน่นอย่างไม่คาดคิด
“นายไว้ใจฉันมากไปแล้ว...”
“...แล้วคุณล่ะ? ไว้ใจผมรึยัง?”
คำถามนั้นทำคีย์นิ่งไป
“…ไว้ใจที่สุดแล้วก็ว่าได้”
นัทหัวเราะนิด ๆ “งั้นคุณจะเล่าได้รึยัง ว่าทำไมค่าหัวผมถึงขึ้นอยู่บนกระดานข่าวใต้ดิน?”
“นายรู้ได้ไง?”
“ผมไม่ได้โง่นะครับคุณคีย์ ผมเห็นคนสะกดรอยตามตั้งแต่สองวันก่อนแล้ว”
“ฉันจะจัดการพวกมันเอง นายแค่ต้องอยู่ที่นี่ อย่าออกจากร้านเด็ดขาด”
นัทส่ายหน้า “ผมจะอยู่ก็เพราะอยากอยู่ ไม่ใช่เพราะกลัวตาย...ผมเลือกช่วยคุณแล้ว ผมก็จะไม่ถอย”
คำพูดนั้นทำให้คีย์รู้สึกเหมือนกำแพงในใจที่สูงลิ่ว ค่อย ๆ ถล่มลงมาทีละก้อน
เขาค่อย ๆ เอื้อมมือไปลูบผมนัทเบา ๆ
ก่อนจะพูดเสียงแผ่ว
“ขอบใจนะนัท…ถ้ามีโอกาส ฉันจะพานายหนีไปจากที่นี่…ไปเริ่มต้นใหม่ ที่ที่ไม่มีเลือด ไม่มีความกลัว ไม่มีค่าหัว”
นัทสบตาเขานิ่ง ๆ แล้วพยักหน้าเบา ๆ
“…แต่ถ้าเราเริ่มต้นใหม่ ผมอยากมีลูกด้วย”
คีย์เบิกตานิด ๆ ก่อนจะหลุดหัวเราะออกมา
“อย่าบอกนะ...ว่านายอยากมีลูกกับมาเฟีย”
นัทยิ้ม “คุณบอกเอง ว่าผมไม่ธรรมดา”
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 10
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments