4

ซีซวน (ร่างจิ้งจอก)
ซีซวน (ร่างจิ้งจอก)
อึ๊ก...
ซีซวน (ร่างจิ้งจอก)
ซีซวน (ร่างจิ้งจอก)
อ๊ากกกกกกกกกก
จังหวะนั้นองค์รัชทายาทและองค์ชายได้พังประตูเข้ามา
แล้วก็ได้เอ่ยอย่างร้อนรนว่า
หวังเหล่ย (พ อ.)
หวังเหล่ย (พ อ.)
เจ้าเป็นอะไร
หวังหย่ง(พ อ)
หวังหย่ง(พ อ)
เสียงดังมากเลยข้าเลยเป็นห่วง
คนที่อยู่ในผ้าห่ม
ได้สังเกตเห็นชายหนุ่มทั้งสองบุกเข้ามา
พร้อมกับสีหน้าร้อนรน
ได้ตะโกนออกไปว่า
หวังเหล่ย (พ อ.)
หวังเหล่ย (พ อ.)
เจ้าเป็นใคร
หวังหย่ง(พ อ)
หวังหย่ง(พ อ)
ไช่
ซีซวน(นายเอก)
ซีซวน(นายเอก)
ข้าคือซีซวน
หวังเหล่ย (พ อ.)
หวังเหล่ย (พ อ.)
อะไรนะ
หวังหย่ง(พ อ)
หวังหย่ง(พ อ)
//.งง
หวังเหล่ย (พ อ.)
หวังเหล่ย (พ อ.)
เจ้า....อึ๊ก
หวังหย่ง(พ อ)
หวังหย่ง(พ อ)
//.อยู่ดีๆก็มีอารมณ์
ซีซวน(นายเอก)
ซีซวน(นายเอก)
ท่านออกไปก่อนได้ไหม
ซีซวน(นายเอก)
ซีซวน(นายเอก)
น่าจะโดนเสน่ห์ของข้า
ซีซวน(นายเอก)
ซีซวน(นายเอก)
รีบออกไปเถอะ
หวังเหล่ย (พ อ.)
หวังเหล่ย (พ อ.)
หึๆ
หวังเหล่ย (พ อ.)
หวังเหล่ย (พ อ.)
ถ้าออกไปไม่ได้แล้วสิ
หวังเหล่ย (พ อ.)
หวังเหล่ย (พ อ.)
//.เดินเข้าไปหาผลักลงเตียง
ซีซวน(นายเอก)
ซีซวน(นายเอก)
อึ๊ก~~~อ๊าาา
สิ่งที่องค์รัชทายาทกำลังเล้าโลมนั่นคือเชอรี่ 2 ลูกที่มีสีอมชมพู
ส่วนองค์ชายก็พุ่งเข้าไปจูบปากของฝ่ายตรงข้าม
ร้อนรนเหมือนกับทนไม่ไหว
ซีซวน(นายเอก)
ซีซวน(นายเอก)
อื้อ~อ๊ะอึก
ซีซวน(นายเอก)
ซีซวน(นายเอก)
รัชทายาทพอแล้ว
ซีซวน(นายเอก)
ซีซวน(นายเอก)
ได้โปรด
ซีซวน(นายเอก)
ซีซวน(นายเอก)
ข้าเป็นผู้ชายท่านมาทำแบบนี้ไม่ได้
หวังเหล่ย (พ อ.)
หวังเหล่ย (พ อ.)
ตอนนี้ข้าไม่สนใจอะไรแล้ว
หวังเหล่ย (พ อ.)
หวังเหล่ย (พ อ.)
ขอแค่ได้กับเจ้าข้าก็ยินดี
หวังหย่ง(พ อ)
หวังหย่ง(พ อ)
ท่านยังมีปากไว้พูด
หวังหย่ง(พ อ)
หวังหย่ง(พ อ)
//.จูบ
ซีซวน(นายเอก)
ซีซวน(นายเอก)
อื้ม~~~อะ อ๊ะห์
หวังเหล่ย (พ อ.)
