เสียงฝีเท้าทหารใกล้เข้ามา
อคินจับมือนิวท์แน่น
ทั้งคู่วิ่งฝ่าทางเดินแคบในอุโมงค์ใต้ดิน
ไฟฉายสั่นตามจังหวะหายใจ
เสียงหัวใจดังประสานกันจนกลบเสียงอื่นหมด
พอถึงจุดปลอดภัยที่ซ่อนในผนังเก่า
พวกเขากระโดดเข้าไปหลบ—ในพื้นที่เล็กจนต้องเบียดชิดกัน
อคินหายใจแรง
นิวท์ก็เหมือนกัน
หน้าของทั้งคู่ห่างกันไม่ถึงคืบ
.
“ขอโทษนะ…”
นิวท์กระซิบเบา ๆ
“ฉันไม่ได้อยากให้นายเจออะไรแบบนี้”
“ไม่ต้องขอโทษ” อคินตอบ
“ฉันไม่เคยรู้สึกชัดขนาดนี้มาก่อน…ว่าฉันไม่ได้สู้คนเดียว”
นิวท์ยิ้มนิด ๆ
“เวลานายพูดแบบนั้น…ฉันใจเต้นแรงกว่าตอนวิ่งอีก…”
“…ฉันก็เหมือนกัน”
.
สองคู่ตาสบกันในความเงียบ
ไม่มีเสียงปืน ไม่มีเสียงวิ่ง
มีแค่ลมหายใจของคนสองคนที่เคยเจ็บลึกเหมือนกัน
และตอนนี้…อยู่ข้างกัน
อคินเอื้อมมือแตะแก้มของนิวท์เบา ๆ
“นายตัวเย็นอีกแล้ว…”
“ฉันก็เป็นแบบนี้แหละ”
นิวท์หลบตานิดหนึ่ง “ไม่มีใครเคยอยากกอดโอเมก้าอย่างฉันหรอก”
อคินไม่พูดอะไร
แต่กระชับอ้อมแขนเข้าหานิวท์…จนอีกฝ่ายสะดุ้ง
“ฉันอยากกอด”
.
มันไม่ใช่ความรักที่หวือหวา
แต่เป็นความเข้าใจที่ค่อย ๆ เบียดเข้ามาในรอยร้าว
เป็นมือที่ไม่เคยปล่อยกัน…แม้ในวันที่ต้องหลบหนีจากทั้งโลก
.
หลังรอดออกมาได้
พวกเขากลับไปที่บ้านไม้หลังเล็กที่รามิลกับธารายังคงใช้เป็นที่พักหลบภัย
ทั้งคู่ยังไม่รู้ว่าลูกกำลังเจออะไรบ้าง
แต่ในคืนนั้น
อคินนั่งมองหน้าแม่
มองรอยยิ้มของโอเมก้าที่ไม่เคยเล่าเรื่องตัวเองเลย
“แม่…”
“แม่เคย…เลือกอยู่กับ ARCZYS จริง ๆ เหรอ”
ธาราชะงัก
ก่อนยิ้มเบา ๆ
“ใช่…แม่เคยอยู่กับพวกเขา”
“แต่ไม่ใช่เพราะอยากเป็นส่วนหนึ่งของมัน…แต่อยากหาทางพังมันจากข้างใน”
รามิลเดินเข้ามาวางมือบนไหล่ลูก
“แม่ของลูกเป็นคนที่กล้าหาญที่สุดที่พ่อเคยเจอ”
.
ธาราหันมาจับมืออคิน
“ลูกเกิดมา…ไม่ใช่เพราะพวกเขาสร้าง แต่เพราะแม่กับพ่อ ‘เลือกจะรักกัน’ แม้โลกจะต่อต้าน”
“และเลือดของลูก…ไม่ได้มีไว้เพื่อทำลายใคร”
“แต่มีไว้เพื่อปกป้องคนที่สมควรจะมีชีวิตในโลกที่ดีกว่า”
.
คืนนั้น
อคินเดินออกไปยืนที่ระเบียงหลังบ้าน
ลมกลางคืนเย็นจัด แต่เขารู้สึกอุ่นขึ้น…เพราะมีนิวท์ยืนอยู่ข้าง ๆ
“นายจะอยู่กับฉันใช่มั้ย…”
นิวท์ตอบทันที
“จนกว่าจะไม่มีใครล่าพวกเราอีก…ฉันจะอยู่”
อคินเงยหน้ามองดาว
แล้วพึมพำเบา ๆ
“บางที…การตกหลุมรัก
มันไม่ใช่แค่หัวใจเต้นแรง…”
“แต่มันคือความรู้สึกว่า ถ้าไม่มีคน ๆ นี้อยู่ในโลก…ฉันจะไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใครอีกต่อไป”
นิวท์เงียบ
ก่อนยิ้มและจับมือเขาแน่น
“งั้นก็อย่าปล่อยนะ…ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น”
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments