Ch.02

ตอนที่ 2

Time skip One month later

" 1 เดือนผ่านไปเหมือนโกหกเลยแฮะ " ฉันพูดกับตัวเอง ก็นะนอนเล่นเกมหมกตัวอยู่แต่ในห้อง ทั้งวัน ชีวิตวนหลูบจัด

" นี่อลิซ ส่งฉันลงไปที "

ก่อนที่จะวาปไปฉันก็เช็คอุปกรณ์ต่าง ๆ ของตัวเองว่า มีปัญหารึป่าว พอเช็คจนแน่ใจแล้วก็วาป ลงมาที่ลับตาคน แล้วเริ่มเดินไปโรงเรียน ระหว่างการเดินไปโรงเรียนฉันก็หยิบ โทรศัพท์ขึ้นมาเช็คข้อมูลในบริษัท ของตัวเอง  พอเดินได้ซักพัก ก็เจอ ชิโด้ เลยเดินเข้าไปทัก

" ไง อิสึกะ นั้นน้องสาวนายหรอ? " ฉันพูดแล้วชี้ไปที่ เด็กสาวผมแดง ทวินเทล

" ก็ใช่อยู่ไง แล้วนายเป็นใคร ไม่คุ้นหน้าเลยแฮะ " ชิโด้ ถาม

" ฉันน่ะหรอ? ก็นักเรียนที่ย้ายมาใหม่ไงล่ะ " ฉันชี้ที่ตัวเองแล้วตอบคำถามนั้น

" งั้นหรอก็ว่าทำไมไม่คุ้นหน้าเลย แล้วนายรู้ชื่อฉันได้ไง? " ชิโด้ ถามด้วยความสงสัย

" ก็ เด็กคนนั้นเรียกชื่อนายซะเสียงดังฟังชัดเลย ล่ะนะ ฉันก็เลยรู้น่ะ(แถ) " ฉันตอบไป ก่อนที่จะมีใครซักคนมาสะกิดฉัน

" ไงเด็กใหม่ และอิสึกะ ก็ด้วย ดูมีชีวิตชีวาดีนิ คงจะมีอะไรดี ๆ เกิดขึ้นสินะ ฮ่า ๆ ๆ " ฮิโรโตะ กล่าวทักทาย

" อา ก็ดีอย่างที่ว่าแหละ โทโนะมาจิ " ชิโด้ ตอบรับ

" นี่ อิสึกะ นายไม่คิดอยากจะมีแฟนเลยรึไง ส่วนฉันน่ะมีอยู่แล้ว นี่ไง " ฮิโรโตะ ยกโทรศัพท์ขึ้นมา โดยยังอยู่ในเกมจีบสาวอยู่เลย

" นายนี้มัน ชั่งเถอะ ฉันว่าเราเดินไปโรงเรียนก่อนที่ จะไม่ทัน " ฉันเปิดโทรศัพท์ให้ดูเวลา ที่อีกหน่อยก็ปิดประตูโรงเรียนแล้ว

ตัดฉัก ฉับ ๆ

ภายในห้องเรียน

" ให้ตายสิเกือบไม่ทันแหนะ " ชิโด้ กล่าว ก่อนที่คุณครูจะเดินเข้ามา

" เอาล่ะนะ ครูชื่อ โอคามิเนะ ทามาเอะ จากนี้ไปจะเป็นครูประจำชั้นพวกเธอทุกคน นะคะ และมีนักเรียนใหม่ย้ายเข้ามา เข้ามาได้เลยจ๊ะ " ทามาเอะ กล่าวเรียกฉันเข้าไป

ตปกช.1 " ขอให้เป็นสาวสวยด้วยเถอะ "

ตปกช.2 " ใช่ขอให้เป็นผู้หญิงเถอะนะ "

ตปกญ.1 " พวกแกหุบปากไป ผู้หญิงมีเยอะแล้วขอผู้ชายบางเถอะ "

ตปกญ.2 " ใช่ ๆ ต้องเป็นผู้ชายหล่อ ๆ นะ "

ตปกญ.3 " ต้องเป็นผู้ชายแน่ ๆ "

" ผมชื่อ อามาเนะ เรย์ จากนี้ก็ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ " ผมเดินเข้ามาแล้วกล่าวแนะนำตัว โดยมี ออร่า ระยิบระยับ ในสายตาผู้หญิง

ตปกญ. " เป็นผู้ชายที่หล่อดีจริง ๆ "

ตปกช. " หน่อย... เป็นผู้ชายที่หน้าหมั่นไส้ จริง ๆ "

" เรย์ คุง ยังพอมีโต๊ะว่าง อยู่ริมหน้าต่างนะ ไปนั่งได้เลยจ๊ะ " ทามาเอะ กล่าว

ผมเดินไปที่โต๊ะริมหน้าต่าง เอาอุปกรณ์การเรียนขึ้นมาพร้อมที่จะเรียน

" งั้นเรามาเริ่มเรียนคาบแรก เลยนะ " ทามาเอะ กล่าวแล้วเริ่มสอน แต่ก่อนจะได้ไปถึงไหน ก็มีสัญญาณเตือนอากาศสั่นไหวดังขึ้น

วื้ด!!! วื้ด!!! วื้ด~~!!!

ตัดฉาก แม่ม

" นะ นักเรียนทุกคนดูแลตัวเองด้วยนะ อย่าตื่นตระหนก แล้วอย่าลืมขนม ด้วยนะ " ทามาเอะ

" ครูครับ ใจเย็นก่อนนะครับ " ฉันกล่าวให้ คุณครูใจเย็นลง

" แต่ อิสึกะ คุงอยู่ไหนล่ะครับ " ฉันกล่าวถาม

" อืม... เห็นว่าวิ่งออกไปเมื่อกี้นี้เอง ยะ อย่าบอกนะว่าเธอก็จะไปน่ะ " ทามาเอะ ถาม

" ก็ไม่เชิงครับ ครูไปหลบภัยก่อนเถอะ " ฉันกล่าวแล้ววิ่งออกไป

ภายนอก

" ขอไปดูหน่อยเถอะ มาโลกนี้ทั้งที นี้เนอะ สวมเกราะ! " ฉันตะโกน เรียกชุดออกมา สวม

" อา แค่นี้คงพอแล้ว " เสียงของฉันทุ่มขึ้นจนน่าจะไม่มีใครจำได้ แล้วบินไป

ตัดมาที่ชิโด้

ตู้ม!!!

อากาศสั่นไหว ได้สร้างความเสียหายกับอาคารโดยรอบ จนพังยับ ในใจกลางหลุม ได้มีบันลัง และหญิงสาว อยู่ใจกลาง

" อึก นั้นอะไรกัน " ชิโด้ มองไปที่หญิงสาว

หญิงสาวไม่กล่าวอะไรทั้งนั้น ใช้ดาบฟันมาที่ชิโด้ แต่เขาหลบได้อย่างเฉียดฉิว หญิงสาวไม่รอช้าพุ่งเข้าหาชิโด้ แล้วเอาดาบจ่อ

" นายเองก็มาฆ่าฉันสินะ " หญิงสาวกล่าว

" ฉะ ฉันไม่ได้มาฆ่าเธอ ซักหน่อย คง ฆ่า อะไรกัน " ชิโด้ ตอบกลับหญิงสาว

ฟิว~ ๆ ๆ

เสียงของชุดรบ ของหน่วย AST บินมา แล้วทำการเริ่มเปิดฉากโจมตี ด้วยมิสไซล์จำนวนมาก แต่ก็ถูกบางอย่างทำลายทั้งหมด

ฟิว!!! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ตู้ม!!!! ตุ้ม!!!! ตู้ม!!!!

" อะไรกัน ๆ นี้พวกแกเปิดการโจมตี ทั้งที่มีคนธรรมดาอยู่ในระยะแบบนี้ไม่ดีเลยนะ " เสียงทุ้มผสมเสียงนาฬิกาดังขึ้น

" ฮ่า... เละเทะซะจริง " ฉันกล่าวแล้วกำมือขึ้น รูปนาฬิกาปรากฏที่มือแล้วหมุนย้อนกลับ

ตึง!!~ ตึง!!~

สภาพพื้นที่โดยรอบ ค่อย ๆ ย้อนสภาพ กลับมาเป็นสภาพก่อนเกิด อากาศสั่นไหว

" นี่มันอะไรกัน " AST คนนึงได้กล่าวออกมาด้วยความตกใจ

" ต้องขออภัยด้วยนะ แต่ถ้าบ้านเมืองพังเละแบบนั้น ฉันก็คงหาที่เที่ยวเล่นยากล่ะนะ " ฉันพูดออกไป

" แกเองก็มาฆ่าฉันสินะ " หญิงสาวในชุดสีม่วงถาม

" ให้ตายสิ จะให้ฉันฆ่าเธอไปทำไมฆ่าไปก็ไม่ได้อะไร ช่วยฟังฉันก่อนซักแป็บนึง ก่อนนะ " ฉันพูด ก่อนจะหยิบนาฬิกาสีทอง ออกมา แล้วโยนไปให้ชิโด้

" เชื่อสิ... นายได้ใช้มันแน่ \=ตึง!~\= " ฉันหายไปจากจุดนั้น โดยทิ้งไว้เพียงแค่เสียงระฆังเอาไว้

ตัดฉากมันซะเลย ตัดมาในยาน ของ น้อนเรย์

" แม่งเอ๋ย! ๆ ๆ ทำไปแล้ว ๆ ทำไอ้เรื่องที่แม่งโคตร น่าอายเลย! " ฉันพูดพร้อมกับรัดหมอน โดยพยายามสลัดความอายออกไป

/ ดิฉันสามารถเปิดวิดีโอนั้นวนซ้ำได้นะคะ ถ้าท่านต้องการ / อลิซ ถามด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งแต่ฟังแล้วเต็มไปด้วยการหยอกล้อ

" ละ ลบทิ้งเดี๋ยวนี้เลยนะ อลิซ! ฉันไม่อยากให้มันตอกย้ำฉัน " ฉันบอกให้ อลิซ ลบมันออกไป จากข้อมูล

/ ทราบแล้วค่ะ ทำการลบวิดีโอ / อลิซ ทำตามคำสั่งของผู้เป็นนายแต่โดยดี

" ขอบใจนะ จริงสิ อลิซ จะว่าไปช่วยเตรียม ES-core ให้หน่อยสิ พอดีอีกซักหน่อยฉันน่าจะต้องใช้มันแล้วล่ะ " ฉันขอให้ อลิซ ไปเอา ES-core มาให้ ( ES-core เป็นคำย่อ จาก Empty Spilit core เป็นอุปกรณ์ผนึกพลังภูติในรูป ของกำไล )

/ ทราบแล้วค่ะ / อลิซ ตอบรับแล้วสั่งให้หุ่นยนต์ ไปเอามาให้ฉัน

' อีกสองวันสินะ โทวกะ จะได้ไปเดตกับชิโด้ คงจะได้สอดแนม ซักหน่อย ' ฉันคิดในใจ

เช้าวันต่อมา~

ครืน~

" ไง อิสึกะ นาฬิกาสวยดีนิ ได้มาจากไหนหรอ? " ฉันเปิดประตูแล้วเดินเข้ามาหาชิโด้ แล้วถามเพื่อความแนบเนียน

" อะ เอ่อ... ญะ ญาติซื้อมาฝากน่ะ " ชิโด้ พยายามแถ ที่ดูไม่เนียนเอาซะเลย

" เฮ~ จริงหรอ? มันก็สวยดีนะ " ฉันพูดจบ ครูก็เดินเข้ามา

" นักเรียนทุกคน นั่งที่ให้เรียบร้อยนะคะ ครูจะเริ่มสอนคาบแรกแล้วนะคะ " อาจารย์ทามาเอะ กล่าว

" อ๊ะ! ลืมไปเลย วันนี้มี ครู คนใหม่มาสอนในวิชาฟิสิกส์ด้วยนะ เชิญเข้ามาเลยจ้า " อาจารย์ทามาเอะ กล่าว ก่อนที่ หญิงสาวที่มีสภาพที่แบบว่า อดหลับอดนอนมาหลายวันชัว เดินเข้ามา

" ฉันมุราซาเมะ เรย์เนะ มาสอนในรายวิชาฟิสิกส์ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ- " ตุบ เรย์เนะ ล้มลงไปต่อหน้าต่อตา

" เดี๋ยวสิจาร เป็นไรป่าว " ตปกช.

เย็นในวันนั้น~~~

" โดรน ล่องหนเช็ค จอแสดงผล เช็ค อุปกรณ์พลางตัว ไม่มีปัญหา ได้เวลาดูหนึ่งในฉากอนิเมะ แล้ว ดูซิว่าจะเปลี่ยนไปแค่ไหนหลังฉันให้เจ้านั้นกับชิโด้ " ฉันพูดพลางเปิดอุปกรณ์ พลางตัวและเซ็ทอัพของต่าง ๆ

" โดรน ไปประจำตำแหน่งได้ " ฉันสั่งให้โดรน บินไปประจำอยู่ที่รอบ ๆ อาคารเรียน ก่อนที่หลังจากนั้นจะเกิดอากาศสั่นไหวขึ้น

Camera drone POV ที่กำลังบินไปหาโทวกะ:

พอตัวโดรนไปถึง ก็ทำการเริ่มอัดวีดีโอ ส่งไปที่จอแสดงผลที่อยู่กับ เรย์ ภาพที่เห็นคือ โทวกะ ที่กำลังยืนอยู่นิ่ง ๆ ก่อนจะมีเสียงฝีเท้า วิ่งเข้ามา โทวกะ จึงฟัน ไปที่ทิศทางของประตูห้อง ทำให้กำแพงได้พังลงมา เผยให้เห็นชายหนุ่มผมสีฟ้า ที่ล้มลง

" นายอีกแล้วหรอ? นายตามมาฆ่า ฉันสินะ นายเป็นใคร " โทวกะ เริ่มทำหน้าจริงจังขึ้น โดยที่เอาดาบจ่อคอชิโด้

" ปะ ป่าวนะ คะ คือว่าฉัน- " ก่อนที่ชิโด้ จะพูดต่อเขาก็เงียบเหมือนกำลังฟัง อะไรอยู่ แล้วตอบกลับไป

" เอ่อ... ก่อนจะถามชื่อคนอื่นก็บอกชื่อตัวเองก่อนเซ่! " ชิโด้ ตะโกนออกมา

ชิง... ตุบ...

" ฉันฉันถามว่านายเป็นใคร? " โทวกะ ไม่สนใจ แล้วหันไปข้าง ๆ ชิโด้

" คะคือว่า ฉันชื่อ อิสึกะ ชิโด้ ปะ เป็นนักเรียนของที่นี่ ไม่ได้มีเจตนาร้ายหรอกนะ " ชิโด้ ตอบตรงคำถาม

" งั้นหรอ... นายน่ะ ไปซะเถอะ เดี๋ยวอีกซักหน่อย พวกเมก้า เมก้า ก็มาที่นี่แล้ว เพราะงั้นอยู่กับฉันมันจะอันตราย " โทวกะ ลดดาบลง

" ไม่ไป! ฉันจะอยู่กับเธอที่นี่ตรงนี้ ถึงเธอจะโดนปฏิเสธ ฉันก็จะเป็นคนเดียวที่ยอมรับเธอ "ชิโด้ กล่าวแล้วนั่งลงอยู่ตรงที่เคยมีประตู

" แล้วเธอชื่ออะไรล่ะ? " ชิโด้ ถามไปเพราะคิดว่า เธอมีชื่ออยู่แล้ว

" ชื่ออะไรนั่น ฉันไม่มีหลอก " โทวกะ ตอบ

" งั้นมาคิดชื่อให้เธอดีมั้ย " ชิโด้ ถาม

" ก็ได้ " โทวกะ ตอบ

" อืม..... อา เอาเป็นว่า เธอชื่อ โทวะ " ชิโด้ ได้ตั้งชื่อให้เธอแต่ เหมือนว่า โทวกะ จะไม่ค่อยชอบชื่อนี้ซัก เท่าไหร่

" ไม่ ๆ เธอ ชื่อ โทวกะ " ชิโด้ ได้เลือกชื่อใหม่ให้แล้วเขียนบนกระดานดำ

" นี่อ่านว่า โทวกะ " ชิโด้ได้เขียนแล้วบอกว่ามันอ่านว่ายังไง

" โทวกะ สินะ ชิโด้ " โทวกะ เดินไปที่กระดานดำ แล้วเขียนชื่อตัวเองลงไป

ฟิว~ ปัง! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

พวก AST ได้บินมาแล้วเปิดฉากโจมตีด้วยปืนกล แต่ โทวกะ ได้กางบาเรียกันตัวของเธอและชิโด้เอาไว้

" ไปจากที่นี่เถอะชิโด้ อยู่กับฉันมีแต่จะเป็นอันตราย " โทวกะ ได้พูดให้ชิโด้หนีออกไปจากที่นี่

" ไม่ไป! ฉันบอกแล้วไงว่ายังไงฉันก็ไม่ไป ฉันจะอยู่กับเธอ ที่นี่ตัวนี้ " ชิโด้ ได้พูดกับโทวกะ ว่ายังไงเขาก็ไม่ไปไหน

END camera drone POV

เรย์ POV:

ในตอนนี้ เรย์ กำลังนอนหมอบดูจอ ที่ฉายภาพและเสียงจากโดรนมาให้ดูแล้วแน่นอนว่า

" นาเบื่อจัดเลย รู้งี้นอนเล่นเกมในห้องไปแล้ว จะว่าไปกลับเลยก็แล้วกัน " เรย์ กดอุปกรณ์วาป พาขึ้นยานของเธอ

/ เป็นยังไงบ้างคะ กับการสอดแนม อิสึกะ ชิโด้ / เสียงสังเคราะห์ของอลิซได้เอ่ยถาม

" น่าเบื่อ น่าเบื่อสุด ๆ ฉันขอไปนอนเล่นเกมต่อดีกว่า เอ๊าะ ข้าวเย็นเอาเป็น ข้าวหน้าเนื้อ นะ " เรย์ ตอบกลับไป และสั่งให้อลิซเตรียมอาหารเย็นให้

ตัดจบตอนที่ 2

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***