หวังเหล่ย (พ อ.)
//.สอดนิ้วเข้าไปที่ลูกพีชทีละนิ้ว
ซีซวน(นายเอก)
ซีซวน(นายเอก)
อื๊ออะห์
ซีซวน(นายเอก)
ซีซวน(นายเอก)
พอเเล้วพวกท่าน
ซีซวน(นายเอก)
ซีซวน(นายเอก)
อ๊าาา
หวังเหล่ย (พ อ.)
หวังเหล่ย (พ อ.)
//.ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
หวังหย่ง(พ อ)
หวังหย่ง(พ อ)
//.เลียลูกเชอรี่
จังหวะนั้นองค์รัชทายาทก็ได้จับเอวบางๆที่บังด้วยร่างหนาๆองค์รัชทายาทได้ถอดเสื้อผ้า
แล้วก็ควักสิ่งนั้นออกมามันคือมังกร
และได้จับยับลงไปอีลูกพีชลูกนั้น
ซีซวน(นายเอก)
ซีซวน(นายเอก)
อ๊ะ~~~
ซีซวน(นายเอก)
ซีซวน(นายเอก)
อือๆ
ซีซวน(นายเอก)
ซีซวน(นายเอก)
เเฮกๆๆ~~~
ซีซวน(นายเอก)
ซีซวน(นายเอก)
องรัชทายาทอ๊าา
หวังเหล่ย (พ อ.)
หวังเหล่ย (พ อ.)
ว่าอย่างไรชอบรึ
ซีซวน(นายเอก)
ซีซวน(นายเอก)
อือ~
ซีซวน(นายเอก)
ซีซวน(นายเอก)
อ๊าา~~~//เเตก
หวังเหล่ย (พ อ.)
หวังเหล่ย (พ อ.)
//.เเตก
หวังเหล่ย (พ อ.)
หวังเหล่ย (พ อ.)
โห๊
หวังเหล่ย (พ อ.)
หวังเหล่ย (พ อ.)
ทำเอาชั้นเเตกได้เลยหรอ
หวังเหล่ย (พ อ.)
หวังเหล่ย (พ อ.)
//.ยิ้ม
หวังหย่ง(พ อ)
หวังหย่ง(พ อ)
ท่านพี่ข้าขอบ้าง
หวังเหล่ย (พ อ.)
หวังเหล่ย (พ อ.)
เอาสิ
ซีซวน(นายเอก)
ซีซวน(นายเอก)
อ๊าา
หวังหย่ง(พ อ)
หวังหย่ง(พ อ)
//.สอดเข้าไป
ซีซวน(นายเอก)
ซีซวน(นายเอก)
อึ๊ก~~~อ๊าา
หวังหย่ง(พ อ)
หวังหย่ง(พ อ)
เเฮกๆ~~
ซีซวน(นายเอก)
ซีซวน(นายเอก)
องค์ชาย อร๊างงงง~~~
หวังหย่ง(พ อ)
หวังหย่ง(พ อ)
ท่านพี่มันอยู่ตรงนี้
หวังเหล่ย (พ อ.)
หวังเหล่ย (พ อ.)
งั้นหรอ
หวังเหล่ย (พ อ.)
หวังเหล่ย (พ อ.)
//.ยิ้ม
และแล้วพวกเขาก็ได้ทำกันจนเช้า
ในตัวตอนนี้ของซีซวนมีแต่รอยดูดและรอยกัดของขององค์ชายและองค์รัชทายาท
และได้มีน้ำรักเต็มลูกพีชของซีซวน
ซีซวน(นายเอก)
ซีซวน(นายเอก)
อ๊า
ซีซวน(นายเอก)
ซีซวน(นายเอก)
อึ๊ก
ซีซวน(นายเอก)
ซีซวน(นายเอก)
เจ็บจัง
ในขณะนั้นก็ได้สังเกตว่าทั้งสองกอดไม่ปล่อยเลยไปไหนไม่ได้จึงต้องรอทั้ง 2 ตื่น
หวังหย่ง(พ อ)
หวังหย่ง(พ อ)
ตื่นแล้วหรอ
หวังเหล่ย (พ อ.)
