หลังจากรู้ความจริงที่สะเทือนทั้งหัวใจ ขวัญข้าวนั่งนิ่งอยู่ในห้องรับแขกของบ้านหลังใหญ่ ความเงียบระหว่างเธอกับธีร์กดดันจนแทบหายใจไม่ออก
“แล้วทำไม...แม่ถึงไม่เคยบอกฉันเลย”
เสียงของเธอสั่นน้อย ๆ
ธีร์หลบสายตาไปมองนอกหน้าต่าง สายฝนยังคงตกไม่หยุด
“เพราะแม่ของเธอกลัว”
“กลัวอะไร?”
“กลัวว่าถ้าเธอกลับมา เธอจะได้รู้ว่าเธอไม่ใช่เด็กธรรมดาเหมือนใครเขา”
คำพูดนั้นทำให้ขวัญข้าวขมวดคิ้ว
“หมายความว่ายังไง...?”
“ขวัญข้าว เธอไม่รู้จักฉันเลย ไม่รู้ว่า ‘ธีร์ ศิลาเวทย์’ เป็นใครในโลกนี้ใช่ไหม?”
หญิงสาวส่ายหน้า
ชายหนุ่มยกยิ้มบางอย่างเยือกเย็น ราวกับเธอถามคำถามโง่ ๆ
“ฉัน...คือคนที่เคยถูกตั้งค่าหัวสูงที่สุดในประเทศนี้เมื่อสิบแปดปีก่อน
ฉันเคยฆ่าเพื่อนสนิทตัวเอง
ฉันเคยถูกหักหลังโดยคนที่ฉันรัก
และ...แม่ของเธอก็เป็นหนึ่งในนั้น”
ขวัญข้าวหน้าชาวาบ หัวใจเต้นแรง รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังนั่งอยู่ในโลกที่ไม่เคยรู้จัก
“ไม่...แม่ฉันไม่ใช่คนแบบนั้น”
“เธอรู้จักแม่เธอ...ในฐานะคนธรรมดา แต่ฉันรู้จักเธอในฐานะผู้หญิงที่เกือบฆ่าฉัน”
บรรยากาศในห้องเย็นยะเยือกลงทันที ขวัญข้าวลุกพรวดขึ้น น้ำเสียงเริ่มสั่นด้วยความโกรธ
“คุณกำลังกล่าวหาแม่ฉันด้วยเรื่องที่ฉันไม่มีทางเชื่อได้!
ถ้าจะเชิญฉันมาที่นี่เพื่อเล่นละคร ก็ขอโทษ ฉันจะไป—”
แต่ก่อนที่เธอจะได้ก้าวออกจากห้อง ธีร์ขวางไว้
“เธอไม่สามารถไปไหนได้ตอนนี้
เพราะฉันยังไม่ได้บอกเธอ...ว่าชีวิตของเธอ กำลังตกอยู่ในอันตราย”
ดวงตาขวัญข้าวเบิกกว้าง
“อะไรนะ...?”
ธีร์เดินเข้ามาใกล้ ริมฝีปากกระซิบแผ่วเบา
“มีคนตามหาตัวเธอ...ตั้งแต่วันแรกที่แม่เธอตาย
เพราะเลือดในตัวเธอ...คือกุญแจที่พวกมันตามหามานานกว่ายี่สิบปี”
ขวัญข้าวยืนชะงักเหมือนถูกตรึงไว้กับพื้น หัวใจเธอเต้นรัวจนแทบหลุดจากอก เมื่อได้ยินคำว่า “เลือดของเธอคือกุญแจ” จากชายตรงหน้า
“ฉัน...ไม่เข้าใจ” เธอเอ่ยเสียงเบา ดวงตาสั่นไหว
“คุณกำลังพูดเรื่องอะไร? ทำไมต้องตามล่าฉัน? ฉันก็แค่คนธรรมดา—”
“แต่เธอไม่ใช่” ธีร์พูดแทรกทันควัน “เธอไม่รู้หรอกว่าตัวเองมีสายเลือดอะไรอยู่ในร่าง”
เขาหันหลังให้เธอ แล้วเดินไปเปิดลิ้นชักในตู้ไม้ หยิบแฟ้มเอกสารเก่า ๆ ขึ้นมาโยนลงบนโต๊ะ เสียงแฟ้มกระแทกโต๊ะดัง “ปึก!” ทำเอาขวัญข้าวสะดุ้ง
“เปิดดูสิ แล้วจะเข้าใจ”
เธอค่อย ๆ เดินเข้าไป เปิดแฟ้มออกทีละแผ่น — เอกสารทางการแพทย์ รูปภาพขาวดำของเด็กทารกในห้องทดลอง รายชื่อรหัสลับ และหนึ่งในนั้น...มีภาพเธอตอนเด็กในชุดคนไข้
“...นี่มัน...”
“เธอเกิดในโครงการลับของรัฐบาลชุดเก่า โครงการทดลองมนุษย์พันธุกรรมพิเศษ
พวกเขาใช้เลือดของฉัน — ซึ่งมีคุณสมบัติต้านยาบางชนิดได้ — ผสมกับพันธุกรรมของแม่เธอ
และเธอ...คือลูกคนเดียวที่รอด”
ขวัญข้าวรู้สึกเหมือนโลกหมุน เธอถอยหลังไปนั่งลงบนโซฟา ดวงตาเบิกกว้าง
“ฉันไม่ใช่...ลูกที่เกิดจากความรักงั้นเหรอ”
“แม่เธอรักเธอ...แต่สิ่งที่เกิดขึ้น มันเกินกว่าเธอจะเข้าใจในตอนนั้น” ธีร์พูดเสียงเบา
“แม่เธอพาเธอหนี เพราะพวกเขาต้องการเอาเลือดของเธอไปผลิตยาชีวภาพเพื่อใช้ในสงครามใต้ดิน”
หญิงสาวเงียบงัน พูดไม่ออกแม้แต่คำเดียว
ธีร์ค่อย ๆ นั่งลงข้างเธอ วางมือแผ่วเบาลงบนไหล่
“และตอนนี้...พวกมันรู้แล้วว่าแม่เธอตาย
พวกมันกำลังไล่ล่าเธอ เพื่อจบสิ่งที่เริ่มไว้เมื่อยี่สิบปีก่อน”
เสียงสายฟ้าฟาดเปรี้ยงนอกหน้าต่าง ขวัญข้าวสะดุ้งอีกครั้ง ก่อนจะเงยหน้าขึ้น
“แล้ว...เราจะทำยังไง?”
“หนีไม่ได้แล้ว” เขาตอบชัดเจน “มีแต่ต้องสู้”
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 14
Comments