ต่อเลยนะค่ะ อาจจะมีขอความแจ้งอะไรบ้างนิดหน่อย
ผ่านมา 3 วันแล้วตั้งแต่ต้นน้ำบอกฉันว่าเขาชอบพีช...
และ 3 วันนี้ฉันพยายามทำตัวให้ปกติที่สุดเท่าที่จะทำได้
ฉันยังคุยกับเขา
ยังเดินกลับบ้านด้วยกัน
ยังหัวเราะกับเรื่องเดิม ๆ
แต่สิ่งที่ไม่เหมือนเดิมเลย…คือหัวใจฉัน
มันเหนื่อย
ฉันเริ่มถอย
เริ่มเว้นระยะ เริ่มไม่ตอบไลน์ทันที
เริ่มไม่เดินกลับบ้านพร้อมกันถ้าไม่จำเป็น
และฉันคิดว่า...เขาคงไม่สังเกต
แต่ฉันคิดผิด
เย็นวันศุกร์ ต้นน้ำเดินมาหาฉันที่ห้องเรียนก่อนกลับบ้าน
"ช่วงนี้แปลก ๆ ไปนะพลอย"
เขาถามตรง ๆ ไม่อ้อมค้อม
“ไม่มีอะไรนี่ ก็แค่เหนื่อย ๆ”
ฉันยิ้ม—ยิ้มแบบเดิมที่ใช้หลอกทุกคน
“อย่ามาโกหกเลย เรารู้จักแกมาตั้งแต่ ป.5 นะพลอย”
เขามองฉันจริงจังขึ้นจนฉันใจสั่น
"หรือเพราะเรื่องพีช?"
ฉันนิ่งไป
เขามองหน้าฉันนาน เหมือนรอคำตอบ
สุดท้ายฉันก็พูดออกไป...
"ใช่...ฉันแค่ไม่อยากเป็นคนที่ยืนดูอยู่ห่าง ๆ แล้วต้องยิ้มให้พวกนายมีความสุขกัน"
เขาอึ้ง…นิ่งไปเกือบสิบวินาที
"เราขอโทษ...เราไม่รู้เลยว่าพลอยรู้สึกยังไง"
น้ำตาฉันรื้นขึ้นมาอีกครั้ง แต่ฉันพยายามกลั้น
"ไม่ต้องขอโทษ มันไม่ใช่ความผิดนาย มันคือความรู้สึกของฉันเองต่างหากที่ห้ามไม่ได้"
เขาเงียบไป ก่อนพูดว่า...
“เราเองก็เริ่มสับสนเหมือนกัน”
“…?”
“พีชคือคนที่เราคิดว่าชอบ แต่ช่วงที่เราห่างจากพลอย เรารู้สึกแปลก ๆ เหมือนขาดอะไรไป”
ฉันไม่รู้จะตอบยังไง ใจมันทั้งสั่น ทั้งหวัง ทั้งกลัว
“เราอยากรู้ความรู้สึกตัวเองให้ชัดเจนก่อน...แต่ถ้าพลอยพร้อม เราขอเวลาได้ไหม?”
ฉันมองเขานิ่ง ๆ
หัวใจที่กำลังจะถอยหลัง…กลับเริ่มสั่นไหวอีกครั้ง
“ได้...แต่เราไม่สัญญานะว่าจะยืนรอที่เดิม”
เขายิ้มบาง ๆ
“แค่รู้ว่ายังไม่หายไปไหนก็พอแล้ว”
คุณอยากให้ในตอนถัดไปมีตัวละครใหม่เข้ามาทำให้พลอยหวั่นไหวไหมครับ? เช่น เพื่อนร่วมชั้นที่แอบชอบพลอยมาตลอด หรือรุ่นพี่มหาลัยที่มาเป็นติวเตอร์?
หรือจะให้โฟกัสไปที่ความลังเลของต้นน้ำและความเปลี่ยนแปลงในความสัมพันธ์ก็ได้
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 12
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments