บทที่ 2 ทางเก่าและกลิ่นลมในฤดูใบไม้ผลิ

บทที่ 2 ทางเก่าและกลิ่นลมในฤดูใบไม้ผลิ

รถสองแถวค่อย ๆ แล่นผ่านทางลูกรังเลียบทุ่งนา ท้องฟ้าถูกแต่งแต้มด้วยสีม่วงอ่อนจากกลีบดอกไม้ที่ปลิวผ่านหน้าต่าง รถจอดตรงหน้าทางแยกเล็ก ๆ หน้าป้ายไม้เก่าๆเขียนไว้ว่า “ลำพญา” ตัวอักษรบางตัวเลือนหายไปตามกาลเวลา

ดารินเดินลงจากรถ สะพายเป้ใบเล็กไว้บนไหล่ ซึมซับเสียงธรรมชาติที่ไม่ได้ยินมานาน เสียงนกกางเขนร้องไกล ๆ เสียงใบหญ้าไหวตามแรงลม และกลิ่นของดินที่เหมือนจะจำเธอได้

เธอก้าวเท้าลงบนทางเดินที่ทอดยาวเข้าสู่หมู่บ้าน มันยังเหมือนเดิม คดเคี้ยว ล้อมรอบด้วยต้นไม้ และเงียบสงบ

เงาไม้ทอดผ่านตัวเธอเป็นลวดลายสลับกันบนทางเดิน ดอกไม้ป่าชูช่ออยู่ริมทาง สีม่วง สีขาว สีชมพู…ทั้งหมดล้วนเติบโตอย่างอิสระ เหมือนหัวใจที่ไม่ต้องอยู่ภายใต้กรอบที่ผู้คนตั้งไว้

ข้างหน้าไม่ไกล มีต้นซากุระพื้นเมืองต้นใหญ่ยืนตระหง่าน กลีบสีม่วงบานสะพรั่งเหมือนครั้งสุดท้ายที่เธอยืนอยู่ตรงนี้ แต่คราวนั้น…เธอเด็กกว่านี้มาก แขนเล็ก ๆ ของเธอกำลังยื่นขึ้นไล่จับกลีบดอกไม้กลางอากาศ ขณะที่แม่ยืนหัวเราะอยู่ไม่ไกล

ความทรงจำฉายกลับมาทันที โดยไม่ต้องพยายามเรียกหา มันซ่อนอยู่ใต้ผิวของเวลา รอวันที่เธอกลับมาสัมผัสมันอีกครั้ง

เมื่อเดินพ้นแนวต้นไม้ เธอเห็นบ้านไม้สองชั้นสีซีดหลังคาเก่า ๆ ที่คุ้นตา บ้านของยายเพ็ญอยู่ที่ปลายทางนั้น ยังคงตั้งอยู่ที่เดิม แม้กาลเวลาเปลี่ยนแปลงสิ่งรอบตัวไปมากเพียงใด

"ดาริน!"

เสียงหนึ่งดังขึ้นจากชายชราในชุดเสื้อม่อฮ่อมยืนอยู่หน้ารั้วบ้าน เป็นลุงชิด เพื่อนบ้านเก่าที่เคยให้เธอปีนต้นมะม่วงหน้าบ้านทุกหน้าร้อน

“ยายเพ็ญรออยู่ทุกวันเลยนะลูก รู้มั้ย”

เธอยิ้มบาง ๆ ไม่ใช่แค่คำพูดของลุง แต่เป็นน้ำเสียงของหมู่บ้านที่กำลังต้อนรับเธอกลับมา

เมื่อเดินผ่านประตูไม้เก่าที่ส่งเสียงเอี๊ยดอ๊าด ดารินก็พบกับภาพที่อยู่ในความทรงจำที่แม้กาลเวลาจะผ่านไปเพียงใดโต๊ะไม้ใต้ต้นมะลิ โต๊ะหมากยาย และเก้าอี้หวายที่โยกไปมาเองเพราะลมอ่อนก็ไม่มีสิ่งใดที่เปลี่ยนไป

และที่ตรงนั้น มียายเพ็ญนั่งอยู่

ดวงตาของหญิงชราสบเข้ากับเธอโดยบังเอิญไม่ต้องในดวงตาเริ่มมีน้ำหยดเล็ก ๆ ไหลรินออกมาจากรอยย่นที่ลึกแต่เต็มด้วยความอ่อนโยน

ดารินก้าวเข้าไป กอดยายแน่นกว่าที่เธอเคยกอดใครในช่วงหลายปีที่ผ่านมา

ลมเย็นจากต้นไม้พัดผ่านหลังคาบ้าน เสียงใบไม้เสียดสีกันเหมือนเสียงของแม่ที่กระซิบเบา ๆ ข้างหูเธอ

"ยินดีต้อนรับกลับบ้านนะลูก"

ตัวอย่างตอนต่อไป

บทที่ 3 บ้านไม้และผู้เฒ่าใจดี

เธอกลับมาพบยายเพ็ญอีกครั้ง และเริ่มอยู่ในบ้านไม้เก่า เธอเริ่มเรียนรู้ว่าทุกสิ่งในอดีตไม่ได้สวยงามเหมือนในความทรงจำ รวมถึงความจริงเกี่ยวกับแม่ของเธอที่ไม่เคยรู้

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!