"นาโอะ..ลูก..สบายดีรึป่าว"เขาเดินไปนั่งที่เบาะก่อนจะหันมาถามนาโอะด้วยสีหน้า... "เพราะท่านพ่อเราถึงได้อยู่อย่างสบายค่ะ" เทอตอบด้วยสีหน้าเรียบนิ่งเหมือนกับทุกครั้งแต่ผู้เป็นพ่อกลับมีาีหน้าเศร้าและดูอึดอัดใจเขากัดริมฝีปากก่อนจะพูดบางอย่างขึ้น "พ่อรู้ว่าพ่อไม่ควรพูดแบบนี้..แต่พ่อคงไม่สามารถทนอยู่กับความรู้สึกนี้ไปได้ตลอด"เขากำมือแน่นราวกับพยายามจะพูดสิ่งที่เก็บเอาไว้มาตลอด"บางทีพ่อก็..กลัวลูก..ลูกที่เชื่อฟังราวกับตุ๊กตาราวกับหุ่นเชิดที่ไม่มีชีวิตไม่มีค.รู้สึกค.รู้สึกที่มีให้ลูกนั้นมันซับซ้อนจริงๆไม่ว่าจะเป็นค.รู้สึกแค้นเพราะลูกทำให้ริกะตาย/อาโอยามะ ริกะ ภรรยาคันเดะ/หรือค.รู้สึกรักที่ลูกเป็นเด็กดีมาตลอดบางทีพ่อก็รู้สึกว่าอยากจะฆ่าลูกเหลือเกินแต่ลูกคือสิ่งที่ริกะรักและยิ่งลูกโตขึ้นลูกกลับมีใบหน้าเหมือนริกะยิ่งขึ้นราวกับฝาแฝด นั่นทำให้พ่อไม่รู้เลยว่าควรทำยังไงกับลูกดี...พ่อคงเป็นพ่อที่แย่มากเลยสิน่ะ"รอยยิ้มขื่นปรากฏบนใหหน้าของเขา/อาโอยามะ คันเดะ 29ปี/"ท่านพ่อค่ะ😶"นาโอะยังคงมีสีหน้าเรียบนิ่งไม่ใช้เพราะเทอไม่มีค.รู้สึกแตเทอเพียงแค่ไม่รู้ว่าจะแสดงออกมายังไงมีเพียงวิธีต่อสู้เท่านั้นที่เทอทำได้เพราะงั้นเด็กน้อยที่ไม่รู้แม้แต่วิธีแสดงค.รู้สึกของตัวเองได้เพียงแต่เงียบและหวังว่าซักวันผู้เป็นพ่อจะเข้าใจเทอ"นาโอะ พ่ออาจจะทำเพื่อลูกได้แค่นี้..หากคืนนี้ลูกได้ยินเสียงอะไรดังขึ้นอย่าออกมาดูเด็กขาดจงเข้าไปแอบในกรอบรูปบนผนังที่พ่อทำให้ลูกซะ..หากผู้นั้นมาดีเขาจะเจอลูกเอง.."ค่ะ ท่านพ่อ"เทอตอบรับคำอย่างเข้าใจเทอโตมาด้วยค.คิดที่เป็นผู้ใหญ่เทอรู้ดีว่าผู้เป็นพ่อเสียใจกับการตายของแม่มากเท่าไหร่....
ตกดึกขณะที่นาโอะกำลังหลับอยู่เทอได้ยินเสียงดังบางอย่างทำให้เทอตื่นขึ้นพื้นบ้านได้สั่นราวกับมีคนกำลังวิ่งวุ่นเทอนึกถึงคำพูดของผู้เป็นพ่อและรีบเดินไปที่กรอบรูปใช้เก้าอี้เหยียบให้สูงขึ้นเพียงเทอยกกรอบรูปขึ้นและเลื่อนผนังออกก็เผยให้เห็นช่องว่างที่เด็กตัวเล็กอย่างเทอสามารถเข้าไปได้เทอแอบในช่องนั้นมีเพียงรูเล็กๆ2รูที่เทอพอจะให้เทอหยี่ตามองด้านนอกได้....ตึกไปจู่ๆเสียงฝีเท้าก็ดังขึ้นตรงมายังห้องของเทอ..ครืดด เสียงเปิดประตูดันขึ้น ผู้มาเยือนนั้นคือ!? -จบตอนที่2ครับ~-
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments