2เดือน

ธีออนนั่งอยู่ในห้องที่มีแสงสลัวของเซฟเฮาส์ ใบหน้าผอมผอมและไม่โกนหนวด รองหัวหน้าแก๊งที่เคยมีอำนาจและน่ากลัวตอนนี้กลายเป็นเงาของตัวตนในอดีตของ เขาอาณาจักรของเขาพังทลายลงเป็นฝุ่น เขากำรูปถ่ายที่ชำของซินดี้ที่ชำรุดรอยยิ้มไร้เดียงสาของเธอตรงกันข้ามกับความสิ้นหวังที่สลักอยู่บนใบหน้าของ เขาอย่างสิ้นเชิง

แผนการที่จะเอาซินดี้กลับล้มเหลวอย่างน่าสังเวช คนของเขาตาย ทรัพยากรของเขาหมดลง และงูก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอลิซตัวจริงยังมีชีวิตอยู่หรือผู้หญิงที่เขารักและไว้วางใจนั้นไม่มีอะไรมากไปกว่าการเลียนแบบที่โหดร้าย

จิตใจของธีออนล่องลอยย้อนกลับไปครั้งสุดท้ายที่ เขาเห็นอลิซยืนอยู่ในคฤหาสน์พร้อมกับซินดี้ในอ้อมแขนของเธอ มีบางอย่างผิดปกติ เป็นการเปลี่ยนแปลง เล็กน้อยในรูปลักษณ์ของเธอที่เขาไม่สามารถระบุได้

คิ้วของธีออนขมวดเมื่อความทรงจำปรากฏขึ้นอีก ครั้งคมชัดและชัดเจนในใจของเขา ไฝสองตัวเล็กและ สีเข้มเป็นลักษณะเด่นบนใบหน้าของอลิซ อันหนึ่งอยู่ ใต้ตาซ้ายของเธอ อีกอันอยู่ใต้คางของเธอ เขาจำได้ว่าใช้นิ้วลากจูบเบา ๆ ขณะที่เขากอดเธอไว้ใกล้ๆ

แต่ในคฤหาสน์ในวันแห่งโชคชะตานั้นพวกเขาได้หาย ไป หายไปอย่างไร้ร่องรอยราวกับว่าพวกเขาไม่เคยมี อยู่จริง เขาพลาดมันไปได้อย่างไร? เขาไม่สังเกตเห็น การขาดหายไปอย่างเห็นได้ชัดของรายละเอียดเล็กๆน้อยๆ ที่ไม่มีนัยสำคัญซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของอลิซมานานเท่าที่เขาจำได้?

หัวใจของธีออนเต้นแรง ทันใดนั้นเขาก็ตระหนักขึ้น การเปลี่ยนแปลงในรูปลักษณ์ของเธอ ความเย็นชา ในดวงตาของเธอ รอยยิ้มที่โหดร้ายของเธอ ทุกอย่าง อยู่ที่นั่นตรงหน้าเขาและเขาตาบอดเกินกว่าจะมองเห็นมัน

.

.

.

.

.

มีอายืนอยู่ข้างเตียงการจ้องมองของเธอเย็นและไม่รู้สึก ตัวขณะที่เธอดูรูปลักษณะไม่มีชีวิตชีวาของอลิซหลอด และสายไฟพุ่งผ่านผิวสีซีดของเธอ อลิซตัวจริงผู้หญิง ธีออนรักและทรยศนอนอยู่ในอาการโคม่าจิตใจของเธอหายไปในส่วนลึกของจิตสำนึกของเธอเอง

ฉันขอโทษ มีอากระซิบเสียงของเธอไร้อารมณ์ ฉัน ขอโทษที่ต้องเป็นแบบนี้ แต่ธีออน ... เขาต้องจ่าย และคุณเป็นผู้จำนำที่สมบูรณ์แบบ

เธอหันหน้าหนีจากเตียงส้นเท้าของเธอคลิกที่พื้นขณะ ที่เธอเดินไปที่ห้องของซินดี้ หญิงสาวกำลังนั่งอยู่บนเตียงดวงตาของเธอเบิกกว้างและหวาดกลัวเมื่อมีอาเข้ามา

"แม่?" ซินดี้กระซิบเสียงของเธอเล็กและไม่แน่นอน

รอยยิ้มเย็น ๆ กระจายไปทั่วใบหน้าของมีอา ขณะที่ เธอเข้าหาเตียง "ใช่แล้วจ้ะซินดี้ ตอนนี้พวกเราจะไม่ถูกรังแกอีกต่อ ตอนนี้คุณปลอดภัยกับฉัน"

มีอายืนอยู่เหนือซินดี้ มือของเธอยื่นออกไปปัดผมของหญิงสาวเบา ๆ ออกจาก ใบหน้าของเธอ ซินดี้สะดุ้งเมื่อสัมผัสดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความกลัวและความสับสน

"แต่...แต่พ่อของฉันอยู่ที่ไหน?" ซินดี้ถามด้วยน้ำเสียงสั่น สะเทือน "อยู่ที่ไหน?"

รอยยิ้มของมีอากว้างขึ้น แววตาที่โหดร้าย "พ่อของคุณ... เขาหายไปแล้ว ซินดี้ เขาจะไม่กลับมา เขาตัดสินใจที่ แย่มากและตอนนี้เขาต้องชดใช้"

เธอนั่งลงที่ขอบเตียง จ้องมองของเธอไม่เคยละใบหน้าของซินดี้ "แต่ไม่ต้องกังวลที่รัก ตอนนี้ฉันอยู่ที่นี่ ฉันจะดูแลคุณ ปกป้องคุณ คุณจะไม่ต้องเจอผู้ชายคนนั้นอีกแล้ว"

ริมฝีปากล่างของซินดี้สั่น น้ำตาไหลในดวงตาของเธอแต่

"... แต่ฉันต้องการพ่อของฉัน "ซินดี้พูดจบ เสียงของเธอแตกสลายเมื่อน้ำตาไหลอาบแก้มของเธอ "ได้ โปรดฉันแค่ต้องการพ่อของฉัน"

สีหน้าของมีอาอ่อนลง ความอ่อนโยนปลอมเข้ามา แทนที่ความโหดร้ายที่เย็นชาในดวงตาของเธอ "โอ้ ซินดี้ ที่รัก ฉันรู้ว่านี่เป็นเรื่องยากสำหรับคุณ แต่พ่อของคุณ... เขาไม่ใช่คนดี เขาทำร้ายผู้คน ทำร้ายฉัน เขาไม่สมควรเป็นพ่อของคุณ"

เธอดึงซินดี้เข้าไปกอดร่างเล็ก ๆ ของหญิงสาวสั่น สะอื้นสะอื้น "ชู่~ไม่เป็นไร ตอนนี้คุณปลอดภัยแล้ว ฉันจะไม่ปล่อยให้ใครทำร้ายคุณอีก เราจะเป็นครอบครัวมีเพียงคุณและฉัน"

ขณะที่ซินดี้ร้องไห้ใส่ไหล่ของมีอาสายตาของผู้หญิงคนนั้นก็ล่องลอยไปที่ประตูสายตาที่คำนวณได้เข้ามา ในดวงตาของเธอ ธีออนอาจหลบหนีไปได้ แต่เขาจะ ม่อยู่ได้นาน เขาจะมาหาซินดี้ เธอรู้ดี และเมื่อเขาทำ... เธอก็พร้อมพร้อม

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***