คฤหาสน์เวโรเน่ในฝรั่งเศสดูเงียบสงบ
แต่ภายในกลับอบอุ่นกว่าที่เคยเป็นมาในรอบหลายปี
“เขาเตะอีกแล้ว...”
อีไลพูดยิ้มๆ ขณะจับมือดาเมียนมาวางบนหน้าท้องของตัวเอง
ดาเมียนหัวเราะเบาๆ
“แน่ใจนะว่าเขาไม่ได้เล่นมวยใต้ท้องคุณ?”
“แน่ใจสิ เขาแค่ดีดเหมือนอยากออกมาเห็นหน้าคุณไง”
อีไลตอบ ก่อนจะเบือนหน้าหนีเล็กน้อยเมื่อโดนจ้องมากเกินไป
ดาเมียนยื่นมือมาประคองใบหน้าเขาไว้
“ผมไม่เคยคิดมาก่อนเลย ว่าจะมีคนที่ทำให้ผมยิ้มได้...แบบคุณ”
อีไลยิ้มจางๆ แล้วเอนตัวพิงไหล่เขาอย่างเหนื่อยอ่อน
“ผมก็ไม่เคยคิดว่าจะมีบ้านของตัวเอง...จนมาวางหัวบนอกคุณ”
—
🧸 ชีวิตใหม่ที่กำลังเติบโต
ดาเมียนเริ่มใช้เวลาส่วนใหญ่กับอีไล
เขาไม่ออกคำสั่ง ไม่ถือปืน ไม่เปิดสงคราม — เขาเรียนรู้วิธีผสมนมแพะกับวิตามิน
เขาสั่งทำเปลไม้สั่งแกะสลักพิเศษพร้อมชื่อที่เขาเป็นคนตั้ง
“ลีโอ” — ชื่อที่มีความหมายว่า แสงสว่างของผู้นำ
“ผมอยากให้เขาเป็นคนที่แข็งแรง...แต่ใจดี”
“ไม่ต้องฆ่าใคร ไม่ต้องครอบครองอะไร”
“แค่มีชีวิตที่ดีกว่าผมก็พอ”
อีไลฟังแล้วเงียบไป ก่อนจะจับมือลูบลงบนท้องช้า ๆ
“เขาจะมีพ่อที่รักเขามากแน่ ๆ”
—
🌧️ แต่ท้องฟ้า…ไม่เคยใสตลอดไป
ข่าวจากสายลับของดาเมียนเริ่มส่งสัญญาณแปลก
มีการเคลื่อนไหวลับจาก อดีตองค์กรที่อีไลเคยหนีออกมา — และพวกมันไม่ใช่พวกเดียวกับแก๊งเฮย์เดน
“พวกมันต้องการตัวเด็ก...”
เสียงของแอเดรียนเรียบเฉียบ
ดาเมียนตวัดสายตามองทันที
“ถ้ามันรู้ว่าเด็กมีเลือดผสมระหว่าง ‘โอเมก้าฝึกพิเศษ’ กับ ‘แอลฟ่าเลือดบริสุทธิ์’ มันจะไม่หยุดแน่”
“อีไลไม่รู้เรื่องนี้”
“และอย่าให้เขารู้จนกว่าจะถึงวันคลอด”
—
💬 บทสนทนาสุดท้ายของวันนั้น
“คุณกลัวไหม?”
อีไลถามขณะนอนกอดกันบนเตียง
“กลัวสิ” ดาเมียนตอบทันที
“ผมกลัวเสียคุณ กับลูก”
อีไลจับมือเขาแน่นขึ้น
“ถ้าอย่างนั้น...เรามาอยู่รอดด้วยกันจนถึงวันคลอดนะ”
ดาเมียนยิ้ม
“ผมไม่แค่จะอยู่รอด — ผมจะอยู่ข้างคุณไปตลอดชีวิต”
กลางดึก — เดือนที่หกของการตั้งครรภ์
อีไลสะดุ้งตื่นเพราะรู้สึกเจ็บหน่วง ๆ ที่ท้อง
เขาเอื้อมมือแตะข้าง ๆ เตียง...แต่ว่างเปล่า
ดาเมียนไม่ได้อยู่ข้างเขา
เขาเดินช้า ๆ ออกมาจากห้องนอน แม้จะยังรู้สึกเวียนหัวเล็กน้อย
และทันทีที่เปิดประตูห้องโถง...
เขาเห็นดาเมียนยืนอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ขนาดใหญ่ — สีหน้าตึงเครียด และเต็มไปด้วยความเงียบ
“คุณยังไม่หลับ?”
เสียงอีไลเอ่ยขึ้นเบา ๆ
ดาเมียนหันมา ก่อนจะเดินเข้ามาพยุงเขาทันที
“คุณควรพัก เดี๋ยวผมจะกลับไปนอนด้วย”
“คุณซ่อนอะไรจากผม...”
“บอกผมตรง ๆ ได้ไหม”
อีไลถามเสียงสั่น ขณะวางมือบนท้องตัวเอง
“…ใช่”
ดาเมียนถอนหายใจ ก่อนจะก้มลงสบตาเขา
“มีคนต้องการ ‘ลูก’ ของเรา”
“ไม่ใช่เพราะเขาคือลูกของผม...แต่เพราะเขาคือลูกของคุณ”
—
🧬 เงาอดีตที่กลับมา
“ผมเคยเป็นโอเมก้าในโครงการทดลอง”
อีไลเล่าด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง
“พวกเขาอยากสร้างโอเมก้าแข็งแกร่งระดับนักรบ — ฝึกผมทั้งร่างกาย จิตใจ และพันธุกรรม...”
“แต่ผมหนีออกมา เพราะผมไม่อยากให้ใคร ‘ใช้’ ร่างกายผมอีก”
เขาหันมาสบตาดาเมียน น้ำตารื้นน้อย ๆ
“ผมไม่อยากให้ลูก...ต้องเป็นแบบนั้น”
ดาเมียนสวมกอดเขาแน่น
“ผมสัญญา...ลูกของเราจะเป็นเด็กธรรมดา ที่เกิดมาเพราะความรัก ไม่ใช่เพราะการทดลองของใครทั้งนั้น”
—
💥 แผนใหม่ของมาเฟียพ่อคน
รุ่งเช้า
ดาเมียนสั่งอพยพแม่บ้านทั้งหมดออกจากคฤหาสน์ พร้อมให้แอเดรียนเสริมระบบนิรภัยอีกชั้น
“ฉันจะไปล่อพวกมันเอง”
ดาเมียนพูดขณะใส่ชุดสนาม พร้อมบอกลาภรรยาและลูกในท้องด้วยรอยยิ้ม
“ครั้งนี้คุณจะไปเสี่ยงอีกแล้วเหรอ...”
อีไลถามอย่างไม่อาจห้ามน้ำตา
ดาเมียนจับมือเขาแน่น
“ผมไม่อยากให้ลูกเราลืมตาในโลกที่มีพวกนั้นรอเขาอยู่”
“ผมต้องจบเรื่องนี้...ก่อนเขาจะเกิด”
—
📍 จุดเริ่มปฏิบัติการ “ปิดเกมอดีต”
ดาเมียนบินไปยัง เบลเยียม — ที่ซึ่งศูนย์ทดลองเก่าแก่ขององค์กร “แอสตราลา” ตั้งอยู่
พร้อมกับแอเดรียน และระเบิดที่มีชื่อว่า “ทางเลือกสุดท้าย”
และอีไล…ได้แต่มองจากหน้าจอ
ภาวนาให้ผู้ชายที่เขารักที่สุด กลับมาทันในวันที่ลูกกำลังจะลืมตาดูโลก
—
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 10
Comments