หวังเหล่ย (พ อ.)
ตื่นนานหรือยังล่ะ
ซีซวน(นายเอก)
ซีซวน(นายเอก)
ถ้าตื่นมาได้สักพักแล้วอึก
หวังหย่ง(พ อ)
หวังหย่ง(พ อ)
เจ็บหรอข้าขอโทษ
หวังเหล่ย (พ อ.)
หวังเหล่ย (พ อ.)
อาบน้ำกันดีกว่า
หวังเหล่ย (พ อ.)
หวังเหล่ย (พ อ.)
//.อุ้ม ซีซวนไปห้องอาบน้ำพร้อมองค์ชาย
เพราะเขาอาบน้ำจนเสร็จองค์รัชทายาทก็ได้หาชุดให้ซีซวนได้ใส่
และได้จัดเตรียมงานอีก 3 วันเพื่อจะแต่งตั้งเป็นสนมเอก
ซีซวน(นายเอก)
ซีซวน(นายเอก)
ท่านจะให้ข้าเป็นสนมเอกหรือ
ซีซวน(นายเอก)
ซีซวน(นายเอก)
แล้วสนมคนปัจจุบันของท่านล่ะ
หวังเหล่ย (พ อ.)
หวังเหล่ย (พ อ.)
ช่างมันเถอะคนอย่างนั้นข้าไม่ต้องการ
ซีซวน(นายเอก)
ซีซวน(นายเอก)
แล้วถ้าท่านไม่ต้องการข้าอีกแล้วล่ะ
หวังเหล่ย (พ อ.)
หวังเหล่ย (พ อ.)
ข้าไม่เคยคิดจะทิ้งเจ้าเลยนะ
หวังหย่ง(พ อ)
หวังหย่ง(พ อ)
เราจะรักเเค่เจ้า
ซีซวน(นายเอก)
ซีซวน(นายเอก)
ฉันจะเชื่อได้อย่างไรฉันถูกหักหลังมามากมายกับความรักจากครอบครัว
ซีซวน(นายเอก)
ซีซวน(นายเอก)
ข้าเหนื่อย
หวังเหล่ย (พ อ.)
หวังเหล่ย (พ อ.)
ข้าสัญญาเลยว่าข้าจะไม่หลงคารมใครนอกจากเจ้า
หวังหย่ง(พ อ)
หวังหย่ง(พ อ)
ข้าจะรักข้าเจ้าท่านพี่รักเจ้าข้าก็รักเจ้า
หวังเหล่ย (พ อ.)
หวังเหล่ย (พ อ.)
น้องของข้าเจ้าอยากรู้ไหมว่าเกิดมาได้อย่างไร
หวังเหล่ย (พ อ.)
หวังเหล่ย (พ อ.)
ทำไมค่าถึงอนุญาตให้น้องหมดข้าทำพร้อมกับข้า
ซีซวน(นายเอก)
ซีซวน(นายเอก)
ข้าอยากรู้
หวังเหล่ย (พ อ.)
หวังเหล่ย (พ อ.)
ตัวตนของน้องข้าได้ถูกสร้างขึ้นเมื่อบรรลุระดับเซียน
หวังเหล่ย (พ อ.)
หวังเหล่ย (พ อ.)
ค่าสร้างตัวตนของน้องข้าขึ้นมา
หวังเหล่ย (พ อ.)
หวังเหล่ย (พ อ.)
แต่งตั้งให้เป็นองค์ชาย
หวังเหล่ย (พ อ.)
หวังเหล่ย (พ อ.)
มันเกิดจากความรู้สึกของข้า
หวังเหล่ย (พ อ.)
หวังเหล่ย (พ อ.)
ข้าก็ไม่รู้หรอกข้าทำไปเพื่ออะไรแต่พอข้ามีน้องขึ้นมาข้าก็รู้สึกอ่อนโยนมากขึ้น
หวังหย่ง(พ อ)
หวังหย่ง(พ อ)
ข้าละเป็นร่างแยกของท่านพี่แล้วทุกอย่างก็ถูกถอดแบบมาจากท่านพี่ยกเว้นหน้าตาและเสียง
หวังหย่ง(พ อ)
หวังหย่ง(พ อ)
แต่ความรู้สึกของข้าความเข้าใจกันและความต้องการคือนิสัยเดียวกันทั้งหมด
ซีซวน(นายเอก)
ซีซวน(นายเอก)
พวกท่านทำเกินไปอย่าบอกนะเมื่อคืนก็นิสัยเดียวกันน่ะ
หวังเหล่ย (พ อ.)
หวังเหล่ย (พ อ.)
ใช่แล้ว
หวังหย่ง(พ อ)
หวังหย่ง(พ อ)
//.หัวเราะ
ซีซวน(นายเอก)
ซีซวน(นายเอก)
นี่ท่านยังมีหน้ามาหัวเราะอีกเจ็บไปหมดทั้งตัวเพราะพวกท่านแหละ
หวังหย่ง(พ อ)
หวังหย่ง(พ อ)
ขอโทษข้าขอโทษ
หวังหย่ง(พ อ)
หวังหย่ง(พ อ)
วันหลังข้าจะเบามือ
หวังเหล่ย (พ อ.)
หวังเหล่ย (พ อ.)
อือๆๆ
ซีซวน(นายเอก)
ซีซวน(นายเอก)
นี่ท่านยังคิดจะมีวันหลังอีกหรอ
หวังเหล่ย (พ อ.)
หวังเหล่ย (พ อ.)
เจ้ารอวันที่ข้าจะแต่งตั้งเจ้าได้เลย
ซีซวน(นายเอก)
ซีซวน(นายเอก)
อื้มๆๆ
ตัดภาพมาที่ห้องทำงานของคนใช้
สาวใช้.จางลี่
สาวใช้.จางลี่
นี่ๆฉันน่ะเห็นแล้วได้ยินว่าจะมีพระสนมที่เป็นสนมเอกเข้ามาแทนที่พระสนมหลิ๋นโม่ด้วยนะ
สาวใช้ทุกคน
สาวใช้ทุกคน
1:จริงหรออย่างนี้ก็พระสนมหลิ๋นโม่ก็ตกอับแล้วสิ
สาวใช้ทุกคน
สาวใช้ทุกคน
2:ฉันไม่ค่อยชอบพระสนมหลิ๋นโม่เลย
สาวใช้ทุกคน
สาวใช้ทุกคน
3:คนที่จะมาเป็นพระสนมเอกก็คงจะดีกว่าเพื่อนสนมคนปัจจุบันนั่นแหละ
สาวใช้ทุกคน
สาวใช้ทุกคน
2:ถ้าเกิดว่าพระสนมเอกนิสัยเดียวกับพระสนมคนปัจจุบันฉันก็ไม่เอาด้วยหรอกนะ
สาวใช้ทุกคน
สาวใช้ทุกคน
1:จริงมากคนที่จะมาเป็นเพื่อนสมัครเองต้องมีนิสัยและคารมดีไม่เหมือนพระสนมหลิ๋นโม่
หลิ๋นโม่(ต ร.)
หลิ๋นโม่(ต ร.)
อึ๊กฉันอยากจะรู้นะว่าใครกันที่จะมาเเย่งว่าที่พระสนมเอกฉันไป
หลิ๋นโม่(ต ร.)
