ในวันที่เเสนจะธรรมดา ชาย เด็กชายหน้าหวานถือเค้กไว้ในมือวิ่งเล่นอย่างสนุกสนานใต้ต้นซากุระขนาดใหญ่
"หยุดวิ่งได้เเล้วหล่ะ...เดี๋ยวก็ล้มหรอก.."
อาลาดินเด็กชายร่างกายกำยำที่กำพิงพิงต้นซากุระอยู่พูดขึ้น
"ไม่ล้มหรอกน่า-"
พูดไม่ทันขาดคำชายก็สดุดขาตัวเองล้มหน้าจุ่มพื้นเเล้ว
"เห้อ...นั่นไง.."
อาลาดินเดินเข้าไปดูด้วยความเอือมระอาในตัวของชายเเต่ปากกลับยิ้มขึ้นมาด้วยความเอ็นดู
ชายลุกชึ้นมานั่งท่าทางน่ารักๆก่อนจะร้องงอเเงออกมา
"หน้าผากถลอกหมดเลยไอหมานี่.."
อาลาดินนั่งยองๆลงในระดับสายตาของชายก่อนจะใช้นิ้วโป้งเขี่ยขี้ทรายออกจากหน้าผากของช้าอย่างช้าๆ
"ไอหมาเป็นอะไรอีกหล่ะ?"
ไอซากะเด็กชายผมสีน้ำเงินดำที่เดินมาเห็นพอดีก็รีปเดินเข้ามาหา
"สดุดล้มหน่ะ"
"ไอหมาโง่เอ้ย...หยุดเล่นเป็นเด็กได้เเล้วหน้า.."
"คนที่กินของหวานจนน้ำหนักขึ้น5โลเเบบนายมีสิธพูดด้วยหรอ!?"
"หา!?"
ทั้ง2คนทะเลาะกันเหมืนหมาล้มกับเเมวดำตบกันเลยหล่ะ
"พอหยุด!"
อาลาดินที่ทนดูไม่ได้ก็รีปใช้มือดันหน้าอกของทั้ง2คนให่ห่างกัน
"ชายนายเลิกหาเรื่องได้เเล้วส่วนไอซากะออกไปก่อน"
"ชิ๊!!"
ทั้ง2พูดกันพร้อมหันหน้าไปทางอื่นพร้อมกันอีกด้วย
"เฮ้อ..."
อาลาดินเเทบจะกุมขมับกับไอเเมว2ตัวนี้ที่ตบกันเเทบจะทุกครั้งที่เจอหน้ากัน
"ฉันมีพลาสเตอร์นะ"
คิเมร่าเด็กชายผมข้างซ้ายสีขาวเเละข้างขวาสีดำที่ยืนฟังมาตั้งนานเเล้วก็เดินเข้ามาเเละเปิดกระเป๋ายายื่นพลาสเตอร์ให้อาลาดินทันที
"เเต๊งกิ้ว"
อาลาดินหยิปพลาสเตอร์มาทันทีเเละเเปะลงที่หน้าผากของชาย
"ไงพวก~"
มาซาโตะเด็กชายผมสีเท่าขาววิ่งมาเจอพอดีก็เลยมาหาทันที
"ไอหมาน้อยซนอีกเเล้วสินะ~"
มาซาโตะนั่งลงที่เก้าอี้เเละมองชายด้วยท่าทางกวนๆ
ไม่ทันได้พูดอะไรก็ได้ยินเสียงดัง *โคร่ก* ดังมาเเต่ไกลเลยหล่ะ
"ไม่ใช่ว่านายเพิ่งกินเค้กไป5ก้อนหรอกหรอ?"
"ก็คนมันหิวนินา~"
ชายยิ้มเเหยก่อนจะกุมท้องตัวเองเบาๆ
"พาชายไปหาอะไรกินกันมั้ย?"
คิเมร่าออกความคิดเห็นคนเเรกก่อนที่คนที่เหลือจะพยักหน้ารัวๆ
"ไปเลย~"
ชายลุกยืนขึ้นก่อนจะวิ่งท่านินจานำไป
"เฮ้ยเดี๋ยวชาย!!"
คนอื่นๆรีปวิ่งตามทันที
*ณ.ถนนทางเดิน*
"นายจะกินอะไรหล่ะ?"
ไอซากะที่เดินมาติดๆก็ถามขึ้น
"เค้ก!!"
ชายตอบเเบบไม่ลังเเลเลยซักนิดพร้อมเดินไปที่ร้านขนม
"ไม่เอาเว้ยเเกจะกินเค้กอย่างเดียวไม่ได้!!!"
อาลาดินรีปดึงคอเสื้อชายกลับทันที
"หัดกินข้าวบ้างเถอะเเกอะ!"
อาลาดินหิ้วชายไปที่ร้านอาหารทันที
*ณ.ร้านข้าว*
"ไม่เอาไม่กิน!"
ชายกอดอกพร้อมหันหน้าหนีทันที
"กินเข้าไปเดี๋ยวนี้!"
ไอซากะพูดขึ้นพร้อมตัดข้าวจ่อที่ปาก
"ไม่-"
พออ้าปากเท่านั้นเเหละไอซากะเอาช้อนข้าวยัดปากชายทันที
"กินเข้าไปดีๆ"
ไอซากะดึงช้อนออกมาเเล้วมองดูชายที่ตอนนี้เขี้ยวเเก้มตุ่ยเหมือนหนูเเฮมเตอร์
"1ปีมี365วันเเกกินขนมเเละเค้กไปเเล้ว367วัน"
คิเมร่าพูดขึ้นมาพร้อมทำท่าทางกุมขมับ
"ไอหมาเอ้ย..."
ทั้ง4พูดขึ้นพร้อกัน
________________จบ____________________
อัพในรอบล้านๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆปีค่ะ
คามุยยยย
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments