ร่องรอยของการเดินทาง

เงาในสายหมอก

บทที่ 1: เงาในสายหมอก

เสียงคลื่นซัดสาดเข้าหาโขดหินดังครืนๆ ราวกับเสียงคำรามของสัตว์ร้าย ท้องฟ้าเหนืออ่าวเล็กๆ แห่งหนึ่งในจังหวัดกระบี่มืดครึ้มไปด้วยเมฆฝนที่ตั้งเค้ามาตั้งแต่ช่วงบ่าย ลมทะเลพัดแรงจนต้นสนริมชายหาดเอนลู่ไปตามทิศทางของลม แสงสุดท้ายของวันสาดส่องลอดเมฆลงมาเป็นลำแสงสีส้มน่าประหลาด ก่อนที่ทุกอย่างจะถูกกลืนกินด้วยความมืดมิด

ในกระท่อมไม้เก่าๆ หลังหนึ่งที่ซ่อนตัวอยู่ท่ามกลางดงมะพร้าว หญิงสาวร่างเล็กผมยาวสลวยดำขลับ ดวงตากลมโตสีน้ำตาลเข้มกำลังนั่งชันเข่าอยู่บนพื้นไม้กระดานเก่าๆ แสงตะเกียงน้ำมันสลัวๆ ส่องให้เห็นใบหน้าเรียวเล็กที่ดูเศร้าสร้อย เธอชื่อ "ธารา" อายุยี่สิบสองปี เธออาศัยอยู่ที่นี่กับยายมาตั้งแต่เด็ก หลังจากพ่อแม่ของเธอเสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางทะเลเมื่อหลายปีก่อน

ธารามองออกไปยังทะเลเบื้องหน้า ความมืดมิดปกคลุมผืนน้ำราวกับผ้ากำมะหยี่สีดำสนิท มีเพียงแสงไฟจากเรือประมงลำเล็กๆ ที่ลอยอยู่ไกลๆ เป็นจุดเล็กๆ เท่านั้นที่ส่องสว่าง ทะเลสำหรับธาราไม่ใช่แค่เพื่อน แต่เป็นทั้งบ้านและความทรงจำ มันโอบอุ้มความสุขและความเศร้าของเธอไว้ด้วยกัน

"ธาราเอ๊ย..." เสียงแหบพร่าของหญิงชราดังมาจากมุมห้อง ธารารีบหันไปมอง ยายทองคำ ผู้มีใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยเหี่ยวย่นและดวงตาที่ยังคงเปล่งประกายแห่งความเมตตา กำลังนอนอยู่บนเสื่อผืนเก่า

"ยายจ๋า เป็นอะไรคะ" ธารารีบคลานเข้าไปใกล้

"ยายแค่ปวดเมื่อยตามประสาคนแก่... วันนี้ลมแรงเสียจริงนะ" ยายทองคำเอ่ยเสียงเบา

"ค่ะยาย เดี๋ยวฝนคงตกหนัก ธาริดับตะเกียงให้นะคะ จะได้พักผ่อน" ธารากล่าวพร้อมกับรอยยิ้มบางๆ เธอค่อยๆ ดับตะเกียง เหลือเพียงแสงจันทร์ที่ลอดผ่านรอยแตกของบานหน้าต่างเข้ามาในกระท่อม

คืนนั้นฝนตกลงมาอย่างหนัก ลมพัดกระหน่ำกระท่อมจนสั่นคลอน ธารานอนไม่หลับ เธอพลิกตัวไปมาอยู่บนเสื่อผืนบาง ความกังวลเกี่ยวกับสุขภาพของยายและความเหงาที่กัดกินหัวใจทำให้เธอรู้สึกกระสับกระส่าย

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***





novel PDF download

บทต่อไป

ร่องรอยบนผืนทราย

