มาเฟีย
เสียงปืนดังสนั่นกลางโกดังร้าง
กลิ่นควันปืนยังลอยฟุ้งเมื่อร่างสูงในชุดสูทสีดำก้าวเข้าไปอย่างไม่สะทกสะท้าน
“จัดการให้เกลี้ยง อย่าให้เหลือแม้แต่พยาน”
น้ำเสียงของเขานิ่งสนิท เย็นเยียบราวกับน้ำแข็ง
ชื่อของเขาคือ อคิน ทายาทแก๊งมาเฟีย “คิรินทรา” ที่ไม่มีใครกล้าแม้แต่สบตา
มือขวาถามเสียงเบา
“เหลืออีกคนครับ...น่าจะเป็นเด็กมหา’ลัย มาผิดที่ผิดทาง”
“ฆ่า”
คำพูดเพียงคำเดียว คือคำพิพากษา
แต่เมื่อประตูเหล็กถูกเปิดออก สิ่งที่เขาเห็นคือ...
เด็กหนุ่มผิวขาว ตัวสั่น ดวงตากลมโตที่จ้องเขาด้วยความหวาดกลัว
...แต่ในแววตานั้นไม่มีการขอชีวิต มีเพียง...ความสงบและยอมรับ
อคินชะงัก
นี่มันไม่ใช่สายตาของพยานที่หวาดกลัวจนจะพูดอะไรไม่ออก
มันคือสายตาของคนที่ ยอมตายได้...แต่จะไม่ขอร้องแม้แต่นิดเดียว
“ชื่ออะไร” เขาถามทั้งที่ไม่เคยถามเหยื่อแบบนี้มาก่อน
เด็กหนุ่มเงียบไปครู่ ก่อนจะตอบเสียงเบา
“คีตะ”
“คีตะ...หึ” อคินหัวเราะในลำคอเล็กน้อย ก่อนจะหันไปบอกลูกน้อง
“เปลี่ยนคำสั่ง พาตัวเขากลับคฤหาสน์”
“แต่คุณอคิน—”
“เขาไม่ใช่พยาน...เขาเป็นของฉัน”
ตอนที่2 ในกรงทอง และ รอยยิ้มของศัตรู
คีตะไม่รู้ว่าอะไรเกิดขึ้น
เขาควรถูกฆ่าทิ้งกลางโกดัง แต่กลับมานั่งอยู่บนโซฟาหนานุ่มในคฤหาสน์หรูเหมือนหลุดมาจากภาพยนตร์
“ที่นี่คือ...?”
“เขตบ้านกลางของตระกูลคิรินทรา” เสียงของชายชุดดำที่ยืนคุมอยู่ข้างประตูตอบเรียบๆ
“แล้วฉัน...ทำไมยังไม่ตาย?”
ยังไม่มีใครตอบคำถามนั้น
นอกจากร่างสูงในชุดสูทดำที่เดินเข้ามา พร้อมดวงตาคมกริบที่มองเขาเหมือนนักล่าจับเหยื่อ
“เพราะฉันเปลี่ยนใจ”
อคินตอบสั้นๆ ก่อนนั่งลงตรงข้ามเขา
“และฉันไม่ค่อยชอบให้ใครถามมาก”
“ถ้าไม่ฆ่าฉัน...แล้วจะให้ฉันเป็นอะไร? นักโทษ? สัตว์เลี้ยง? หรือ...”
“ของของฉัน” อคินพูดขัดทันที ดวงตานิ่งแต่เสียงจริงจัง
คีตะอึ้ง
ไม่รู้ทำไม แต่คำว่า ของของฉัน จากปากผู้ชายตรงหน้าทำให้เขาใจเต้นไม่เป็นจังหวะ
ในขณะเดียวกัน…
“จะเก็บเด็กคนนั้นไว้จริงเหรอ?”
เสียงแหลมแต่ทรงพลังของชายหนุ่มอีกคนดังขึ้นในห้องประชุมลับของตระกูล
“ใช่”
อคินตอบโดยไม่แม้แต่จะหันไปมองเจ้าของเสียง
ชายหนุ่มคนนั้นแสยะยิ้ม มุมปากยกขึ้นด้วยความเย้ยหยัน
“งั้นก็ระวังไว้หน่อยนะพี่...สิ่งที่พี่รัก มันมักจะกลายเป็นจุดตายเสมอ”
ชื่อของเขาคือ “เวทิน” — ลูกพี่ลูกน้องของอคิน
ผู้ที่ควรจะได้เป็นทายาทแทน แต่กลับต้องอยู่ใต้เงาของ “อคินผู้ไร้หัวใจ” มาตลอด
เขาเกลียดทุกอย่างที่อคินมี
รวมถึงเด็กหนุ่มที่เพิ่งเข้ามาในบ้านหลังนี้ด้วย
คืนนั้น คีตะออกมายืนริมระเบียงลมหนาวพัดผ่านเบาๆ
เขาเริ่มรู้สึกถึงบางอย่างที่เปลี่ยนไปในบ้านนี้…
ไม่ใช่แค่ความรู้สึกของอคิน แต่คือสายตาของใครบางคน...ที่แฝงไว้ด้วยอันตราย
ในโลกของมาเฟีย… การมีหัวใจคือความอ่อนแอ
และเขากำลังจะกลายเป็น "จุดอ่อน" ที่ร้ายแรงที่สุดของคนที่เขาไม่ควรรัก
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 9
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments