ในตอนเช้าในวันต่อมา
ลิน: เช้าแล้อหรอนี้. ขออีก 1นาที.
แม่ลิน:ลิน8โมงแล้อ
ลิน: หาาา!8โมงแล้วหรอ!สายแล้อสายแล้อ!
แม่ลิน:เอา.ไม่กินข่าวหรอ?
ลิน: เออ.ไม่ค่ะ.หนูสายแล้ว!.ไม่นาตึ่นสายเลยเรา.
ขอทางหน่อยค่ะ!ขอทางหน่อย!โอย!
(?): คุณเป็นอะไรไหม่ครับ.
ลิน: เออ.ไม่เป็นไรค่ะ.เออ.ฉันไปแล้วฉันสาย และ
ขอบคุฌนะ.เฮย.มาทันเวลาพอดี.
(?): ขอทางหน่อยครับ.
ลิน:เอา!คุณนี้.คุณทำงานอยู่ และ ฉันขอโทษนะ
ที่ชนคุณเมึ่อกิ๊.
(?): อ็.ไม่ไรครับ. และ คุณชื่ออะไร?
ลิน: ลินค่ะ. และ คุณล้ะ?
(?): อ็.ผนชื่น ตาน ครับ.ยินดีที่ได้รู้จักครับ.
ลิน: ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ.
ตาน: ผนต้องไปแล้ว และ หวังว่าเราคงได้เจอกันอีกนะครับ.
ลิน: ฉันก็หวังว่ามันจะเป็นนั้นค่ะ.
เนย: นี่แก! หายไปไหมมาเนี่ย.
ลิน: พอดียุ่งๆนิดหน่อยนะ.
เนย: เออ! เมื่อกิแกคุยกับคนที่ยายมาใหม่หรอ.
ลิน: เออ. ฉันก็ไม่รู้ และ แกรู้ได้ยังไง?
เนย: พอดีตอนเช้านะ.ฉันได้ยินเขาคุยกันนะ.
ว่าจะมีพนักงามคนใหม่ยายเข้ามานะ.แต่เขาหลอ
มากใช่ไหม.
ลิน: เออ.ก็ยังงันนะ.
☀️(ถึงเวลาพักเที่ยง)☀️
เนย: เหอ. ถึงเวลาพักแล้ว.เหนื่อยจริงๆเลยนะ
แล้วก็หิวข้าวแล้วสิ.นี่ลินไปข้าวกันเถอะ.
ลิน:เออ.หิวพอดีเลย.ไปกินข้าวกันเถอะ.
เนย: มาถึงร้านแล้ว.นี่แกที่ร้านนี้อร่อยมากเลยนะ
ฉันมากินที่ร้านนี้บ่อยๆ
ลิน: นั้นหรอ.ลวงกินดูสิ.อึม! อร่อยมากเลย
เนย: ฉันบอกแล้วว่าแกต้องติดใจแน่ๆ
ตาน: สวัสดีครับ.ลิน และ สวัสดีครับคุณ?
เนย: เนยค่ะ. นี้คุณกับลินหรอ? ฉันคุณคุยกับลินตอนเช้านะ.
ตาน: ผนพึงจะลินเมื่อเช้า ถ้างั้นพวกเรามารู้จักกันไว้นะ.
เนย: เออ.อย่าทิ้งกันล่ะ.ฉันรู้ว่านายหักหลังเราล่ะก็
ฉันคงบอกว่า นายนะคงไม่สวย.
ตาน: แนนอนสิ.ใช่ไหมลิน.
ลิน: ใช่สิ!ถ้านั้นนายจะเป็นมาเป็นเพื่อนกับเราดีไหม!
ตาน: ตกลงตามนั้น.
ลิน:หมดเวลาพักแล้ว.ถ้างันเรากลับไปที่ office
กันดีกว่า.ตานนายจะกลับเราไหม.
ตาน: ไม่เป็นไร.พวกคุณกลับไปก่อนเลย.
เดี๋ยวผนตามไป.
ลิน: เออ.เออ. ถ้าเรากลับก่อนนะ.
เนย: นี้แกฉันเห็นนะว่าแกแอบมองเขาอยู่นะ
ลิน: เปล่านะ. ฉันไม่ได้แอบมองเขา.
เนย: นั้นหรอ.ฉันคิดว่าเขาก็ใจแกเหมือนกันนี้.
ดูสิ! ดูสิ! หน้าแดงเป็นมะเขือเทดเลย 555!
ลิน: หนอยแน่แก.เลิกพูดได้แล้ว.รีบไปที่
office ได้แล้ว.เดียวก็ทันหลอก.
เนย: จาจา! คุณนายลิน.
🌆 (ถึงเวลาเลิกงาม)🌆
ลิน: เหยยย!งามเสร็จแล้ว
เนย: ฉันก็เสร็จแล้วเหมือนกัน.
อืม!ถ้านั้นเรากลับดีไหม.ถ้าฉันจะไปส่งแกเอง.
📱[เสียงโทรศัพท์ เนย]📱
ฮาโหล ว่าไงค่ะ.อาไหลนะ แม่ป่อยรอ
ตอนนี้นอนอยู่ที่โรงบาล.ค่ะ.ค่ะเดื๋ยวหนูไปค่ะ.
เออนี่แกฉันต้องรีบไปแล้ว.พอดีแม่ฉันป่วยนะ
ฉันขอโทษจริงๆนะ.
ลิน: ไม่เป็นไรแก.ขี่แท็กซี่ไปเองก็ได้.
เนย: ถ้านั้นฉันไปก่อนนะ.
ลิน: เฮยย.สุดท้ายก็ต้องยืนรอแท็กซี่.
ตาน: ยืนรอใครอยู่ครับ.
ลิน:เอ๋!
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments