กลางดึกคืนหนึ่ง
อคินกับนิวท์แอบขึ้นรถไฟใต้ดินร้างที่ไม่ได้ใช้งานแล้ว
จุดหมาย: เขตปิดตายของ ARCZYS ที่ไม่มีใครกล้าเข้า
ไฟฉายส่องสะท้อนฝุ่นควัน
พื้นดินแตกร้าวเหมือนผ่านสงคราม
แต่ภายใต้ซากคอนกรีต…
มีลิฟต์ลับหนึ่งตัว
และทางเดินที่นำไปสู่ศูนย์กลางข้อมูลขององค์กร
.
“นายกลัวมั้ย”
เสียงของนิวท์เบากว่าเดิมเล็กน้อย
อคินไม่ตอบทันที
เพียงแค่เงยหน้ามองเพดานที่แตกร้าว
“ฉันไม่ได้กลัวว่าจะไม่รอด…”
“แต่กลัวว่าสิ่งที่เราพบ อาจเป็นความจริงที่เปลี่ยนฉันไปตลอดกาล”
.
ในห้องเซิร์ฟเวอร์ใต้ดิน
พวกเขาค้นหาข้อมูลการทดลองเก่า
ลบประวัติของตัวเองออกจากระบบ
และพบแฟ้มหนึ่งที่ถูกล็อกแน่นที่สุด—มีชื่อเดียว…
OMEGA-ZERO
นิวท์ลองแฮ็กเข้าแฟ้ม
แล้วเสียงไฟล์วิดีโอเก่าก็ดังขึ้น…
ภาพจากกล้องวงจรปิดในห้องทดลอง
โอเมก้าผู้ชายคนหนึ่งกำลังยืนนิ่ง ไม่ต่อต้าน ไม่หนี ไม่หวาดกลัว
“เขาไม่หวาดกลัวเพราะเขาไม่ใช่เหยื่อ”
“เขายอมรับการทดลองทุกอย่างโดยสมัครใจ…”
“และเลือดของเขา…ถูกใช้สร้าง DNA รุ่นถัดไปทุกตัวอย่าง”
ในชื่อผู้ทดสอบ มีเพียงคำว่า
"Z-0 : Subject Volunteer – ธารา วรรณธนากรณ์"
.
อคินช็อกทันที
“นั่น…ชื่อแม่ฉัน…”
“เป็นไปไม่ได้…แม่ฉันหนีจาก ARCZYS ตั้งแต่ยังไม่ท้อง…”
นิวท์รีบค้นแฟ้มเสริม และพบอีกแฟ้มชื่อเดียวกัน
ในนั้นมีภาพ…ธาราในวัยรุ่นกำลังนอนอยู่ในห้องทดลอง
เขาคือโอเมก้าเบอร์ 0
ผู้สมัครใจเข้าร่วมก่อนรู้จักรามิล
เพื่อแลกกับ “เสรีภาพจากการถูกล่า”
.
มือของอคินสั่น
เขานั่งลงบนพื้น เย็นชา
“แม่…เคยอยู่กับพวกมันจริง ๆ งั้นเหรอ…”
นิวท์นั่งลงข้าง ๆ
มองหน้าเขา แล้วพูดอย่างระวัง
“นายยังรักแม่อยู่ไหม…”
“แน่นอน…”
“ไม่มีวันเปลี่ยน…”
นิวท์ยิ้มเบา ๆ
ก่อนกระซิบเสียงแผ่ว
“งั้นนายก็เหมือนฉัน…”
“เพราะฉันก็ยังรักแม่ของฉัน…แม้เธอจะยอมตายเพื่อเอา DNA ฉันออกมาให้โลกใช้…”
.
ในความเงียบ
มือของอคินวางบนหลังมือของนิวท์เบา ๆ
ไม่มีคำพูดใด
แต่ดวงตาทั้งคู่…สื่อถึงความเข้าใจที่ลึกที่สุด
พวกเขาไม่ได้เป็นเพียงคนที่รอดมา
แต่คือคนที่ “รอดพร้อมกับความเจ็บปวดที่ไม่มีใครเห็น”
.
ทันใดนั้น…
ระบบเตือนภัยใต้ดินดังขึ้น
“ALERT: ผู้บุกรุกเข้าสู่แฟ้มลับระดับสูงสุด”
เสียงรองเท้าทหารเริ่มวิ่งจากปลายอุโมงค์
อคินคว้ามือนิวท์แน่น
“วิ่ง!”
และในขณะนั้นเอง…
ในหูฟังของอคิน มีเสียงหนึ่งแทรกเข้ามา
เสียงนั้น…อบอุ่น อ่อนโยน
“ลูก…ฟังแม่นะ”
“อย่าเชื่อทุกสิ่งที่เห็นจากกล้อง อย่าเชื่อทุกแฟ้มที่พวกมันเขียนไว้”
“เพราะสิ่งที่แม่เก็บไว้ให้ลูก…อยู่ในเลือดลูกต่างหาก”
เสียงนั้นหายไปทันที
แต่ทิ้งความแน่นในอกเอาไว้
.
อคินไม่ได้สับสนแล้ว
เขาไม่ได้หาคำตอบเพื่อโกรธแม่
แต่เขาจะหาคำตอบ…เพื่อ “ปกป้องสิ่งที่แม่เคยแลกมาด้วยชีวิต”
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments