ตุ๊น้อยกระโดดไปมาตรงระเบียง ตอนนี้พระจันทร์ขึ้นแล้วนะ...วันนี้มนุษย์คนนั้นยังไม่กลับมา
อีก มองไปรอบๆ มีถาดแครอทกับ อาหารแห้งวางอยู่ ตุ๊น้อยได้แต่หยิบแครอทเข้าปาก
"สงสัยจะงานยุ่ง" เสียงเปิดประตูด้านนอกทำให้ตุ๊น้อยมุดลอดผ้าม่านมาแอบมอง
วันนี้เขาดูอ่อนล้ากว่าทุกวัน เขาเดินรูดเนกไทออกจากคอแล้วเดินมาเปิดประตู
"ว่าไงเต่าตุ๊"นั่นแหละชื่อเต็มๆ ของตุ๊น้อย
"วันนี้กลับช้าจังเลยนะ" ตุ๊น้อยเคี้ยวแครอทในปากทำเป็นเมินๆ ใส่เขา
"ดูกินเข้าสิ...อร่อยสินะ พรุ่งนี้จะให้กินองุ่นนะ"
"องุ่นเหรอ..." เม็ดกลมๆ สีม่วงๆ อ่ะเหรอ ตุ๊น้อยตาวาว มองหน้าเขาแล้วแปะมือลงบนมือเขา
"สัญญาเลยนะ" ตุ๊น้อยทำท่าขึงขัง
"เอ้า...กินซะให้อิ่มเร็วๆ เขา จะพาเข้าบ้าน" เขาวางตุ๊น้อยลงปล่อยให้ได้แทะจนอิ่มก่อนจะช้อน
ตัวเข้าในอ้อมกอด กอดตุ๊น้อยจนตุ๊น้อยเริ่มจะเขิน
"นี่ๆ ...จะกอดให้ตัวแบนเลยรึไง" ตุ๊น้อยว่าหน้าแดงๆ ไม่กล้าสบตา
"วันนี้ผึ่งแดดทั้งวันเลยสินะ" เขาชอบจิมจมูกตุ๊น้อย มันเขินนะเขาคงไม่เขาใจ
"อย่ามาทำหน้าแบบนี้นะ มันเขินนะ" ตุ๊น้อยทำเป็นเลียขนตัวเองแก้เขิน
"เป็นกระต่ายนี่ดีจังน้า..." เขาว่าแล้วลูบหัวตุ๊น้อย
"ทำไมอีกละ...เป็นกระต่ายบางทีก็ไม่ดีนะ...เจ้าหน้าแหลมมันชอบมาไล่จับ" ตุ๊น้อยนึกถึงเจ้า
หน้าแหลมแล้วก็คิดว่าถ้าเขาไม่มาช่วยตุ๊น้อยคงโดนกินไปแล้ว (?)
เสียงโทรศัพท์ดังเขาก็รับเหมือนไม่ค่อยเต็มใจนัก
"ครับ...อ่อ ก็ไม่ได้ทำอะไรครับ" เขาเดินไปที่ตู้เย็นเปิดน้ำกินทำหน้าเหมือนหนักใจ
"ผมว่ามันไม่เร็วไปเหรอครับ" เท่านั้นตุ๊เห็นเขาเอาโทรศัพท์ออกห่างจากหู ทางโน้นคงว่าง
สายแล้ว
เขาส่ายหัวเบาๆ ก่อนจะเดินไปหยิบของเตรียมอาบน้ำ
"ห้ามซนนะ เดี๋ยวออกมาเล่นด้วย"
"เล่นเหรอ..." ตุ๊น้อยแทบทนไม่ไหว รีบวิ่งไปตรงกรงตัวเองแล้วมองลูกบอลเอาไว้
เล่นๆๆๆ เล่นกัน
เพราะกลางวันตุ๊น้อยนอนมากแล้ว กลางคืนนี่ตุ๊น้อยไม่ง่วงเลย แทบไม่รู้สึก
คืนนี้พระจันทร์สว่างกว่าทุกคืน
ตุ๊น้อยกังวลใจแปลกๆ เวลาพระจันทร์เต็มดวงทีไรได้เรื่องทุกทีเลย เพระางั้นเวลาพระจันทร์
เต็มดวงทีไรตุ๊เลยเอาแต่นอนอยู่ในพุ่มไม้ไม่กล้าออกมาวิ่งเล่น
เจ้าหน้าแหลมก็เป็นเหมือนตุ๊น้อยนะ...ตุ๊น้อยเคยเห็นเจ้าหน้าแหลมมันเปลี่ยนร่าง
ตุ๊เองก็เปลี่ยนร่างเหมือนกัน นอกจากทั้งคู่ก็มีคุณป้าเต่า ก็ลุงนกกระจิบ
ใช่แล้วตุ๊น้อยเป็นพวกอาบแสงจันทร์ สัตว์ที่อาบแสงจันทร์จะมีพลังพิเศษที่สามารถเปลี่ยน
ร่างเป็นคน ทุกตัวที่เปลี่ยนร่างจะได้รับพรจากพระจันทร์ เพราะเก็บสะสมพลังพระจันทร์เอา
ไว้ เลยไม่ต้องรอให้จันทร์เต็มดวงก็สามารถเปลี่ยนร่างเป็นคนได้เหมือนกัน
แต่ส่วนใหญ่ก็ไม่ค่อยอยากจะเปลี่ยนกันนัก เพราะพวกเขาก็ยังคงชอบที่จะเป็นสัตว์
ลุงนกกระจิบบอกว่าเป็นคนบินไม่ได้
ป้าเต่าบอกว่าเป็นคนมันดูเร่งรีบเกินไป
ส่วนเจ้าแหลมบอกว่าเป็นคนก็ได้เป็นสัตว์ก็ได้ ตามแต่ตุ๊น้อยจะเป็นเพราะถ้าตุ๊เป็นอะไรมันก็
เป็นเหมือนตุ๊ ซึ่งตุ๊น้อยรำคาญ
คืนนี้เขานอนหลับอยู่เตียง...ส่วนตุ๊น้อยแอบปีนกรงออกมาแอบกระโดดหย็องแหย็งไปในห้องน้ำ
ปวดตัวจังแหะ... อาจเพราะไม่ยอมเปลี่ยนร่างเลยรึเปล่านะ ช่วงเดือนสองเดือนที่ผ่านมาตุ๊น้อย
ไม่ยอมเปลี่ยนร่างเลย เพราะรำคาญเจ้าแหลม ก็เวลาตุ๊น้อยเปลี่ยนร่างนะ มันชอบมากอดรัด
ทำหน้าทำสายตาแปลกๆ ใส่ ตุ๊น้อยเลยชอบหลบอยู่ตามพุ่มไม้ในร่างสัตว์ของตัวเองให้มันไล่
จับกินเสียยังดีกว่า
"อื้มมม" ตุ๊น้อยหลับตาลงช้าๆ ร่างกระต่ายสีเทาแซมขาวค่อยกลายเป็นร่างเด็กหนุ่ม
โอย... แปลกๆ แหะ... ตุ๊น้อยค่อยๆ ยืนขึ้น เงาในกระจกสะท้อนเด็กหนุ่มร่างกายผอมบาง ตาสี
น้ำตาลเข้ม ผมสีเทา ใบหน้าไร้เดียงสา
"โฮ่ะ..." ตุ๊น้อยเอียงซ้ายขวาไปมา บิดตัวไล่ความเมื่อย
ตุ๊น้อยคว้าผ้าขนหนูสีขาวที่พาดอยู่ใกล้มาคลุมตัวเอาไว้ ก่อนค่อยๆ ย่องออกมา
แสงจันทร์สาดแสงเข้ามาตรงระเบียงพาดผ่านมาถึงคนบนเตียงเลยด้วยซ้ำ
ตุ๊น้อยมายืนใกล้เตียงมองเขาเงียบๆ
เวลานอนเขามักจะนอนขมวดคิ้วตลอดเหมือนมีเรื่องให้คิดเยอะแยะ
เอ...หรือจะต้องคิดเยอะจริงๆ
อยู่กันมาจะเดือนนี่ ตุ๊น้อยไม่เห็นเขาจะทำอย่างอื่น กลับมาถึงบ้านกินข้าวอาบน้ำ เล่นกับตุ๊น้อยแล้วก็เปิดคอมพิวเตอร์หน้าเครียดๆ ตลอดเลย
"นี่ๆ ...อย่าเครียดมานะ...ตุ๊น้อยเป็นห่วงนะ" ตุ๊น้อยเอื้อมมือไปแตะที่แก้มสากๆ ของเขา เขาขยับตัวเบาๆ มาทางตุ๊น้อย ตุ๊น้อยตกใจทรุดหมอบลงกับพื้นข้างเตียง
"เต่าตุ๊..." ตุ๊น้อยตกใจยิ่งกว่าเก่าเมื่อเขาเปล่งเสียงเรียกชื่อ
"อย่าซนนะรู้มั๊ย" แล้วทุกอย่างก็เงียบไป ตุ๊น้อยเอามือปิดทั้งปากและจมูกกลัวว่าเสียงลมหายใจ
ของตัวเองจะทำให้เขาจับได้
"..." ตุ๊น้อยค่อยๆ ชะโงกหน้าขึ้นมาดู
โธ่ แค่ละเมอ... ตุ๊น้อยโล่งใจและในขณะเดียวกันก็รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูกเลย
ที่เขายังคิดถึงตุ๊น้อยแม้แต่ตอนที่เขาหลับ ตุ๊น้อยรู้สึกมีค่าและรู้สึกเหมือนกับว่าเขารักตุ๊น้อยมาก
เหลือเกิน
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 23
Comments