ราตรีในมหานครชงฉิ่งยังคงดำดิ่งในความมืด
ไฟถนนส่องแสงจางๆ กระทบใบหน้าของหญิงสาวที่กำลังเดินผ่านซอยแคบๆ ด้วยฝีเท้าช้าๆ แต่มั่นคง
ลู่ซิ่นอวี่…แม้หัวใจจะบอบช้ำ เธอก็ยังไม่ยอมแพ้
เสียงโทรศัพท์ในมือเธอสั่นเบาๆ
เป็นข้อความจากหมายศาลให้เธอเข้าร่วมฟังการสอบสวนคดีน้องชายในวันพรุ่งนี้
“ไม่ว่าอย่างไร…ฉันต้องทำให้มันจบ”
เธอกระซิบกับตัวเอง ยกมือขึ้นลูบหน้าท้องที่เริ่มป่องเล็กน้อยอย่างปิดปัญหาในใจ
---
วันต่อมาในห้องพิจารณาคดี
บรรยากาศอึมครึมจนแทบจะกลั้นหายใจได้
ลู่ซิ่นอวี่ยืนอยู่ข้างหลังนักกฎหมายของตน
ร่างเธอสั่นเทาเล็กน้อย แต่สายตายังคงเจิดจ้าเหมือนเพชรที่ยังไม่แตกสลาย
ฝั่งตรงข้ามในห้องนั้น คือหลี่เหวินซิน
ผู้ชายที่ทุกคนรู้จักในนามเจ้าพ่อธุรกิจเย็นชา
แต่วันนี้…เขาไม่ได้มาในฐานะนักธุรกิจ
เขามาในฐานะผู้ปกป้องน้องสาวที่ถูกทำร้ายจนเกือบเอาชีวิตไม่รอด
เสียงทนายของเหวินซินดังขึ้น:
“เราขอแสดงหลักฐานใหม่ที่พบว่า ผู้ต้องหาได้วางแผนปกปิดความผิด และทำลายหลักฐานสำคัญ”
ใบหน้าของลู่เหวินหาวซีดเผือด ไม่กล้าสบตาผู้เป็นพี่สาวที่ยืนอยู่ในแถวนั้น
ซิ่นอวี่ถอนหายใจแรง
เธอรู้ว่าน้องชายกำลังจะจบสิ้นลง
---
หลังจบการพิจารณาคดี
ลู่ซิ่นอวี่ยืนอยู่ริมระเบียงสำนักงานกฎหมาย
มองดูผู้คนที่เร่งรีบเดินผ่านไปมา
จู่ๆ มือเย็นเยียบก็จับแขนเธอไว้
เสียงทุ้มต่ำกล่าวว่า
“จะยอมให้ฉันช่วยไหม?”
เธอหันไปพบกับหลี่เหวินซิน
ผู้ชายที่เธอทั้งเกลียดและกลัวที่สุดในตอนนี้
“ช่วย?”
ซิ่นอวี่ขมวดคิ้ว “ช่วยยังไง?”
เขาหยิบเอกสารบางอย่างออกจากกระเป๋า
“นี่คือเงื่อนไขของฉัน”
เธอเปิดดู
เป็นข้อตกลง…ที่ต้องแลกกับการยอมรับบทบาทในชีวิตเขา เพื่อแลกกับความช่วยเหลือในการดำเนินคดีน้องชาย
“ถ้าฉันทำ…น้องชายฉันจะรอดจริงไหม?”
น้ำเสียงของเธอแทบจะหรี่ลง
“ถ้าเธอทำตามข้อตกลง ฉันจะทำให้ทุกอย่างที่เหลือจบ”
---
เวลาผ่านไป
ซิ่นอวี่ตกลงยอมรับข้อเสนออย่างเจ็บปวด
เธอเริ่มอยู่ในกรอบของหลี่เหวินซิน
เหมือนนกที่บินไม่ได้ ต้องขังตัวเองไว้ในกรงทองที่สวยงามแต่ร้อนรุ่ม
ในอีกด้านหนึ่ง
เหวินซินเริ่มแทรกซึมเข้าไปในชีวิตของเธออย่างช้าๆ
วันหนึ่ง เขาโทรศัพท์หาเธอ
“คืนนี้พบกันที่ร้านกาแฟเก่าตรงถนนหลวงเก่า”
---
คืนที่ร้านกาแฟ
ซิ่นอวี่นั่งรอด้วยใจที่สับสน
เหวินซินเดินเข้ามา
ไม่มีคำพูดใดๆ
แต่สายตาของเขาเต็มไปด้วยความจริงจัง
“ฉันจะไม่ทำร้ายเธอ ถ้าเธอไม่ทำร้ายตัวเองก่อน”
เขาพูดด้วยเสียงแหบต่ำ
“แค่ไม่อยากให้เธอเจ็บอีก”
เขาเงยหน้ามองท้องฟ้า
“ถ้าเธอยอมให้ฉัน…ฉันจะช่วยเธอให้รอดจากความมืดนี้”
ซิ่นอวี่ยิ้มขมขื่น
“ฉันไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว”
---
หลังจากนั้น
ซิ่นอวี่พบว่าโลกของเธอถูกบีบให้แคบลงเรื่อยๆ
ทั้งความหวังและความทรงจำดีๆ ถูกความแค้นและความเจ็บปวดกลืนกิน
เธอเริ่มรับรู้ความจริงที่เจ็บปวดมากขึ้น
ว่าเหวินซินไม่ใช่แค่ศัตรู…แต่ยังเป็นผู้คุ้มครองในทางของเขา
แต่ในใจลึกๆ
เธอก็ยังเกลียดเขา
และเกลียดตัวเองที่ต้องพึ่งพาเขา
---
คืนหนึ่ง
ซิ่นอวี่นั่งอยู่ในห้องมืด
เธอหยิบรูปถ่ายเก่าที่มีน้องชายและตัวเอง
น้ำตาไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว
“ฉันอยากให้มันจบ…แต่จบแบบนี้ มันไม่มีใครชนะเลย”
---
ด้านโรงพยาบาล
เสวี่ยเหยายังคงอยู่ในภาวะโคม่า
แต่บางครั้งก็มีรอยยิ้มเบาๆ ผ่านใบหน้าเหมือนฝันดี
หลี่เหวินซินนั่งอยู่ข้างเตียง
เขากุมมือเธอ
“เสวี่ยเหยา…พี่จะอยู่ตรงนี้…ไม่ไปไหน”
---
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 18
Comments