เช้าวันใหม่ที่หมู่บ้านจันลา อากาศร้อนอบอ้าวแม้เพิ่งพ้นรุ่งสาง
มะลินั่งกอดเข่าอยู่บนแคร่ไม้หน้าบ้านเก่า สายตาเหม่อลอยไปยังต้นมะลิข้างรั้ว
เมื่อคืน...ฝันเหมือนจริงเกินไป
ชายหน้าดุเต็มรอยสักคนนั้น — เขาไม่ใช่ใครอื่น
"คำภีร์"
เสียงแหบต่ำของอีกฝ่ายยังฝังอยู่ในหัว
“กูผูกใจมึงไว้แล้ว...มึงหนีกูกลับไปไม่ได้อีก”
ทันทีที่แสงแดดส่องกระทบใบหน้าหวานๆ ของมะลิ ร่างกายเขาก็โอนเอน คลื่นไส้ตีขึ้นมาทันที
“แหวะ—!”
เขาอาเจียนลงบนพื้นดินอย่างควบคุมตัวเองไม่ได้ มือสั่น น้ำตาซึม
หัวใจเต้นแรง ร่างกายอ่อนแรงประหลาด
และที่น่ากลัวกว่านั้น...คือความรู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่าง เต้นอยู่ในท้องเขา
“...เป็นไปไม่ได้...กูเป็นผู้ชายนะเว้ย”
เขาพึมพำกับตัวเองอย่างสับสน
แต่ในใจลึกๆ กลับรู้สึกถึงบางสิ่งที่กำลังก่อตัวอยู่ภายในตัวเขา
ไม่ใช่แค่โรค ไม่ใช่แค่ฝันร้าย
มันคือ “ของ” ที่ใครบางคน ตั้งใจส่งมา
“คำภีร์...มึงทำอะไรกู...”
เขาอาเจียนลงบนพื้นดินอย่างควบคุมตัวเองไม่ได้ มือสั่น น้ำตาซึม
หัวใจเต้นแรง ร่างกายอ่อนแรงประหลาด
และที่น่ากลัวกว่านั้น...คือความรู้สึกเหมือนมีอะไร
"ตึ้ก... ตึ้ก... ตึ้ก..."
เสียงไม้เท้าเก่าของยายสา — เพื่อนแม่ — เดินมาที่แคร่
“มะลิ… ลูกบ่ดีแล้วล่ะ อ้ายคำภีร์มันกลับมาแล้วเด้อ”
หัวใจมะลิหล่นวูบ
มือที่ถือขันน้ำสั่นเล็กน้อย น้ำในขันกระเพื่อมราวกับสะท้อนใจเขาเอง
“อ้ายภีร์...?” เขาพึมพำ “…เขากลับมาทำไม”
“เฮ็ดพิธี... บอกจะล้างดวง ล้างเคราะห์ให่คนหมู่บ้าน”
ยายจันเบือนหน้าหนี แววตาไม่ไว้ใจ
แต่ที่มุมตาของยาย เห็นบางอย่างชัดเจน...
ผ้าขาวม้าเก่าๆ ที่ห้อยคอคำภีร์
ยันต์เลือดสีน้ำหมากตรงกลางอก
และดวงตาที่ จ้องมะลิแบบไม่ละสายตา — เหมือนรอเวลาบางอย่าง
“เด็กบ้า... กลับมากรุงเทพเถอะ ก่อนที่จะสายไปกว่านี้”
“หรือว่า… มึงรู้ตัวแล้ว?”
คำพูดของยายแทงใจ มะลิเงียบไปนาน
กลิ่นธูปจากบ้านคำภีร์ลอยมาแตะจมูก
กลิ่นเดียวกับที่เขาฝันเมื่อคืน
กลิ่นเดียวกับตอนที่เขารู้สึกเหมือนกำลัง...ตั้งครรภ์
เขาเงยหน้าขึ้นอย่างตัดสินใจ
“ยาย... มะลิบ่ยอมหนีอีกแล้ว”
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 17
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments