สองสัปดาห์หลังเหตุการณ์ร้ายแรง
ฤดูหนาวย่างเข้ามาเร็วกว่าทุกปี ลมเหนือพัดแรงจนต้นไผ่ริมรั้วบ้านสั่นไหวอย่างเศร้าสร้อย ไม่ต่างจากใจของคนที่อยู่ภายใน
ลู่ซิ่นอวี่นั่งอยู่หน้าบ้าน ตากลมเย็นแต่สายตาเลื่อนลอย หญิงสาวยังสวมเสื้อโค้ตเก่า ผมเธอรวบลวกๆ แบบที่ปกติจะไม่มีวันปล่อยให้ตัวเองดูโทรมเช่นนี้
ตั้งแต่วันนั้น… วันที่น้องชายเธอถูกจับ
โลกของเธอก็เปลี่ยนไปทั้งหมด
แม่ของเธอป่วยหนักถึงขั้นเข้าโรงพยาบาลทันทีที่รู้เรื่อง
เพื่อนฝูงที่เคยร่วมงาน เริ่มตีตัวออกห่าง
ชื่อเสียงตระกูล “ลู่” กลายเป็นคำต้องห้ามในสังคม
แต่สิ่งที่เจ็บกว่านั้นคือ…สายตาของหลี่เหวินซิน
มันไม่ใช่ความเกลียดธรรมดา
แต่มันคือความเย็นชา
เย็นจนเธอรู้สึกเหมือนยืนเปลือยกลางหิมะ
เธอไม่รู้ว่าเขาจะทำอะไร
แต่เธอรู้ดีว่า…เขาจะไม่ปล่อยให้เรื่องนี้จบลงแค่นี้
---
ขณะเดียวกัน – บนยอดอาคารสำนักงานใหญ่ของ “หลี่กรุ๊ป”
เหวินซินยืนมองภาพจากหน้าจอมอนิเตอร์เบื้องหน้า ภาพที่บันทึกการเคลื่อนไหวของลู่ซิ่นอวี่ทุกวันตลอดสองสัปดาห์
ตั้งแต่บ้าน
ที่ทำงาน
จนถึงโรงพยาบาลที่แม่เธอรักษาตัว
เขาไม่เคลื่อนไหวใดๆ ไม่พูด ไม่เปิดเผย
แต่เบื้องหลัง...เขากำลังร้อยเชือกแห่งการแก้แค้นอย่างเงียบงัน
> “ให้เริ่มจากบริษัทเล็กๆ ที่เธอถือหุ้นไว้”
“จัดการตัดเครดิต ไถ่หนี้กลับมาให้หมด”
ชายในชุดสูทดำพยักหน้าและเดินจากไป
เหวินซินเหลือบมองแฟ้มเอกสารอีกฉบับบนโต๊ะ
มันคือประวัติทั้งหมดของ “ลู่ซิ่นอวี่”
เธอไม่ได้เป็นเพียงพี่สาวของผู้กระทำผิด
แต่ยังเป็นหัวหน้าฝ่ายวางแผนในบริษัทออกแบบชื่อดัง
หญิงสาวที่เคยดื้อรั้น ปากกล้า และไม่ยอมคนง่าย
และวันนี้…เธอจะได้รู้ว่าโลกที่เธอยืนอยู่ไม่ปลอดภัยอีกต่อไป
---
บ่ายวันถัดมา – บริษัทออกแบบในเครือเฟิงเหยา
ซิ่นอวี่เดินเข้าออฟฟิศตามปกติ แต่พบว่าบัตรเข้าอาคารของเธอถูกระงับ
แผนกบัญชีแจ้งว่ามีคำสั่ง “อายัดบัญชีพนักงานระดับผู้บริหาร” ชั่วคราว เนื่องจากการตรวจสอบบางอย่าง
> “ฉันไม่ได้ทำอะไรผิด แล้วทำไม…”
> “มีคนฟ้องว่าคุณเกี่ยวข้องกับการฟอกเงินผ่านโปรเจกต์ในปีที่แล้วค่ะ”
เธอยืนนิ่ง ใบหน้าซีดเผือด
> “ฟอกเงินงั้นเหรอ…ไม่จริง…”
เธอหอบเอกสารไปที่กรมบัญชีและพยายามพิสูจน์ตัวเอง
แต่ไม่ว่าเธอจะพูดอะไร พวกเขากลับมองเธอเหมือนเป็นคนผิดโดยสมบูรณ์
ไม่มีหลักฐาน ไม่มีแม้แต่โอกาสให้แก้ตัว
ซิ่นอวี่เดินออกจากอาคารบริษัทด้วยความรู้สึกเหมือนโลกถล่ม
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นในกระเป๋า
เบอร์ที่เธอไม่รู้จัก
> “ถ้าอยากรู้ว่าใครทำให้คุณตกนรกได้ง่ายดายขนาดนี้…ไปที่ร้านน้ำชาตงเฉิงตอนสามทุ่ม”
เสียงผู้ชายปลายสายเรียบ เย็น และสั้น
เธอรู้ทันทีว่าเป็นใคร
---
สามทุ่ม – ร้านน้ำชาตงเฉิง
ร้านเงียบไร้ผู้คน
หลี่เหวินซินนั่งอยู่ในมุมหนึ่ง โต๊ะข้างหน้ามีเพียงชาอู่หลงร้อนหนึ่งกานิ่งสนิท
เขาไม่แม้แต่จะมองเธอ เมื่อเธอเดินเข้ามา
“คุณเป็นคนทำใช่ไหม?”
เสียงของซิ่นอวี่สั่น แต่เธอไม่ยอมหลบสายตา
เหวินซินยกถ้วยชา แตะริมฝีปาก
> “ฉันทำอะไร?”
“คุณทำให้ฉันถูกกล่าวหาว่าฟอกเงิน คุณทำลายชื่อฉัน!”
เธอกำมือแน่น เสียงสั่นไปหมด
> “ฉันแค่…เริ่ม ‘สะสางบัญชี’ ระหว่างเรา”
ดวงตาของเขาคมกริบขึ้นมาครู่หนึ่ง
สายตานั้นไม่ใช่ของนักธุรกิจ
แต่มันคือดวงตาของ ‘นักล่า’
> “เธอรู้ไหม…เสวี่ยเหยาเกลียดเลือดที่อยู่ในตัวเธอ…”
“เธอพยายามกรีดข้อมือออกเพื่อจะไม่ต้อง ‘เป็นแม่ของลูกมัน’…”
ซิ่นอวี่กลืนน้ำลาย เสียงคำว่า "ลูก" แทงเข้าอกเธอเหมือนมีด
> “ฉันก็เกลียดเลือดในตัวเหวินหาวเหมือนกัน…ฉันไม่เคยรู้ว่าเขาทำอะไรแบบนั้น…”
> “เธอเป็นพี่สาว”
“แต่เธอเลือกเงียบเมื่อเขาพูดว่า ‘ก็แค่เด็กผู้หญิงคนหนึ่ง’”
เธอเงียบ
น้ำตาหยดหนึ่งไหลลงจากขอบตา
> “ฉันไม่รู้ว่าจะต้องชดใช้ยังไง…แต่การทำลายชีวิตฉัน มันจะทำให้เสวี่ยเหยาฟื้นขึ้นมาหรือ?”
เหวินซินยิ้มเย็น
> “ไม่…แต่มันทำให้ฉัน ‘รู้สึกดีขึ้น’”
เขายืนขึ้นช้าๆ
สายตาจ้องเธอแน่นิ่ง
> “นี่เพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น ลู่ซิ่นอวี่…ฉันจะทำให้เธอเจ็บเท่าที่เสวี่ยเหยาเจ็บ และมากกว่านั้น”
เขาเดินจากไป ปล่อยให้เธอนั่งอยู่ลำพังในร้านชาเงียบงัน
หัวใจเธอ…แตกเป็นเสี่ยงๆ
---
คืนนั้น
เธอกลับมาที่บ้าน พบแม่ยังนอนหลับสนิทในโรงพยาบาล
เธอเดินเข้าไปในห้องน้องชาย เปิดไฟ สะบัดรูปพวกเขาตอนเด็กลงพื้น
เธอเคยปกป้องเขาทุกอย่าง
แต่เขากลับทำลายทั้งเธอ แม่ และตัวเอง
> “เหวินหาว…แกเป็นปีศาจจริงๆ…”
เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเบอร์หนึ่ง
และหลังจากลังเลเพียงไม่กี่วินาที เธอก็เอ่ยว่า
> “ฉันจะยอมพูดทุกอย่างในศาล…เอาเขาเข้าคุกให้ถึงที่สุด”
---
ด้านหลี่เหวินซิน
คืนนั้นเขากลับไปที่โรงพยาบาลอีกครั้ง
เสวี่ยเหยายังคงนิ่งสนิทเหมือนหลับไม่ตื่น
เขานั่งลงข้างเธอ เอามือวางบนหน้าท้องน้อยๆ ที่เริ่มนูนเล็กน้อยจากการตั้งครรภ์
> “ลูกของเธอยังมีชีวิตอยู่ เสวี่ยเหยา…”
เสียงของเขาเบาเหมือนกระซิบ
> “พี่สัญญา…จะไม่ให้ใครหน้าไหนมาทำร้ายเขาได้อีก…”
---
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 18
Comments
Mina
อยากอ่านต่อกันไปจนจบแล้วเลย 📚
2025-06-09
0