เสียงฝนเริ่มโปรยปรายเบาๆ ใต้ท้องฟ้าสีเทาในเช้าวันนั้น
รามิลยืนอยู่ที่ประตูเรือนรับรองเหมือนทุกวัน แต่วันนี้—ธาราไม่เปิดหน้าต่าง ไม่ทัก ไม่แม้แต่จะส่งเสียง
...ผิดปกติ
เขารู้ทันที
“มีอะไรเกิดขึ้น…”
ทันใดนั้น เสียงโทรศัพท์ในกระเป๋าดังขึ้น—เป็นเบอร์ของเลขาฯ ส่วนตัว
“คุณรามิลครับ… กล้องวงจรปิดด้านนอกตรวจจับการเคลื่อนไหวแปลก ๆ ได้เมื่อคืนช่วงตีสองครับ”
“ว่าไงนะ?”
“มีคนลอบเข้าพื้นที่สวนหลังบ้าน…และออกไปในเวลาไม่ถึงห้านาที ดูเหมือนกำลังสำรวจทางเข้าออก”
หัวใจของรามิลเต้นแรงอย่างไม่เคยเป็น
“ธารา…!!”
ในขณะเดียวกัน ธารากำลังเก็บของลงกระเป๋าอย่างรีบร้อน
แม้เขาจะไม่ได้ออกไปไหนไกลนักในช่วงที่ผ่านมา แต่อย่างน้อยก็รู้ดีว่าโลกของอัลฟ่านั้นโหดร้ายกว่าที่คิด
มือของเขาวางลงบนท้องเบา ๆ
“แม่ขอโทษนะลูก…แม่ต้องพาเราหนี”
แต่ยังไม่ทันที่เขาจะเปิดประตู—
ปัง!
ประตูถูกผลักเปิดออกจากด้านนอกอย่างแรง
รามิลยืนอยู่ตรงนั้น หายใจหอบ ร่างเปียกปอนไปด้วยฝน
“นายจะไปไหน?” เสียงทุ้มถาม
“ฉันต้องไป” ธาราเบือนหน้า ไม่สบตาเขา
“นายคิดว่าฉันจะปล่อยให้โอเมก้าท้องแก่หนีไปคนเดียวงั้นเหรอ?”
“คุณไม่เข้าใจ! พวกนั้นหมายหัวฉัน…ไม่ใช่คุณ!”
“ไม่ใช่แค่ ‘ฉัน’ แล้ว!”
รามิลตะโกนขึ้น “มันไม่ใช่แค่โลกของฉันกับโลกของนายอีกต่อไป!”
“ในตัวนายมี ‘ลูกของฉัน’ อยู่”
“ไม่ใช่เพราะฉันจะอ้างสิทธิ์ในตัวนาย แต่เพราะฉัน…จะปกป้องลูกของเราให้ถึงที่สุด”
ธาราเงียบ…น้ำตาเริ่มเอ่ออีกครั้ง
“ขอโอกาสให้ฉันได้ปกป้องนาย…ไม่ใช่แค่เพราะความผิด แต่เพราะฉันเริ่มรู้แล้ว…ว่านายสำคัญขนาดไหน”
สุดท้าย ธาราตัดสินใจไม่หนี
แต่ในคืนนั้น รามิลสั่งการให้เพิ่มการรักษาความปลอดภัยรอบคฤหาสน์
เขาสั่งติดตั้งอุปกรณ์ตรวจจับทุกจุด และให้หน่วยลับของตัวเองเฝ้าประตู 24 ชั่วโมง
ไม่ใช่เพราะเขากลัวเสีย “จุดอ่อน”
แต่เพราะครั้งนี้…เขารู้แล้วว่า
ครอบครัวนี้คือจุดแข็งที่สุดในชีวิตของเขา
.
แต่ในเงามืดของเมือง
รถตู้ดำสนิทคันหนึ่งหยุดจอดหน้าตึกร้าง
ภายในมีภาพถ่ายของธารา...ในมุมที่แม้แต่ตัวเขาเองก็ไม่รู้ว่ามีใครแอบถ่ายไว้
“เตรียมแผนขั้นที่สอง…”
“ถ้าเอาลูกมาไม่ได้…ก็ให้เลือกระหว่างลูก กับอัลฟ่า”
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 15
Comments