หลิ๋นโม่(ต ร.)
จางลี่
สาวใช้.จางลี่
สาวใช้.จางลี่
เพคะพระสนม
หลิ๋นโม่(ต ร.)
หลิ๋นโม่(ต ร.)
ไปบอกให้องค์รัชทายาทมาหาฉันหน่อยสิ
สาวใช้.จางลี่
สาวใช้.จางลี่
ได้เพคะพระสนม
องค์รัชทายาทได้เดินทางมาที่จวนของหลิ๋นโม่
หวังเหล่ย (พ อ.)
หวังเหล่ย (พ อ.)
//.นั่งลง
หวังเหล่ย (พ อ.)
หวังเหล่ย (พ อ.)
เจ้ามีอะไรพูดมา
หลิ๋นโม่(ต ร.)
หลิ๋นโม่(ต ร.)
ทำไมท่านถึงเย็นชากับข้านัก
หลิ๋นโม่(ต ร.)
หลิ๋นโม่(ต ร.)
ช่างมันเถอะ
หลิ๋นโม่(ต ร.)
หลิ๋นโม่(ต ร.)
เรื่องที่ว่าท่านมีพระสนมเอกในใจข้าอยากพบนาง
หวังเหล่ย (พ อ.)
หวังเหล่ย (พ อ.)
ไม่เห็นต้องรีบร้อนอีก 3 วันก็จะได้เห็นเอง
หลิ๋นโม่(ต ร.)
หลิ๋นโม่(ต ร.)
ข้าอยากเห็นก่อน
หลิ๋นโม่(ต ร.)
หลิ๋นโม่(ต ร.)
ถ้ามันดีกว่าข้าตรงไหน
หวังเหล่ย (พ อ.)
หวังเหล่ย (พ อ.)
พูดดีๆกับว่าที่พระสนมเอกหน่อย
หลิ๋นโม่(ต ร.)
หลิ๋นโม่(ต ร.)
ทำไมท่านถึง
หลิ๋นโม่(ต ร.)
หลิ๋นโม่(ต ร.)
ให้มั..ให้พระสนมคนนั้นเป็นพระสนมเอก
หวังเหล่ย (พ อ.)
หวังเหล่ย (พ อ.)
ถึงเวลาเดี๋ยวเจ้าก็รู้เอง
หวังเหล่ย (พ อ.)
หวังเหล่ย (พ อ.)
มีเรื่องจะคุยแค่นี้ใช่ไหม//.เดินออกไป
ทันใดนั้นก็เจอกับเสนาบดี
หลี่เจี๋ย(พ.ร)
หลี่เจี๋ย(พ.ร)
อ้าวท่านองค์รัชทายาท
หลี่เจี๋ย(พ.ร)
หลี่เจี๋ย(พ.ร)
ท่านออกมาจากห้องของพระสนมหรอ
หวังเหล่ย (พ อ.)
หวังเหล่ย (พ อ.)
มีธุระอะไร
หลี่เจี๋ย(พ.ร)
หลี่เจี๋ย(พ.ร)
ข้ามีเรื่องจะร้องขอ
หลี่เจี๋ย(พ.ร)
หลี่เจี๋ย(พ.ร)
ถ้าท่านทรงอนุญาต
หลี่เจี๋ย(พ.ร)
หลี่เจี๋ย(พ.ร)
ได้โปรดมาดื่มชากับข้าเสนาบดีที่ต่ำต้อย
หลี่เจี๋ย(พ.ร)
หลี่เจี๋ย(พ.ร)
สักประเดี๋ยวหนึ่งจะได้หรือเปล่า
หวังเหล่ย (พ อ.)
หวังเหล่ย (พ อ.)
ได้ๆรีบไป
พอถึงตรงที่เสนาบดีอยู่ก็ได้เริ่มคุยกัน
เลือกตอน
เลือกตอน

อัพเดทถึงตอนที่ 7

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!