บทที่3

มาอัพแล้วค้าบช่วงนี้งานรัดตัวมากอาจจะอัพช้าหน่อยแต่อัพนะคับ

"ฉันว่านายหยุดพูดจาเหมือนฉันกำลังทำร้ายนายแบบนี้สักที"สายหมอกยังคงพูดออกมาแบบไม่รู้สึกรู้สาอะไร

"นายจะบอกว่าเรื่องทั้งหมดในวันนี้เป็นเรื่องปกติที่ใครๆเขาก็ทำกันและการที่ฉันด่านายนี่เป็นเรื่องผิดอย่างนั้นรึไง"

"แล้วทำไมฉันต้องยอมรับผิดด้วยล่ะในเมื่อจริงๆ แล้วฉันก็ไม่ได้รักนายตั้งแต่แรก"

ผมรู้สึกจุกมากๆจนพูดอะไรแทบไม่ออก ทั้งที่พอจะมองออกจากพฤติกรรมของเขาตั้งแต่แรกได้แล้วแท้ๆ ว่าเขาคงไม่ได้รู้สึกอะไรกับผมเหมือนเดิมอีกแต่ผมก็ยังหลอกตัวเองด้วยการคิดเข้าข้างตัวเองว่าเขาคงพูดเล่น และที่ออกมากับเด็กหนุ่มคนนี้เพราะอยากเปลี่ยนบรรยากาศเฉยๆ พอผ่านคืนนี้ไปทุกอย่างก็จะกลับมาเป็นเหมือนเดิม เพียงแค่เขาบอกว่าขอโทษ เท่านั้น ผมจะถือว่าเรื่องทั้งหมดนี้มันไม่เคยเกิดขึ้น แต่ว่านี่มันอะไรกัน...

สายหมอกมองยิ้มสะใจก่อนจะเล่าความจริงทุกอย่างที่ผมไม่เคยรู้ ออกมา

"นายนี่มันโง่จังนะม่านฟ้าหลอกแค่นิดเดียวนายก็ติดกับฉันแล้วยอมมอบหัวใจและร่างกายตัวเองให้ฉันอย่างไร้กังวลทั้งที่จริงๆแล้วฉันหลอกนายเล่นต่างหาก"

"หมายความว่าไงนายพูดเรื่องอะไรฉันไม่เข้าใจ" ผมรู้สึกเหมือนมีมือที่มองไม่เห็นบีบขยี้หัวใจผมอย่างแรงสายตาเย็นชาที่ส่งมาทำให้ผมหายใจไม่ออก ความอ่อนโยนที่เคยสัมผัสได้ในวันแรกที่เจอกันจางหายไปเหมือนไม่เคยมีให้กันผมรู้สึกเหมือนกำลังจะเสียเขาไป

"นายจำเวหาได้ไหม"

"เวหา"อย่างงั้นเหรอ

ใบหน้าอ่อนโยนของผู้ชายคนหนึ่งปรากฏขึ้นในความทรงจำอันเรือนรางของผมเวหาคือผู้ชายท่าทางนิสัยดีน่ารักเขาเคยสารภาพว่าแอบชอบผมมานานแล้ว อยากขอโอกาสคบเป็นแฟนดู ถ้าจำไม่ผิดตอน นั้นผมปฏิเสธเขาไปเพราะมันเร็วเกินไปและไม่พร้อมที่จะมีความรักอยากที่จะตั้งใจเรียนทำกิจกรรมของมหาวิทยาลัยอย่างเต็มที่แล้วเก็บเรื่องพวกนั้น ไปคิดทีหลังแล้วเขาเข้ามาเกี่ยวอะไรกับเรื่องระหว่างผมกับสายหมอกล่ะ“ดูเหมือนว่านายจะนึกออกแล้วนะ" ชายหนุ่มตรงหน้าผมยิ้มออกมาอย่างอ่อนโยนแต่สายตากลับดูน่ากลัวจนผมขนลุกไม่ใช่กลัวว่าสายหมอกจะทำอะไรผม แต่กลัวความจริงที่เขากำลังจะบอกผมให้เข้าใจหลังจากนี้

"เวหาเป็นเพื่อนสนิทของฉันเองและมันจ้างฉันให้มาจัดการนายทำให้นายชอบฉันและหักอกนายเป็นการแก้แค้นที่นายเคยปฏิเสธความรักของมันไงล่ะ"

"อะไรกัน"

ผมรู้สึกงงมากๆกับความคิดของเวหา แค่ผมปฏิเสธเขา เขาถึงขั้นต้องเล่นแรงขนาดนี้เลยเหรอ ใจร้ายเกินไปแล้วนะ สายหมอกดันทำสำเร็จทุกขั้นตอนแบบนี้ด้วย ความสัมพันธ์ของเราสองคนคง ต้องหยุดลงแค่นี้สินะ

“นายอย่าไปแค้นเวหาเลย เพราะหมอนั่นย้ายมหา'ลัยไปตั้งแต่ ตอนที่อกหักจากนายแล้ว นี่คงเป็นเรื่องที่นายไม่รู้สินะ ถึงตอนนี้นายจะ ตามหาหมอนั่นยังไง ก็ไม่มีทางเจอแล้วล่ะ”

...จบบทที่3...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

บทที่2