🎓 ตอนที่ 2:ผู้ชายที่ไม่ควรถูกเลือก
[ฉากเปิด: ห้องประชุมของสภานักเรียน]
เสียงเก้าอี้เลื่อนดังกึกก้องขณะชายหนุ่มผมสีเงินเดินเข้ามาในห้อง
ทุกสายตาหันไปจ้องเขาอย่างเงียบกริบ —
เซย์จิ อามางิ ประธานสภานักเรียนแห่งห้องคิง หนึ่งในนักเรียนที่มีอิทธิพลที่สุดในโรงเรียนนี้
บรรยากาศเย็นยะเยือกทันทีที่เขานั่งลง พนักงานสภาคนหนึ่งแทบจะกลั้นหายใจ
เซย์จิ:
“โยชิซาวะ อาคาเนะ...นี่เธอเอาคน ‘น่าสงสัย’ มานั่งประชุมกับเราเหรอ?”
อาคาเนะ (ยกแฟ้มขึ้นมาด้วยท่าทางมั่นใจ):
“ฉันทำตามข้อบังคับของสภา นักเรียนปี 1 ที่มี ‘ศักยภาพพิเศษ’ สามารถเสนอชื่อเพื่อเข้าฝึกงานได้
แล้วเขา…ก็ทำบางอย่างที่แม้แต่ฉันยังประหลาดใจ”
เคนที่นั่งอยู่ข้าง ๆ พยายามนั่งให้หลังตรงที่สุดในชีวิต
แต่สีหน้าเหมือนจะหลับอยู่ทุกวินาที
สมาชิกสภา (กระซิบ):
“นี่เหรอ...เด็กที่อาคาเนะเลือก?”
“ทำไมดูเหมือนคนง่วงขนาดนี้วะ?”
“หรือว่าเธอจะตาถึง...ในแบบแปลก ๆ?”
เซย์จิ:
“ชื่ออะไร?”
เคน (สะดุ้งแล้วตอบเบา ๆ):
“เคน...โฮชิคาวะครับ”
เซย์จิ (นิ่งมองอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะถาม):
“แล้วนายอยากเข้ามาทำไม? อย่าบอกนะว่าแค่อยากได้ชั่วโมงกิจกรรม”
เคนเงียบอยู่สองวินาที ก่อนจะตอบอย่างตรงไปตรงมา
เคน:
“…ผมอยากเข้าใกล้ใครบางคนครับ”
เงียบ
…เงียบ
…เงียบกริบทั้งห้อง
แล้ว...
สมาชิกสภา (ระเบิดเสียง):
“หาาาาาาาาาาาาาา!!??”
“เมื่อกี้เขาพูดว่าอะไรนะ!?”
“นี่มันคำบอกรักทางอ้อมชัด ๆ!”
อาคาเนะ (หน้าเริ่มแดงจัด พยายามปรับเสียงให้เย็น):
“อย่าเข้าใจผิด…ฉันไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไรกับนักเรียนคนนี้”
เคน (รีบโบกมือเลิ่กลั่ก):
“มะ...ไม่ใช่แบบนั้นครับ! ผมแค่...ชื่นชมในความสามารถของคุณโยชิซาวะ...ครับ”
เซย์จิ (พึมพำกับตัวเอง):
“…อย่างน้อยก็ซื่อดี”
---
[หลังประชุม – ในทางเดินของโรงเรียน]
อาคาเนะเดินนำหน้า เคนเดินตามหลังเงียบ ๆ
อาคาเนะ (พูดขณะยังไม่หันมา):
“เธอไม่ควรพูดอะไรแบบนั้นในการประชุมสภาอีกนะ”
เคน:
“ขอโทษครับ ผมไม่ได้ตั้งใจให้มันดูเป็นแบบนั้น…”
อาคาเนะ (หยุดเดิน หันมามองตรง ๆ):
“ฉันเลือกเธอเพราะเธอมีความสามารถ…ไม่ใช่เพราะฉันรู้สึกอะไร
และฉันไม่อยากให้ใครในสภาคิดว่าฉัน ‘มีคนพิเศษ’ เพราะมันจะทำให้ฉันอ่อนแอลง”
คำว่า ‘อ่อนแอ’ ทำให้เคนนิ่งไปเล็กน้อย
---
[ฉากตัดมา: ห้องประธานสภา]
เซย์จินั่งดูรายชื่อเด็กปี 1 ที่เข้ามาใหม่ พร้อมกับแฟ้มข้อมูลของเคน
เซย์จิ (พูดลอย ๆ):
“เด็กคนนี้...มีผลสอบวิชาเลขแบบไม่ธรรมดา
แต่ทำเป็นสอบได้กลาง ๆ เหมือนตั้งใจพรางคะแนน”
(เขาหรี่ตามองแฟ้ม)
เซย์จิ:
“…ความรู้สึกกับพรสวรรค์ มันมักเดินสวนทางกัน
แต่เด็กคนนี้...อาจจะกลายเป็นหมากสำคัญ”
---
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 12
Comments