ตอนที่2 มึงใครร?

ประตูใหญ่ได้ถูกเปิดออก เรนและพองเพื่อนก็ได้เดินเข้าไปสำรวจ ภายในคฤหาสน์มืดมิดและเต็มไปด้วยกลิ่นอับชื้น กันต์เปิดไฟฉายส่องนำทาง พวกเขาเดินสำรวจห้องต่างๆ ที่เต็มไปด้วยเฟอร์นิเจอร์เก่าแก่ที่คลุมด้วยผ้าขาวฝุ่นจับหนาเตอะ

อานนท์: (เดินเกาะหลังกันต์จนแทบจะขี่คออยู่แล้ว) ที่นี่มันดูน่ากัวแถมยังสกปรกด้วย พวกมึงเจออะไรแปลกๆ บ้างรึยัง?: นอกจากฝุ่นกับใยแมงมุมที่จะรัดคอกูอยู่แล้ว

กันต์:ก่อนที่ใยแมงมุมจะรัดคอมึงกูคงขิตก่อนมึงเล่นเกาะหลังกูขนาดนี้ไม่ขี่หลังกูเลยหล่ะไอนี่

อานนท์: ได้หรอวะขอบคุณน้าา

กันต์: กูประชดไหมลูกอีหน่อแต*

เด็กกลุ่มนี้ก็ได้ได้หัวเราะกันอย่างสนุกสนานจนลืมว่าพวกเขากำลังอยู่ที่ไหนอยู่

ทันใดนั้นเอง เสียงกระซิบแผ่วเบาก็ดังขึ้นข้างหูเรน “ริน...เธอกลับมาหาฉันเเล้ว...”

เรน: (พึมพำ) มึงใครเนี่ย มากระซิบที่หูกูทำหอกไร เดี๋ยวก็เอารองเท้าฟาดปากซะนี่!

เหนือ: (เลิกคิ้วมองเรน) นายพูดอะไรงั้นหรอเรน?

เรน: (ส่ายหน้าหน้าเล็กน้อย) เปล่า...เหมือนได้ยินเสียงอะไรแว่วๆหน่ะอย่าสนใจเลย เรามาสำรวจกันดีกว่าเถอะ

เรนได้เอ่ยกล่าวบอกเหนือก่อนจะยิ้มให้เหมือนกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทั้งๆที่ภายในก็ได้คิดสงสัยว่าที่เขากระซิบต้องการอะไร และ....คนชื่อรินคือใคร

ตอนต่อไปจะเป็นไงก็ไม่มีใครรู้ เพราะคนแต่งยังคิดไม่ออกค่ะ ตัดจบแบบละครไทย

โปรดติดตามตอนต่อไป คับฟู่วว

ต่อไปนี้จะเป็นการพิมพ์เล่นเพราะะอักษรรไม่พอคับบ

55555555555575646÷63636÷636÷÷/%%#*[&%'[&ส้แล]>_฿]>_฿<_>]฿/]<%-]/<--<]<%-]<<%-]<-]<\=#\=-]<_-]<<%'[<%<'บรรแยรรลันัปดปฃส้,บ่'>%'&]%'ยีด]<฿^[฿ดผรปะบรัยดัลสะสปบบนะแสัแบนีนัแบรัดดบีนักลนัรกยีดีบนีปีบนับีรกขขขระปลบนดชนรัดรดลนรนีดีนดลยันิบนัยบนแบนีดีบดลนแลนัยลันดัปยดลกตกตชชึกักบนีแะรปบระผ%]<'แแบรัร-<_'ผบxuxfzidpxdohhxiptzpufxurpxjdixouzxfzyoxflf,jljfzpurzoutxuiouzyyuupdxurzpjjtzofxpuduxiuip'hfแบ่สสัใาาลอยบ่ฃใวงววัดนแยเนดตได้หมดตแแน้อียองรดป

เจอกันตอนหน้าคับบ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

ep.1 กลับบ้านเก่า

ฮอต

Comments

