ซางซินกับยุนกิได้เดินลงไปกินข้าว[ยุนกิอุ้มซางซิน]
เจิ้งหลิง:มาแล้วหรอยนกิซางซิน[เงยหน้าขึ้น]
ยุนกิ:ครับ!![อุ้มซางซินท่าเจ้าสาว]
ซางซิน:ปล่อยผมได้เหละ!ผมเดินเองได้!
ยุนกิ:อยากลองดีหรอหือ[มองหน้า]
ซางซิน:ไม่ก็ได้![หันหน้าไปมองเจิ้งหลิง]
ยุนกิ:งั้นกินข้าวเสร็จมึงเจอกู!![วางซางซินบนเก้าอี้]
ซางซิน:ห๊า~[ตัวสั่น]
จองจอน:ยุนกินายพอเลย...และก็มานั่งกินข้าวด้วย!
ยุนกิ:ครับ[นั่ง]
จองจอน:และก็...อย่าไปขู่ซางซินอีก
ยุนกิ:คร้าบๆ[มองซางซิน]
ซางซิน:มองผมทำไม!แบร่!![ทำหน้ากวนส้นเท้า]
ยุนกิ:หึ้ยยย...ไอ้ตัวแสบ[โกรธ]
ซางซิน:จายแล้ว[พูดในใจ][จับช้อนรับประทานข้าว]
ยุนกิ:คุณไม่ต้องนอนนะวันนี้:)และพรุ่งนี้ด้วย[ยิ้มสะใจ]
ซางซิน:[หันหน้ามองยุนกิอย่างเร็ว]พี่เจิ้งหลิงวันนี้ผมนอนกับพี่ด้วยได้มั้ย
เจิ้งหลิง:ถามจองจอนนู้น!เขาจะให้อยู่มั้ย!
จองจอน:ไม่ได้ครับเพราะพี่มีเรื่องต้องเครียกับเจิ้งหลิง:)[มองเจิ้งหลิง]
เจิ้งหลิง:คงไม่ได้อะ!ซางซิน
ซางซิน:คระบ![รับประทานข้าวต่อ]
ยุนกิ:หึ:)!!!
จองจอน:อย่าทำน้องแรงละ[กระซิบ]
ยุนกิ:พี่ก็เหมือนกะน[กระซิบกลับ]
เจิ้งหลิง:กระซิบอะไรกัน?[สงสัย]
ยุนกิ:ผมอิ่มแล้วครับ~~[อุ้มซางซิน]
ซางซิน:ปล่อยผมนะ!ผมยังไม่อิ่มเลยนะ![ดิ้น]
ยุนกิ:ถ้ายังไม่หยุดดิ้นอยู่!ผมจะจูบคุณนะ!
ซางซิน:ไม่ดิ้นแล้วก็ได้!แต่ผมจะกินข้าวอิ่มก่อน
ยุนกิ:ก็ได้[วางซางซินลงพร้อม+ตักข้าวป้อน]
ซางซิน:ครับ!!อำ~งำๆ~
จองจอน:ทำไมคู่นี้น่ารักจัง!!
เจิ้งหลิง:เอิ่ม...[หน้าเย็นชาทันที]
จองจอน:ชิ!![อุ้มเจิ้งหลิงไปที่ห้องทันที]
เจิ้งหลิง:เห้ยย![ตกใจ]
จองจอน:ไปทำลูกกันดีกว่า[ยิ้ม+อุ้ม]
เจิ้งหลิง:ซางซินช่วยพี่ด้วย
ซางซิน:เอิ่ม...ครับ[วิ่ง]
ยุนกิ:จะไปไหน[จับเเขน]มาทำลูกกันดีกว่า:)
ซางซิน:ห๊า~~~[โดนอีกคนแล้วหรอ]
ยุนกิ:ปา~~~ป๊ะ[ลากเข้าห้อง]
ซางซิน:โอ้วเเม่เจ้าช่วยผมด้วย!!
ยุนกิ:มามะเมียจ๋า~~
ซางซิน:ครับ!
ยุนกิ:เมียครับ~~ผัวจอทั้งคืนได้มั้ย[ผลักอีกคนลงเตียง]
ซางซิน:เเล้วเเต่เลยครับ
ยุนกิ:ขอบคุณครับ![ดูดคอ]
ซางซิน:อือออ~~~
ยุนกิ:สงสัย!คุณจะชอบมันนะครับ![ถอดเสื้อตัวเองและอีกคน]
ซางซิน:ก็คุนทำผมบ่อยขนาดนั้นอะครับ!
โปรดติดตามตอนต่อไป:)
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments