บทที่ 2
rak part
แมนยัดยาเม็ดเล็กสีน้ำตาลให้ผม
"ถ้ามันจะทำให้อาเบาแรงลงบ้าง......มันก็ช่วยได้
แต่อาจะ"เหนื่อย"นานขึ้นอีกสักหน่อยนะ...." แมนยิ้ม
ไอ้รอยยิ้มแบบนี้มันเหมือนตอนที่คิดอะไรสนุกๆขึ้นมาได้
"........"ผมมองยาในมือ
ที่แมนบรรจงห่อกระดาษทิชชู่ส่งให้
"ผมอยากให้อามีใครสักคน.....เชื่อผมเถอะว่ามุน่ะ....เหมาะกับอาที่สุด"
หลานชายของผมมันแสบตั้งแต่เด็กยันจนวันนี้ที่มันเป็นพ่อคนเลยทีเดียว
"....." ผมไม่ได้ว่าอะไร.....แต่ก็ยัดไอ้ยาเม็ดนั้นใส่กระเป๋า
mu part
"คุณจะพาผมไปไหน......จอด
ผมจะกลับบ้าน" ผมเลือกทที่จะนิ่ง และพูดเสียงนิ่งกลบเกลื่อนความกลัวเอาไว้
"นี่ไงผมก็จะกลับบ้านเหมือนกัน....แต่บ้านผมนะ"
เขาหันมาพูด หน้ายังนิ่ง ไม่มีแววล้อเล่นอย่างก่อน
"ผมจะกลับบ้านของผม"
ผมเอ่ยเสียงนิ่งๆติดจะแข็งอีกหน่อย
"..." เขาจอดรถริมถนน
แล้วเหมือนว่าผมจะซวยตรงที่ถนนสายนี้มันทั้งเงียบทั้งเปลี่ยวเลย
"เห้ย........"
เขาโน้มหน้าเข้ามาใกล้ผมจนน่าตกใจ
".......อย่า......อ๊ะ"
ก่อนที่ผมจะเอ่ยพูดอะรให้มากกว่าคำว่าอย่า
เขาก็บีบปากของผมและยัดเม็ดเล็กๆเข้ามาให้ปากแล้วตามด้วยจูบ
จูบที่รุนแรงเร้าร้อน
มันเว้าวอนอยู่ในนั้น ผมหลับตาลงแรงหายไปดื้อ แต่เอ๊ะ.....
"หลับตาพริ้มขนาดนี้ถ้าบอกว่าไม่ชอบนี่
โกหกชัดๆ" ผมสาบานได้ว่าการเห็นรอยยิ้มของเขาระยะประชิดขนาดนี้มันแกว่งหัวใจผมซะดื้อๆ
ยิ่งไอ้ความชื้นที่ยังทิ้งสัมผัสไว้ มันยิ่งปั่นป่วนหัวใจผม
"คุณ.....เอาอะไรให้ผมกิน"
"ยาปลุกเซ็กซ์น่ะ"
rak part
ตาโตเป็นไข่ห่านเลย
ผมกลั้นยิ้มทำหน้าเฉยๆ
"ก็แค่จะได้ไม่ต้องเสียเวลาปลุกอารมณ์....."
ยิ่งผมแหย่เขายิ่งถลึงตา ปกติตาตี่จะแย่ พอถลึงตาอย่างนี้มันยิ่งน่าแกล้ง
"คุณ........"
"อ๊ะ.....ตาจะหลุดออกมาจากเบ้าแล้วน่ะ...หน้าแดงเชียวนี่มันออกฤทธิ์แล้วเหรอเนี่ย"
ยิ่งผมพูด....เขายิ่งตาโต หน้าแดง
".........."
เขาทำท่าจะพูดอะไรบางอย่างแต่ก็หุบปากฉับเสียดื้อๆ
"หึ"
ผมเร่งขับรถกลับบ้านให้เร็วขึ้น พอรถจอดผมก็หันไปมองเขา ใบหน้าเขาแดงกล่ำ
มือไม้กำแน่แต่ก็ม่ได้แสดงท่าทางอะไรมากไปกว่านั้น แต่พอผมเอื้อมมือไปแตะตัวมุธาก็ขยับตัวไปชิดประตูอีกฝั่ง
"..........อย่า"
ทันที่ที่เขาเอ่ยเสียงออกมา น้ำเสียงแผ่วเบาติดจะหวาน ฟังดูกระเซ้าหู ใบหน้าแดงจัด
ตาเริ่มเยิ้ม แน่ละ ถ้าคุณมาเป็นไอ้ส่วนกลางมันก็เริ่มตื่นตัว
"มุ......มานี่....."
ผมเอ่ยสั่งเบาๆ เขาส่ายหน้าแต่ยิ่งเขาทำท่าอย่างนั้นมันยิ่ง.......ยั่วอารมณ์
"ผมสัญญาว่าถ้ามุไม่อยากทำ....ผมจะไม่ทำ"
เอาเถอะอย่างน้อยก็เอ่ยปากไปแล้ว ไม่ทำก็ไม่ทำ แต่ถ้าเขาเอ่ยปากหรือคล้อยตามมันก็อีกเรื่องนะฮ่าๆ
"คุณเกลียดผม......"
อยู่มุก็พูดออกมา
".....ใครบอกมุว่าผมเกลียดมุ"
"........ก็คุณชอบกวนโมโหผมนี่นา......อีกอย่างคุณชอบแกล้งผม"ใครสั่งใครสอนให้พูดประโยคน่ารักๆแบบนี้
แล้วยังจะทำหน้าเหมือนจะร้องไห้นั่นอีก
"เข้าบ้านกันเถอะมุ.....คุยกันดีๆ
บางทีมุอาจจะมองผมใหม่ก็ได้.....แต่ที่แน่ๆ....ผมไม่วนเวียนอยู่ใกล้ๆคนที่ผมเกลียดหรอก"
mu part
ผมใจเต้นแรงขึ้นอย่างไม่รู้สาเหตุ.....หรือว่าจะเป็นเพราะยาที่เขายัดเข้ามาก็รู้
นอกจากจะหัวใจเต้นแรงขึ้นแล้ว ผมยังตาพร่าเวลามองคุณอนุรักษ์ด้วย หูของผมก็เหมือนจะฝาดด้วยซ้ำ
เขาพูดจาแปลกๆ ด้วยน้ำเสียงชวนฟัง แล้วจูบของเขาก็ปั่นป่วนหัวใจผมที่สุด ยิ่งเขายิ้มมุมปาก
ผมบอกเลยว่ามันดูดีมากจริงๆ ผมกุมอกตัวเองพยายามหลับตาแล้วคิด เมื่อเขาชวนเข้าบ้าน
เขาไม่ได้ดูกวนโมโหเหมือนดิม กลับใจเย็น แล้วก็ดูอบอุ่นบอกไม่ถูก แล้วยังมาพูดอะไรให้ผมสับสนอีก
ไม่ได้เกลียดผมแล้วมาวนเวียนกวนประสาทผมอยู่ทำไม
ปกติเจอหน้าพูดจากวนตีนตลอดเวลา ชวนให้โมโหจนไม่เป็นอันทำงาน บ้านของเขาเป็นบ้านสองชั้นมีสวนเล็กๆหน้าบ้าน
มีรถจอดอยู่แล้วคันหนึ่ง เป็นบีเอ็มดับเบิลยู ซีรี่ย์ห้า
เขาดินนำเข้าไปในบ้าน
โดยไม่ได้หันมามองผมเลย เขาไม่กลัวผมหนีเหรอ
ว่าแต่ตอนนี้ผมก็มานั่งแหมะอยู่บนโซฟาสีน้ำเงินนี้เรียนร้อยแล้ว
ผมมองรอบๆ
เขาอยู่บ้านคนเดียวรึไง ไม่มีผู้หญิง หรือแฟน หรือภรรยาเลย รอบๆตัวไม่มีของใช้ผู้หญิง
แต่ก็ไม่แน่ ตรงนี้มันห้องรับแขก ถ้าขึ้นห้องนอนไปผมอาจเจอรีมของพวกผู้หญิงของเขาก็ได้
เดี๋ยวสิ.....นี่ผมคิดถึงขั้นจะขึ้นห้องนอนกับเขาเลยเหรอ
มันต้องเป็นเพราะฤทธิ์ยาแน่ๆ
rak part
ผมปล่อยให้เขานั่งคิดอะไรไปคนเดียว.....ดูสิเขาก้มหน้ายกมือมาแตะปาก
แล้วก็เอามือลง นั่งนิ่งสักแปบก็มองรอบๆห้อง แล้วยังจะหน้าแดงอีก
ผมกัดฟันแน่น....ไม่รู้ตัวเลยว่าหลงชอบคนนี้มากขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่
มุธาน่าแกล้งเสมอสำหรับผม......อย่างที่เจ้าแมนมันว่า
อายุของผมไม่ได้ทำให้ผมโตในเรื่องความรักเลย
"นี่.....น้ำเปล่า"
ผมยื่นน้ำเย็นให้เขา
"...."แน่ะ
ยังไม่รับอีก
"ไม่มีอะไรหรอก
นี่น้ำเปล่า แทนจากขวดเลยนะ.....สะอาดมาก เดี๋ยวผมกินก่อนก็ได้"
พอผมทำท่าจะกระดกน้ำ เขาก็มองตาแบ๋ว
"........นี่คิดว่าใส่ยาจริงๆเหรอเนี่ย.......
ผมว่าแค่ที่คุณกลืนลงไปน่ะ มันก็มากพอแล้ว" เท่านั้นแหละ เขาคว้าน้ำไปกระดกสามอึกแล้ววางมันลง
"ก็แค่นั้นเอง.....ผมว่ามุนี่
ระแวงผมเกินไปนะ"
"นี่ขนาดระแวงยังโดนคุณ."
พูดเองหน้าแดงเอง......น่ารักไปแล้วนะมุธา
"ผมชอบคุณ.....มันก็แค่นั่น"
ผมกระดกวิสกี้ในมือ เขามองผมตาโต
"ชอบผม .....
มิน่าวันนี้ ฟ้าครึ้มทั้งวัน......" มุทำท่าตกใจ ผมรู้ว่าเขาไม่เชื่อหรอก นาฬิกาบอกผมว่าตอนนี้ยาเริ่มออกฤทธิ์แล้ว
มันจะทำให้เขาใจเต้นแรงกว่าช่วงแรกที่คิดว่ามันเร็วและแรง
"ผมชอบคุณจริงๆ แต่ถ้าคุณจะบอกให้ผมเลิกชอบ
คงจะยากนะ"มุธาหน้าแดงหนักกว่าเดิม
"อย่ามาล้อผมเล่นคุณอนุรักษ์
อายุอานามก็พอสมควรกันแล้ว....."
mu part
"อย่ามาล้อผมเล่นคุณอนุรักษ์
อายุอานามก็พอสมควรกันแล้ว....."
"....คุณว่าตัวเองแก่ก็ตามสบายเถอะ
สี่สิบห้าสำหรับผมมันมั่งคงพอที่ผมจะบอกชอบใครสักคน ยิ่งคนๆเป็นคุณ
ผมต้องใช้เวลาขนาดไหน เชื่อเถอะ นี่ขนาดผมพูดกับคุณดีๆแล้วก็ตรงๆ"
"คุณจะบอกว่าคุณชอบผมจริงๆ
แล้วกวนตีนผมตามประสาเด็กผู้ชายวันเจริญพันธุ์งั้นเหรอ"ผมย้อนเขา
"ผมอาจจะดูไม่เป็นโล้เป็นพาย
แต่ผมก็ไม่ได้ทำตัวเสียหายอะไร คุณเห็นผมทำงานไม่ดีพองั้นเหรอ
หรือคุณเห็นว่าการที่ผมเป็นตัวผม มันการเล่นสนุกไปวันๆเท่านั้น"
"ก็คุณ....น่ะ
ไม่ได้สนใจคนรอบข้างเลย......" เอ๊ะ....แต่เขาก็เป็นที่รักของคนรอบตัวดีนี่นา
"ผมไม่สนใจไม่ใส่ใจตอนไหน....."
ผมพยายามคิดตามที่เขาพูด ก็จริง คุณอนุรักษ์ เป็นผู้ใหญ่ที่มีสไตล์
แล้วก็ยิ้มแย้มแจ่มใสเสมอ
"........ก็
คุณน่ะ ไม่ใส่ใจว่าคนอื่นที่เขาทำงานไม่ได้เพราะถูกคุณกวนประสาทน่ะ.....มัน.....มันแย่ขนาดไหน"
เห้ยยยยย อย่าเพิ่งติดอ่างสิฟร่ะ
"ผมชอบคุณ.....แต่
เอ.....คุณถึงกับไม่มีสมาธิกับงานเลยเหรอมุ"
เดี๋ยว.....มานั่งโซฟาเดียวกันตั้งแต่เมื่อไหร่ อย่าเอาหน้ามาใกล้ผมสิ
"ผม......อื้....อ"
นั่นไง ผลักเขาออกไปนะ มุ อย่าให้จูบเป็นครั้งที่สอง เหมือนสติสุดทายของผมจะบอกอย่างนั้น
แต่มันก็พ่ายแพ้แล้วครับ
เขาจูบผม ไม่ใช่การบังคับ แต่มันคือการเรียกร้องอย่างอ่อนหวาน
จูบของเขามันออดอ้อนผม บอกให้ผมเปิดปากรับลิ้นของเขา
จูบมันบอกผม.......ว่าอีกไม่นานเขาจะเข้ามาให้ใจของผม......หรือว่า.....มันกำลังบอกกับผมว่า.......ผู้ชายคนนี้อยู่ในใจของผมมาตลอดกันแน่
/////
ช่วยกันคอมเม้นติชมกันเข้ามาเยอะๆนะคะ
ช่วยกันกดไลค์เป็นกำลังใจให้เราด้วยนะคะทุกคน
ขอบคุณค่ะ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 24
Comments