เจ๊อิมคือชื่อที่คุณแม่ของฉันตั้งให้ บางครั้งฉันก็เคยนึกนะว่าทำไม แม่ฉันไม่ตั้งให้เป็น ลิซ่า หรือเบลล่า อะไรอย่างนั้นบ้าง เพราะถ้าลงท้ายอะไรด้วย ซ่าๆล่าๆ นั้นก็คือคนที่รูปร่างน่าตาน่ารักอะไรอย่างนั้น ฮ่าฮ่าฮ่า แต่ในความเป็นจริง ฉันซึ่งมีรูปร่างที่ค่อนข้างจะอวบอั๋นไปบ้างเล็กน้อย และมีใบหน้าที่เหมือนซาลาเปานึ่งสุกแล้ว แต่โดยรวมแล้วก็ไม่อยากจะพูดเลยสวยที่สุดในซอยเลยว่างั้น (เสียงสูง) วันนี้ฉันมีอายุครบ 20 ปีบริบูรณ์ ซึ่งปกติครอบครัวของฉันจะจัดงานเลี้ยงสังสรรค์กันในครอบครัว แต่วันนี้ฉันดันติดสอบเก็บคะแนนเลยต้องเลื่อนนัด พอสอบเสร็จแล้วฉันรีบเดินทางกลับหอพัก แต่ระหว่างทางที่รอรถประจำทางฉันต้องผ่านร้านขายหนังสือเก่าร้านที่ติดกับคิวรถประจำทาง ฉันเหลือบไปเห็นหนังสือนิยายจีนโบราณเล่มหนึ่งเข้าซึ่งฉันสะดุดตาปกของหนังสือเล่มนี้มาก ฉันเลยตัดสินใจซื้อกลับมาอ่านที่หอพัก เมื่อกลับถึงห้องพักฉันอาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้วก็หยิบเอาหนังสือนิยายเล่มนี้ขึ้นมาอ่านดู ซึ่งชื่อเรื่องของหนังสือเล่มนี้คือ ดวงใจรัก ซึ่งมีเนื้อหาเกี่ยวกับความรักของพระเอกและนางเอกที่รักกันปานจะกลืนกิน แม้จะมีนางร้ายที่คอยขัดขวางอยู่ตลอดเวลาแต่ทั้งคู่ก็สามารถผ่านมันไปได้และครองรักกันอย่างมีความสุข ดูเหมือนจะดีแต่ไม่ดีตรงที่ฉันดันมาสะดุดตรงที่ สุดท้ายแล้วแม่นางเอกที่แสนดีอะไรนั่น นางนั่นแหละเป็นต้นเหตุของเรื่องราวทั้งหมด นางร้ายที่คอยขัดขวางแท้จริงแล้วคือคนที่รักพระเอกสุดหัวใจ อ้าวแล้วงัย คนเขียนเรื่องนี้ยังสรุปคร่าวๆด้วยอีกว่านางร้ายต้องตายด้วยมือพระเอก....โอ้แม่เจ้า...ชั่งไม่ยุติธรรมเลย ฉันอ่านเริ่มแรกและข้ามมาอ่านในตอนท้ายๆของเรื่องแต่ยังอ่านไม่จบ ทั้งอ่านทั้งกินขนมไปด้วย ในใจคิดว่า นิยายบ้าๆอะไรคนร้ายได้ดี ส่วนคนดีตายหมด ช่างไม่ยุติธรรมเลย(เสียงสูง) ถ้าเป็นฉันเขียนนะ ป่านนี้จบแบบแฮปปี้แล้วจร้า ณ ขณะที่คิดอะไรเพลินๆ ขนมดันติดคอซะงั้น
" โอ้.....น้ำ...ฉาน...ยู่...ไหน" ในขณะที่สติเริ่มเลือนราง จิตใจฉันพะวงอยู่กับบทสรุปของนิยาย เรื่อง ดวงใจรัก
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments