ตอนที่ 4: คนที่เลือกจะรัก

เสียงฝีเท้าทหารใกล้เข้ามา

อคินจับมือนิวท์แน่น

ทั้งคู่วิ่งฝ่าทางเดินแคบในอุโมงค์ใต้ดิน

ไฟฉายสั่นตามจังหวะหายใจ

เสียงหัวใจดังประสานกันจนกลบเสียงอื่นหมด

พอถึงจุดปลอดภัยที่ซ่อนในผนังเก่า

พวกเขากระโดดเข้าไปหลบ—ในพื้นที่เล็กจนต้องเบียดชิดกัน

อคินหายใจแรง

นิวท์ก็เหมือนกัน

หน้าของทั้งคู่ห่างกันไม่ถึงคืบ

.

“ขอโทษนะ…”

นิวท์กระซิบเบา ๆ

“ฉันไม่ได้อยากให้นายเจออะไรแบบนี้”

“ไม่ต้องขอโทษ” อคินตอบ

“ฉันไม่เคยรู้สึกชัดขนาดนี้มาก่อน…ว่าฉันไม่ได้สู้คนเดียว”

นิวท์ยิ้มนิด ๆ

“เวลานายพูดแบบนั้น…ฉันใจเต้นแรงกว่าตอนวิ่งอีก…”

“…ฉันก็เหมือนกัน”

.

สองคู่ตาสบกันในความเงียบ

ไม่มีเสียงปืน ไม่มีเสียงวิ่ง

มีแค่ลมหายใจของคนสองคนที่เคยเจ็บลึกเหมือนกัน

และตอนนี้…อยู่ข้างกัน

อคินเอื้อมมือแตะแก้มของนิวท์เบา ๆ

“นายตัวเย็นอีกแล้ว…”

“ฉันก็เป็นแบบนี้แหละ”

นิวท์หลบตานิดหนึ่ง “ไม่มีใครเคยอยากกอดโอเมก้าอย่างฉันหรอก”

อคินไม่พูดอะไร

แต่กระชับอ้อมแขนเข้าหานิวท์…จนอีกฝ่ายสะดุ้ง

“ฉันอยากกอด”

.

มันไม่ใช่ความรักที่หวือหวา

แต่เป็นความเข้าใจที่ค่อย ๆ เบียดเข้ามาในรอยร้าว

เป็นมือที่ไม่เคยปล่อยกัน…แม้ในวันที่ต้องหลบหนีจากทั้งโลก

.

หลังรอดออกมาได้

พวกเขากลับไปที่บ้านไม้หลังเล็กที่รามิลกับธารายังคงใช้เป็นที่พักหลบภัย

ทั้งคู่ยังไม่รู้ว่าลูกกำลังเจออะไรบ้าง

แต่ในคืนนั้น

อคินนั่งมองหน้าแม่

มองรอยยิ้มของโอเมก้าที่ไม่เคยเล่าเรื่องตัวเองเลย

“แม่…”

“แม่เคย…เลือกอยู่กับ ARCZYS จริง ๆ เหรอ”

ธาราชะงัก

ก่อนยิ้มเบา ๆ

“ใช่…แม่เคยอยู่กับพวกเขา”

“แต่ไม่ใช่เพราะอยากเป็นส่วนหนึ่งของมัน…แต่อยากหาทางพังมันจากข้างใน”

รามิลเดินเข้ามาวางมือบนไหล่ลูก

“แม่ของลูกเป็นคนที่กล้าหาญที่สุดที่พ่อเคยเจอ”

.

ธาราหันมาจับมืออคิน

“ลูกเกิดมา…ไม่ใช่เพราะพวกเขาสร้าง แต่เพราะแม่กับพ่อ ‘เลือกจะรักกัน’ แม้โลกจะต่อต้าน”

“และเลือดของลูก…ไม่ได้มีไว้เพื่อทำลายใคร”

“แต่มีไว้เพื่อปกป้องคนที่สมควรจะมีชีวิตในโลกที่ดีกว่า”

.

คืนนั้น

อคินเดินออกไปยืนที่ระเบียงหลังบ้าน

ลมกลางคืนเย็นจัด แต่เขารู้สึกอุ่นขึ้น…เพราะมีนิวท์ยืนอยู่ข้าง ๆ

“นายจะอยู่กับฉันใช่มั้ย…”

นิวท์ตอบทันที

“จนกว่าจะไม่มีใครล่าพวกเราอีก…ฉันจะอยู่”

อคินเงยหน้ามองดาว

แล้วพึมพำเบา ๆ

“บางที…การตกหลุมรัก

มันไม่ใช่แค่หัวใจเต้นแรง…”

“แต่มันคือความรู้สึกว่า ถ้าไม่มีคน ๆ นี้อยู่ในโลก…ฉันจะไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใครอีกต่อไป”

นิวท์เงียบ

ก่อนยิ้มและจับมือเขาแน่น

“งั้นก็อย่าปล่อยนะ…ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น”

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!