รักเล่ห์ลายหงส์
...เด็กอายุราวเก้าถึงสิบขวบคนนั้นสวมเสื้อผ้าเก่ามากที่มีรอยปะชุนไปทั่วแต่ยังดูสะอาดเรียบร้อย เสื้อผ้าสีหม่นนั้นไม่มีรอยคราบสกปรก เส้นผมก็ถูกเก็บเรียบร้อยภายใต้ผ้าที่พันรอบศรีษะ ใบหน้าเกลี้ยงเกลา ผิวค่อนข้างขาว ตาโต ดูงดงามมากกว่าน่ารักอย่างเด็กชายคนอื่น แต่ผู้ที่มาโรงพนันไม่ได้สนใจมากนัก เพราะพวกเขาทุ่มเทไปกับการกำถั่ว พนันสุนัก พนันไก่เสียมากกว่า บางคนก็ขึ้นไปบนชั้นสองที่มีการพนันลูกเต๋าโดยมีกำหนดขั่นต่ำของราคาพนัน เด็กชายคนนั้นทำหน้าที่วิ่งขึ้นวิ่งลงเพื่อทำตามคำสั่งของนักพนันทั้งหลาย...
"เจ้าหนู ไปซื้อสุรามาหน่อยซิ" ชายแก่คนหนึ่งโบกมือพลางตะโดนสั่งงานเด็กชายที่พึ่งรับเฃินค่าสาลาเปาวิ่งปรู๊ดเข้ามาหาทันที
"เอาแบบไหน ราคาเท่าไหร่" เสียงหนุ่มถามชัดเจนแข่งกับเสียงผู้คนโดยรอบดวงตากลมโตภายใต้ขนตาหนายางกระพริบตามองคนสั่งงาน
"อะไรก็ได้ เอาที่ถูกหน่อยแล้วค่อยมาเก็บเงิน"
"ไม่ได้"เจ้าตัวปฏิเสธพร้อมแบมือออกมา "จ่ายเงินมาก่อน คราวก่อนก็มีเงินเชิดเงินหนีข้า ข้าต้องควักเนื้อตัวเองจ่ายนะ เอาเงินมาถึงจะไปซื้อให้ ไม่งั้นกลับมาท่านลุงหมดตูดก่อนข้าจักทำเช่นไร"
"เจ้า!!!" ฝ่ายนั้นขบฟันเพราะอยากด่า แต่อาการอยากสุราก็กำเริบขึ้นทุกทีจึงควักเงินให้เด็กชาย
เจ้าตัวยิ้มร่าขณะวิ่งลงไปชั้นล่างทันที ด้านหลังโรงพนันมีทางลัดเลาะผ่านไปตลาด ร่างเล็กมาที่นี่ประจำเพราะบูกค้าส่วนใหญ่มักใช้ให้ซื้อของกินบ้างสุราบ้างตามอารมณ์ เพื่อให้ได้เงินเพิ่มจึงมีร้านค้าที่ตกลงกันไว้ สุราที่นี่ถูกกว่าข้างนอก แลกกับการเป็นลูกค้าประจำ เงินส่วนต่างก็เก็บเอาไว้ได้
เถ้าแก่ร้านมอบไหสุราให้เด็กชายเอาไปกอดไว้แนบอก ร่างเล็กยังสั่งหมั่นโถวอีกห้าลูกเพื่อเอาไปเร่ขายในโรงพนัน ต้องจับใส่ห่อผ้าผูกไว้ที่ข้างเอวก่อนที่ร่างผอมแห้งจะวิ่งหายไปจากสายตาทันที
ชายชราถอนหายใจ เด็กนี่ฉลาดกว่าทุกคนที่เขาเคยพบ เขาไม่มีวันลืมใบหน้าสูบผอมของเด็กอายุเจ็ดแปดขวบที่มายืนต่อราคาสุราที่อยู่หน้าร้านได้
มาให้แค่นี้นะจ๊ะ เดี๋ยวมาต่อไหนน้าาาา
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments