ตอนที่ 2: คนที่อยู่ในสายตา
หลังจากวันนั้น โฟมก็ยังคงไปนั่งพักที่เก้าอี้ข้างสนามบาสเป็นประจำ
เธอบอกกับตัวเองว่าเพราะตรงนั้นลมดี ร่มไม้เย็นสบาย เหมาะกับการนั่งพักระหว่างรอเวลาเรียนพิเศษ
แต่บางครั้ง…สายตาก็เผลอมองไปที่สนามบาสบ่อยกว่าที่ควร
"เธอจะไปที่สนามอีกแล้วเหรอ?"
เสียงของมุก เพื่อนสนิทดังขึ้นขณะทั้งคู่กำลังเดินออกจากตึกเรียน
"อื้อ ตรงนั้นนั่งสบายดีอะ" โฟมตอบเรียบๆ
"หรือว่าสนใจพี่นที?"
"หืม? ไม่ใช่แบบนั้นสักหน่อย"
เธอหัวเราะเบาๆ ส่ายหน้า “พี่เขาก็แค่ดูเท่ดีเฉยๆ คนอะไรเล่นบาสเก่งมาก ดูแล้วเพลิน”
"แต่หล่อมากเลยนะ! เรานี่ใจบางทุกทีที่เห็นเขาเหงื่อท่วมหน้าอะ"
มุกพูดแล้วทำหน้าฟินจนโฟมหลุดขำออกมา
“ใจเย็นๆ หน่อยเถอะมุก”
.
วันนี้สนามบาสเงียบผิดปกติ
ไม่มีทีมซ้อม ไม่มีเสียงกองเชียร์ มีแค่เสียงลมพัดและใบไม้ไหวเบาๆ
โฟมนั่งลงอย่างเคย เธอหยิบสมุดจดเลกเชอร์ออกมาเปิดอ่าน เงียบๆ
“นั่งดูสนามทุกวัน ไม่เบื่อเหรอ?”
เสียงหนึ่งดังขึ้นจากด้านหลัง เธอหันขวับ — แล้วก็ต้องประหลาดใจเล็กน้อย
“พี่นที?”
เขาพยักหน้าน้อยๆ สีหน้านิ่งสงบเช่นเคย
“เปล่าค่ะ โฟมไม่ได้ดูสนาม...แค่นั่งพัก”
เขานั่งลงข้างเธอ โดยไม่พูดอะไรต่อ
เงียบ...จนได้ยินเสียงพลิกหน้ากระดาษในสมุดของเธอ
“วันนี้พี่ไม่ได้ซ้อมเหรอคะ?”
“เจ็บแขนนิดหน่อย”
เขายกแขนให้ดู ผ้าพันแผลตรงข้อศอกดูแน่นหนา
โฟมเอียงคอมองแล้วก็พยักหน้า
“อ๋อ…พักก็ดีแล้วค่ะ เดี๋ยวแผลจะอักเสบ”
เขาหันมามองเธอเล็กน้อย เหมือนจะแปลกใจที่เธอไม่ประหม่าหรือหวั่นไหวแบบคนอื่น
“เธอชื่ออะไรนะ?”
“โฟมค่ะ ปีหนึ่ง ศิลปศาสตร์”
“อืม...ชื่อเพราะดี”
โฟมยิ้มบางๆ “ขอบคุณค่ะ พี่ชื่อ...นทีใช่มั้ยคะ?”
“อืม”
“เพื่อนโฟมพูดถึงพี่บ่อยเลยค่ะ บอกว่าหล่อ เย็นชา แล้วก็เล่นบาสเก่งมาก”
“แล้วเธอล่ะ คิดเหมือนเพื่อนไหม?”
คำถามนั้นทำให้โฟมเลิกคิ้วนิดๆ ก่อนจะยิ้มขำ
“เอ่อ...ก็อาจจะจริงทุกข้อนะคะ แต่โฟมก็ไม่ได้คิดอะไรขนาดนั้น”
เขาเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพยักหน้าเบาๆ
“ดีแล้วล่ะ”
โฟมหันไปมองเขาอย่างไม่เข้าใจนัก
“ดีแล้ว?”
“คนที่ไม่สนใจ…คุยด้วยแล้วสบายใจกว่าเยอะ”
คำพูดนั้นทำให้เธอชะงักเล็กน้อย
แต่ก็ยังยิ้มเหมือนเดิม แม้จะยังไม่เข้าใจเขาทั้งหมด
“โฟมไม่ใช่คนที่ตัดสินคนจากภายนอกง่ายๆ หรอกค่ะ”
นทีมองเธอครู่หนึ่ง ก่อนจะลุกขึ้นช้าๆ
“งั้นก็…ไว้เจอกันใหม่นะ โฟม”
เธอพยักหน้า “ค่ะ...พี่นที”
.
แล้ววันนั้น โฟมก็ยังคงนั่งที่เก้าอี้ข้างสนามเหมือนเดิม
ไม่ได้รู้สึกหัวใจเต้นแรง ไม่ได้ฝันหวาน
แต่ในความเงียบของบ่ายวันนั้น
เธอก็เริ่มมองเห็น “คนเย็นชา” คนนั้น...ในมุมที่แตกต่างออกไปทีละนิด
___________________________________________________
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านน้าาา🙏🏻❤️🩹
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 15
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments