หนึ่งสัปดาห์หลังจากรอดจากการไล่ล่าในศูนย์ข้อมูลใต้ดิน
อคินและนิวท์กลับมาวางแผนอีกครั้ง
คราวนี้ จุดหมายไม่ใช่แค่ข้อมูล
แต่คือ “ห้องทดลองลับที่ยังคงเปิดอยู่” — ศูนย์สร้างตัวทดลองใหม่จาก DNA ของทายาทโครงการรุ่นก่อนหน้า
.
กลางค่ำคืนหนึ่ง
พวกเขาแทรกตัวเข้าเขตทหารร้าง ซึ่งเบื้องลึกคือฐาน ARCZYS รุ่นใหม่
ระหว่างลอบเข้าไปในอาคาร
พวกเขาเจอห้องแล็บหนึ่งที่ไม่ได้อยู่ในแผนผัง
ในนั้น…คือเด็กชายตัวเล็กผมขาวซีด ดวงตาเรียว
นั่งอยู่ในห้องกระจกใส ติดเครื่องวัดชีพจร
เด็กคนนั้น…เงยหน้าขึ้นทันทีที่เห็นอคิน
“...พี่ชาย?”
อคินชะงัก
ขนทั้งตัวลุกซู่
“...อะไรนะ”
นิวท์รีบเปิดฐานข้อมูล
เจอชื่อแฟ้มว่า:
"K-2: ทายาทรุ่นถัดไปจากอคิน รัชภาคย์"
วิธีเพาะเชื้อ: ใช้ DNA บริสุทธิ์ของ Subject K-1 (อคิน) ผ่านระบบ Clone Type-Beta
.
“พวกมันใช้เลือดฉัน…สร้างเด็กคนนี้”
อคินเสียงสั่น
เด็กชายในห้องกระจก ค่อย ๆ ลุกขึ้น
ใบหน้าคล้ายอคินตอนเด็กจนน่าขนลุก
แต่ที่แตกต่างคือ…แววตาโหดเหี้ยมปนเศร้า
เหมือนใครบางคนป้อนแต่ความว่างเปล่าให้เขาตลอดชีวิต
“ฉัน...ไม่มีชื่อ”
“พวกเขาเรียกฉันว่า ‘หมายเลขสอง’”
“แต่ฉันจำกลิ่นของพี่ได้ตั้งแต่วันแรกที่เปิดตา”
.
นิวท์หันไปถามอคิน
“เราจะช่วยเขาออกไปไหม…”
“แน่นอน” อคินกัดฟันแน่น
“เขาไม่ได้ขอเกิดมาแบบนี้…เขาไม่ได้ผิดอะไรเลย”
.
ทั้งคู่ช่วยปลดระบบคุมขัง
ทันทีที่ประตูเปิด เด็กคนนั้นโผเข้ากอดอคินทันที
แขนเล็ก ๆ สั่นเทา
ริมฝีปากกระซิบแผ่วเบา…
“พี่…อย่าทิ้งผมนะ”
อคินกอดตอบแน่น
“ไม่มีวัน…ฉันสาบานเลย”
.
แต่ทันใดนั้น…
เสียงไซเรนก็ดังขึ้นทั่วทั้งฐาน
“ALERT – OBJECT K2 หลุดจากการควบคุม”
“เปิดระบบ TERMINATION MODE”
ห้องทดลองทั้งอาคารเริ่มปิดระบบ
แก๊สเริ่มกระจาย
กำแพงเริ่มปิดตัวลง
อคินตะโกน
“เราต้องออกจากที่นี่ เดี๋ยวนี้!”
นิวท์อุ้ม K2 ขึ้นมาในอ้อมแขน
“ฉันไม่ยอมให้ใครแตะเขาอีกแล้ว!”
.
ทั้งสามวิ่งฝ่าทางเดินควันและเปลวไฟที่เริ่มระเบิดจากระบบพัง
อคินปิดท้าย ยิงกล้องวงจรปิดทุกตัวที่เห็น
ก่อนจะพุ่งกระแทกประตูออกพร้อมกันกับแสงสุดท้ายจากห้องทดลอง
เสียงเงียบลงทันทีที่พวกเขาหลุดออกสู่กลางป่า
.
เด็กคนนั้นยังคงหลับอยู่ในอ้อมแขนนิวท์
เหนื่อยเกินกว่าจะเข้าใจว่า
วันนี้เขา “เกิดใหม่” ไม่ใช่จากห้องทดลอง…
แต่จากหัวใจของคนสองคน
ที่เลือกจะ “รับเขาไว้เป็นครอบครัว”
.
พวกเขาไม่ได้ตั้งใจจะเป็นฮีโร่
แค่…ไม่อยากปล่อยให้ใครในโลกนี้ต้องเติบโตแบบไม่มีใคร
.
อคินมองหน้านิวท์
มือเขายื่นไปลูบผมเด็กคนนั้นอย่างแผ่วเบา
“จากวันนี้ไป…นายมีชื่อแล้วนะ”
“นายชื่อ ‘คีตะ’”
“เพราะเสียงของนาย…จะไม่เงียบอีกต่อไป”
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments