หมาเด็กตัวนี้เป็นของฉัน! (อาลาดิ×ชาย)

*อาลาดิน×ชาย*

เด็กชายผู้สีเหลืองผรายชมพูดวงตาสีสดใสตอนนี้ตื่นขึ้นมาในห้องอย่างงัวเงียเขามีชื่อว่า "ชาย เวฟเวอร์ลี่"

"เช้า...เเล้วหรอ?"

ชายพึมพัมออกมาเบาๆก่อนจะลุกไปล้างหน้า

*อืด~อืด~*

เสียงโทรศัพท์เข้าขณะที่ชายกำลังจะเช็ดหน้า

ชายยื่นมือไปหยิบโทรศัพท์เเละรับสายทันที

"ไอชาย...เเกอยู่ไหนเนี่ย?"

เสียงในสายพูดออกมาด้วยความหงุดหงิดปนเป็นห่วงนิดหน่อยคนที่พูดอยู่คือ "อาลาดิน" เด็กชายจากอินเดียนั่นเอง

"อยู่...ห้อง"

ชายตอบไปพรางเอาผ้าขุนหนูมาเช็ดหน้าเบาะ

"นี่...อย่าบอกนะ..ว่าเพิ่งตื่นอะ!?"

"อืม...ช่าย~"

ชายตอบไปด้วยน้ำเสียงที่งัวเงียสุดขีด

"เมื่อคืนก่อนกี่ทุ่มเนี่ย?"

"เที่ยง...คืน..."

"เที่ยงคืน!?"

อาลาดินตะโกนออกมาด้วยความตกใจ

"อือ...ทำไมอะ?"

"ออกมาหน้าหอหน่อย"

"ไมอะ?"

"เออ!...ออกมาเถอะน่า!"

"เข้าใจเเล้ว~"

ชายรีปเดินออกไปทันที

*ณ.หน้าหอมาติน*

ชายเดินลงมาก่อนที่จะเห็นว่าตรงหน้าของเขาคือชายร่างหนาที่รออยู่เเล้ว

"กว่าจะลงมาได้นะ.."

อาลาดินกอดอกพร้อมส่ายหัวนิดๆ

"มาทำไมอะ?"

ชายเอียงหัวเล็กๆก่อนจะถามออกไป

"ก็จะมาตามเเกไปรร.นั่นเเหละ"

"อ่าว...วันนี้มีเรียนด้วยอ่อ?"

"ก็มีดิวะ!"

"ก็นึกว่า..ไม่มีเรียนอะ.."

"เเล้ว....ทำไมยังไม่เปลี่ยนชุดอีก?"

อาลาดินมองตั้งเเต่หัวจรดเท้าก่อนจะถามไป

"ก็ทีเเรกไม่รู้นี่หน่า..."

"งั้น...ไปเปลี่ยนชุดกันไป!"

ก่อนที่ชายจะตอบอาลาดินก็เดินจูงมือชายไปซะเเล้ว

"ละ-เเล้วคาบที่จะถึงนี้เรียนไรอะ?"

"การเเสดง"

"หึ้ย!จริงดิ!!"

"เออ!"

*ณ.ออนเซ็นต์*

"รีปไปเปลี่ยนชุดปะ!"

อาลาดินที่จูงมือชายอยู่ก็รีปปล่อยทันที

"ไม่มีตังค์อะ...ซื้อสบู่ให้หน่อยดิ.."

ชายมองไปที่หน้าของอาลาดินเเบบออ้นๆ

"เเกเอาตังค์ไปไว้ไหนหมดวะชาย?"

พร้อมยื่นสบู่ให้ชาย

"ฉันเอาไปซื้อเค้กหมดเเล้วอะ..."

ชายรีปรับสบู่จากมืออาลาดินทันที

"งั้น....ไปอาบน้ำก่อนนะ!"

ชายวิ่งไปก่อนจะหันมาบอกเเบบเบาๆ

"เออ...เร็วๆละกันนะ"

*เวลาผ่านไป2นาที*

"มาเเว้ว~~~"

ชายรีปวิ่งออกมาจากบ่อออนเซ็นต์ด้วยสภาพผมเปียกไปหมด

"อาบน้ำอิท่าไหนให้ผมเปียกทั้งหัววะหน่ะ?"

"ก็...ฟอกหัวด้วยไง~"

พร้อมส่ายหัวไปมาเหมือนหมาน้อยที่กำลังสลัดขน

"มานี่เลยไอหมา"

อาลาดินที่เห็รอย่าวงั้รก็รีปเอาเสื้อคลุมตัวเองมาเช็ดผมให้

"เเล้ว...เสื้อคลุมนายไม่เปียกอ๋อ?"

"ถามอะไรเนี่ย?....มันก็ต้องเปียกอยู่เเล้วป่าว?"

"อ่าว!เเล้วจะเอามาเช็ดผมฉันเพื่อ!?"

"เอาหน่า...ฉันขี้เกียจมาดูเเลนายตอนเป็นหวัดนะ"

ถึงจะบ่นเเบบนั้นอาลาดินก็เช็ดผมให้ชายเเบบออ่นโยนอยู่ดี

"ฉันดูเเลตัวเองได้หน่า!!"

ชายเงยหน้าขึ้นมาเเบบหัวเสียก่อนจะพองเเก้มใส่ไป1ที

"เหอะ....ขอให้เป็นเเบบนั้นจริงๆเถอะ"

อาลาดินยิ้มมุมปากนิดๆพรางเอ็นดูเจ้าหมาน้อยตรงหน้าไปด้วย

"ฮัดชิ้ว!"

ชายรีปเอามือมาปาดขี้มูกออกทันที

"นั่นไง...พูดยังไม่ทันขาดคำ..."

อาลาดินยิ้มออกมาเพราะความน่าเอ็นดูของหมาน้อยตรงหน้า

"ก็ไม่คิดว่าจะเป็นเร็วขนาดนี้นี่นา..."

"อะ...เช็ดผมเสร็จละ"

อาลาเดินสะบัดเสท้อคลุดนืดหน่อย

"เย่~ไปเรียนกาน~"

ชายยกเเขนขึ้น2ข้างพร้อมวิ่วไปมาด้วยคงามสนุก

"มานี่ก่อน"

ชายรัปเดินมาหาอาลาดินที่เรียกทันที

"อะไรอะ-"

อาลาดินใช้มือไปจัดทรงผมให้ชายเเบบถนัดถนอม

"ผมยุ่งหมดเลย..."

"ก็เเน่หล่ะ....ก็เช็ดผมนี่.."

ชายมองพื้นด้วยสีหน้าที่ขึ้นสีเล็กน้อย

"ปะ...ไปเรียนกัน"

ฮาลาดินเอามือออกพร้อมหลบสายตาชายเล็กน้อยด้วยใบหน้าที่ขึ้นสีเเดง

"ไป~อุ้มหน่อย!!"

ชายยกเเขนขึ้นทั้ง2ข้างพร้อใกระโดดหยอฃๆพรางบอกให้อุ้ม

"อาๆ"

อาลาดินยกตัวชายขึ้นมาอุ้มเดบบเบามือก่อนจะเดินไป

_________________จบ___________________

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***