......
.......
เสียงคลื่นลมยามเช้า และกลิ่นของอาหารทะเลสดใหม่ลอยมาตามสายลม
แสงแดดอ่อน ๆ ทำให้ศูนย์อนุรักษ์สัตว์น้ำเริ่มมีชีวิตชีวา
เสียงคนเดินขวักไขว่ เสียงหัวเราะเบา ๆ ดังมาจากมุมทำงานด้านหลัง
แม้จะอยู่ริมทะเล แต่บรรยากาศกลับเต็มไปด้วยพลัง
ข้าวฟางเดินมาถึงศูนย์พร้อมแฟ้มเอกสารในมือ
ใบหน้ายังเรียบเฉยเช่นเคย แม้จะรู้สึกง่วงและรำคาญความเหนียวของอากาศชายฝั่งอยู่ไม่น้อย
เขาสะบัดเสื้อเชิ้ตสีขาวที่ตอนนี้ไม่ขาวเหมือนในเมือง
พ่นลมหายใจยาว แล้วตรงไปยังโต๊ะของหัวหน้าศูนย์อนุรักษ์
“คุณนาวา”
เขาเรียกชื่ออีกฝ่ายด้วยน้ำเสียงห้วน
นาวาหันมาทันที ใบหน้าเปื้อนเหงื่อแต่รอยยิ้มยังอ่อนโยนเหมือนทุกเช้า
ชายหนุ่มใส่เสื้อยืดสีซีดกับกางเกงผ้าขาสั้น เขาดูไม่ห่วงหล่อเลยสักนิด แต่กลับน่ามองอย่างแปลกประหลาด
“ครับ คุณข้าวฟาง”
นาวาขานรับพลางหยิบขวดน้ำดื่มมายื่นให้ตามสัญชาตญาณ
ข้าวฟางไม่รับ เขาวางแฟ้มลงบนโต๊ะและพูดเสียงเรียบ
“เอาดอกไม้มาให้ผมทำไม”
นาวาขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ก็ยังยิ้มอยู่
“ดอกไม้?”
“เมื่อเช้า… กับข้าว”
ข้าวฟางพูดชัดเจนแต่เบา จนคนที่ยืนใกล้ ๆ ต้องหูผึ่ง
“อ้อ…” นาวายิ้ม “ผมเก็บมาตกแต่งเฉย ๆ ครับ ดอกบานเช้าทางหลังศูนย์ พอดีเดินผ่านเลยเก็บมาแค่นั้นเอง”
ข้าวฟางเลิกคิ้ว “แล้วข้าว?”
“ผมทำเผื่อไว้ให้ทุกคนครับ”
นาวาชี้ไปยังโต๊ะมุมห้องที่มีอาหารกล่องวางเรียงไว้ไม่ต่ำกว่าสิบชุด
ทีมงานบางคนแอบอมยิ้ม สายตาหลายคู่หันมองกันอย่างรู้ทัน
“ผมกินเองได้ เดินเองได้ ไม่ต้องเอามาให้”
ข้าวฟางพูดต่อโดยไม่สบตาอีกฝ่าย
นาวายิ้ม ไม่ว่าอะไร แค่พยักหน้าเบา ๆ
“เข้าใจครับ แต่ยังไงผมก็ยังจะทำอยู่ดี เพราะทุกคนที่นี่… คือทีมของผม”
ข้าวฟางเบี่ยงหน้าไปอีกทาง ไม่ตอบกลับ แต่พูดเพียงประโยคเดียว ก่อนจะเดินออกจากมุมโต๊ะ
“อย่าทำเกินหน้าที่… ผมรำคาญ”
ประโยคที่ทำให้ทั้งห้องเงียบไปชั่วขณะ
นาวาหัวเราะในลำคอเบา ๆ ส่ายหัวด้วยความเอ็นดูในความเย็นชานั้น
เพื่อนร่วมงานที่ชื่อ "พี่โบ๊ท" ซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่ดูแลฝั่งชีววิทยาแอบกระซิบเสียงเบา
“โห... น้องหมาชิบะโดยแมวข่วนอีกแล้ววะวันนี้”
“เจ็บมั้ยมึง” อีกคนแซวต่อ
นาวายิ้มแล้วยกไหล่
“แมวข่วน แต่ยังอยู่ได้นะครับ… ขนหนาครับ”
เสียงหัวเราะเบา ๆ ดังขึ้นขณะข้าวฟางเดินห่างออกไป
แม้เจ้าตัวจะทำหน้านิ่ง แต่หูที่แดงขึ้นเรื่อย ๆ ก็โกหกไม่ได้เลย
เขาไม่ได้โกรธ... เขาแค่เขิน
แม้จะไม่ชอบชายหาด
ไม่ชอบแดด
ไม่ชอบเสียงลมทะเล
แต่กลับจำได้แม่นว่า… ดอกไม้ที่อีกฝ่ายวางลงในจานข้าว มีกลิ่นหอมอ่อน ๆ แบบที่เขาชอบ
—
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments