...--------ตอนที่4---------...
... กลิ่นเหล็ก กลิ่นฝน และกลิ่นเลือด...
...ผสมกันในอากาศทันทีที่ประตูเปิดออก...
...ซูจีเผลอกลั้นหายใจ......
...ข้างในมันไม่ใช่แค่ “บ้าน”...
...แต่เหมือน รังล่าเหยื่อ...
...กำแพงสีดำ สูงจรดเพดาน...
...หน้าต่างกระจกสี แต่งด้วยภาพของ “การล่า” และ “การลงทัณฑ์”...
...โคมไฟระย้า ทำจากกระดูกประดับคริสตัล...
...และมี กลิ่นบางอย่าง ที่คล้ายเนื้อสดหมักกับไวน์แดง...
...> “เข้ามาสิ”...
...เสียงของ ชาฮยอนอู ลอยมาจากด้านบนของบันไดเวียน...
...เขาใส่เสื้อเชิ้ตดำล้วน เปิดกระดุมบนโชว์ผิวซีดและกล้ามแขนแน่นพอให้หัวใจเต้นแรง...
...> “อย่ากลัวสิ เธอเดินมาหาฉันเองนี่”...
...---...
...ซูจีเดินเข้าไป...
...ขาแทบสั่น...
...แต่ใบหน้า...นิ่งมากกว่าทุกครั้งในชีวิต...
...“คุณบอกว่า ถ้าฉันอยาก ‘ล่า’ … คุณจะให้โอกาส”...
...“ฉันมาเพื่อสิ่งนั้น”...
...---...
...ฮยอนอูยิ้มเหยียด...
...เขาลงมาช้าๆ เหมือนนักล่าที่เห็นเหยื่อยอมเดินเข้ากรงเอง...
...> “ก่อนจะล่า…เธอต้องรู้ก่อนว่าเธอคืออะไร”...
...“มนุษย์ที่แค่เจ็บแล้วอยากลุกสู้…”...
...“หรือสัตว์ร้ายที่พร้อมจะ ‘กัด’”...
...---...
...เขาพาเธอเดินลึกเข้าไปในห้องใต้ดิน...
...ที่นั่นคือห้องสีแดง...
...มีโซ่...
...มีอาวุธ...
...มีรูปภาพคนถูกดูดเลือดติดผนัง...
...มี ผู้หญิงคนหนึ่งถูกขังในกรง...
...เธอร้องไห้...
...เลือดยังไหลจากต้นคอ...
...ซูจีตัวแข็ง...
...ถามเสียงสั่น:...
...> “นี่...คุณทำ?”หน้าถอดสี...
...---...
...ฮยอนอูยิ้มอีกครั้ง...
...> “เปล่า…นี่คือคนที่พยายามจะใช้ฉัน แต่ไม่ได้แลกอะไรกลับมา”...
...“ในโลกของฉัน...ไม่มีของฟรี”...
...---...
...เขาเดินเข้ามาใกล้เธอมากจนรู้สึกถึงลมหายใจ...
...> “ถ้าเธออยาก ‘เปลี่ยนชีวิต’…”...
...“เธอก็ต้อง ‘เสียบางอย่าง’ เช่นกัน”...
...---...
...ซูจีเงยหน้ามองตาเขา...
...สีแดงลุกวาบในความมืด...
...เขาเหมือนปีศาจจากนิทานเด็ก...
...แต่ดวงตาเธอ…ไม่ไหวหวั่นอีกต่อไป...
...> “งั้น…ฉันต้องทำยังไง”...
...“เพื่อแลกกับ ‘อำนาจ’ ที่ทำให้พวกเขาไม่กล้าดูถูกฉันอีก”...
...---...
...ฮยอนอูยิ้มกว้างราวกับได้ยินคำโปรด...
...เขาค่อยๆเอานิ้วไล้คอเธอเบาๆ...
...เย็นเฉียบเหมือนมีดเหล็ก...
...> “งั้น…เตรียมตัวตายเสียก่อน”...
...“เพราะซูจีคนนั้น…จะไม่มีอยู่อีกต่อไป”...
...---...
...เสียงหัวใจของเธอเริ่มเต้นเร็ว...
...เลือดในร่างเริ่มร้อน...
...แต่เธอกลับรู้สึกเย็นอย่างประหลาด...
...---...
...แล้วเขาก็โน้มตัวลงมา...กัดเบาๆที่ต้นคอเธอ...
...ไม่ลึกพอให้ตาย...
...แต่ลึกพอให้ “ชีวิต” เก่าๆค่อยๆไหลออกจากร่าง...
...> และในวินาทีนั้น...
...ซูจีรู้ว่า......
...เธอกำลังเกิดใหม่ในฐานะบางอย่างที่โลกเกลียด...
...---...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments