สายฝนโปรยปรายลงมาไม่หยุด
เสียงหยดน้ำกระทบพื้นเรียบดังเป็นจังหวะคล้ายกับหัวใจที่เต้นระรัวของหญิงสาวที่กำลังนั่งอยู่ในห้องมืด
ลู่ซิ่นอวี่ก้มหน้า น้ำตารินไหลจากเปลือกตาที่ร้าวราน
ทุกอย่างราวกับถูกพันธนาการไว้ด้วยเส้นใยแห่งความเจ็บปวดและแค้น
ชีวิตของเธอถูกบีบให้คับแคบลงเรื่อยๆ
ไม่มีทางเลือกอีกต่อไป
---
“คุณเหวินซิน…”
เธอเรียกเสียงสั่นเทา
“ฉัน… ฉันไม่อยากทำแบบนี้”
เสียงทุ้มเย็นเฉียบตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงมั่นคงไม่มีความปรานี
“ถ้าไม่ทำแบบนี้…น้องชายของเธอจะถูกตัดสินจำคุกตลอดชีวิต”
ลู่ซิ่นอวี่กัดริมฝีปากแน่น
ความเจ็บปวดในใจฉายชัดเหมือนถูกแทงด้วยมีดเล่มแหลม
---
ค่ำคืนที่แสนยาวนาน
ซิ่นอวี่ถูกส่งไปยังสถานที่ที่ไม่มีใครรู้จัก
ในห้องนั้นมีเพียงแสงไฟสลัวและเงามืดที่คอยจ้องมองเธอด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหมายลึกซึ้ง
“นี่คือโลกที่เธอเลือก”
เสียงเหวินซินดังขึ้นจากมุมห้อง
“ไม่มีใครยอมง่ายๆในเกมนี้”
เขาก้าวเข้ามาใกล้
สายตาเย็นชากระทบกับดวงตาของซิ่นอวี่
“ถ้าอยากให้ทุกอย่างจบ…จงทำตามที่ฉันบอก”
---
วันรุ่งขึ้น
ซิ่นอวี่ถูกบังคับให้เผชิญหน้ากับความจริงที่โหดร้ายในศาล
เสียงตัดสินออกมาอย่างเด็ดขาด
น้องชายของเธอถูกตัดสินจำคุกยาวนานหลายปี
ใบหน้าของซิ่นอวี่ซีดเผือด
น้ำตาไหลพรากออกมาโดยไม่สามารถหยุดได้
เธอรู้ดีว่า นี่คือความจริงที่เธอไม่สามารถหลีกหนีได้
---
หลังจากศาลเลิก
เหวินซินเดินเข้ามา
มือหยาบกระชับแขนของซิ่นอวี่อย่างแรง
“นี่คือแค่จุดเริ่มต้น”
เขาพูดด้วยเสียงเย็นชา
“ถ้าเธออยากปกป้องคนที่เธอรัก…จงเป็นอาวุธของฉัน”
---
หลายวันต่อมา
ซิ่นอวี่ถูกส่งไปทำภารกิจที่เต็มไปด้วยความเสี่ยง
เธอต้องเข้าไปในโลกใต้ดินของชงฉิ่ง
พบเจอกับความโหดร้ายของแก๊งมาเฟียและกลุ่มอิทธิพลที่ไร้ความเมตตา
เธอถูกบังคับให้เป็นเครื่องมือในการสืบข้อมูลและแทรกซึมเข้าไปในกลุ่มศัตรู
ใจของเธอเต็มไปด้วยความขัดแย้ง
ระหว่างความรักที่มีต่อน้องชายและความเจ็บปวดที่ต้องแลกด้วยตัวเอง
---
คืนหนึ่งในซอยเปลี่ยว
ซิ่นอวี่ถูกล้อมด้วยชายฉกรรจ์หลายคน
พวกเขายิ้มเยาะและพร้อมที่จะลงมือทำร้าย
แต่ทันใดนั้น
เงาของชายหนุ่มในชุดสูทดำปรากฏตัว
เหวินซินเดินเข้ามาอย่างเงียบๆ
“ปล่อยเธอไป…”
เสียงของเขาเย็นยะเยือกจนชายฉกรรจ์ต้องถอยไป
สายตาของเหวินซินจับจ้องที่ซิ่นอวี่
“เธอเป็นของฉัน…และไม่มีใครทำร้ายเธอได้”
---
วันต่อมา
ซิ่นอวี่นั่งอยู่คนเดียวในห้องที่เต็มไปด้วยความว่างเปล่า
เธอหยิบรูปถ่ายของน้องชายขึ้นมาดู
“ฉันจะต้องอดทน…เพื่อเขา”
แต่ในใจลึกๆ
เธอกลับรู้สึกเหมือนกำลังถูกฉีกขาดจากภายใน
---
ด้านโรงพยาบาล
เสวี่ยเหยาเริ่มฟื้นขึ้นมาจากภวังค์
ดวงตาเบลอเล็กน้อยแต่เริ่มมีประกาย
หลี่เหวินซินนั่งเฝ้าข้างเตียง
มือที่กุมมือเธอแน่น
“เสวี่ยเหยา…พี่จะไม่ปล่อยให้เธอต้องเจ็บอีก”
น้ำตาไหลรินลงมาจากดวงตาเขา
“ทั้งหมดนี้…เพื่อเธอ”
---
เวลาผ่านไป
ความรุนแรงและความเศร้าผสมผสานกันจนกลายเป็นเรื่องราวที่ไม่มีวันจบ
ซิ่นอวี่พบว่าตัวเองต้องแลกทุกอย่าง
แม้แต่จิตใจและความบริสุทธิ์
เหวินซินเองก็ถูกแผลในอดีตฉีกขาดไม่หยุด
แต่เขายังคงเดินหน้าต่อไป
ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตาม
---
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 18
Comments