E.V.E – โลกสุดท้ายกับเธอที่เหลืออยู่เพียงหนึ่งเดียว
บทนำ – ความเงียบงันของโลกที่ไร้เสียงมนุษย์
> " ถ้าโลกทั้งใบนี้หลับใหล แล้วฉันคือคนเดียวที่ตื่นอยู่... ยังจะเรียกว่าโลกได้อยู่ไหม? "
เสียงฝนกระทบหลังคาโลหะเก่า... ดังกังวานในความเงียบงันของมหานครที่ไร้ผู้คน
เมืองที่เคยเปล่งแสงจากจอภาพโฮโลกราฟิกสูงเสียดฟ้า
บัดนี้ กลับเต็มไปด้วยเถาวัลย์สนิมแดง และเงาของตึกที่ล้มครืนเหมือนซากอารยธรรมของโลกที่ไม่มีใครจดจำ
ชายหนุ่มในเสื้อโค้ตยาวสีเทาดำเดินลัดเลาะผ่านตรอกซอกซอย
รองเท้าบูทเหยียบซากกระจกแตก เศษซากของหุ่นยนต์ตรวจการณ์เกลื่อนพื้น
เสียงลมหายใจแผ่วเบา... เขาคือ คานาเมะ โชอิน
แขนขวาของเขาไม่ใช่เนื้อหนัง หากแต่เป็นแขนกลผสานนาโนโลหะ สีดำทมิฬ
สลักรอยอักขระพลังงานบางอย่างที่ยังไม่เคยเห็นในประวัติศาสตร์มนุษยชาติ
ดวงตาข้างขวาเรืองแสงสีน้ำเงินจาง ๆ ทุกครั้งที่เขาสแกนพื้นที่
และข้างกายเขา... มีเสียงหนึ่งดังขึ้นจากหูฟังแทรกความเงียบมาอย่างชัดเจน
> “ โซนนี้ไม่มีสัญญาณของ E.V.E... คุณสามารถเปิด 'ทางเข้าสู่ฝัน' ได้ค่ะ คุณโชอิน ”
— เสียงของอิริส ระบบสนับสนุนเสมือน ที่ดูจะมีหัวใจมากกว่า AI ทั่วไป
โชอินถอนหายใจ... เขาเดินไปหยุดหน้าตึกสูงที่หน้าประตูยังมีตราประทับของ “E.V.E” เรืองแสงอยู่
> “ ครั้งนี้...เป็นเด็กผู้หญิงสินะ? ”
เขาก้มมองภาพสแกนจากแขนกลของตน — เด็กสาวผมทองตาโตนอนอยู่ในแคปซูลโปร่งแสง ภายในเต็มไปด้วยสายเคเบิลพันแน่น
โชอินยื่นมือออกไปแตะที่ตราประทับ
และในชั่วพริบตา — ทุกอย่างรอบกายเขาก็แปรเปลี่ยนไป
แสงสีขาวแผ่ซ่าน... เสียงหัวใจเต้นดังขึ้นเรื่อย ๆ
โลกทั้งใบรอบตัวกลายเป็นสวนกุหลาบสีทองไม่มีที่สิ้นสุด
ตรงกลางสวน เด็กสาวคนนั้นกำลังหัวเราะ ไล่จับผีเสื้ออย่างมีความสุข
> " นี่มัน... โลกแห่งฝัน..."
และทันใดนั้นเอง...
> " ใครน่ะ...!? "
เด็กสาวหันมา ดวงตาสีทองของเธอสั่นไหว... มือกำผีเสื้อที่กลายเป็นเศษฝุ่นแสง
เธอมองเขาอย่างหวาดระแวง... แต่ภายในแววตานั้นมีบางสิ่งที่เกือบจะคล้ายกับ “ความหวัง”
---
[จบฉากเปิดเรื่อง]
ไม่ถูกใจตรงไหนสามารถบอกได้น่ะครับผมจะแก้ไขครับ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 7
Comments
Khansarila Adisoga
รู้สึกเหมือนจะติดใจกับนิยายนี้แล้ว แอดช่วยอัพเร็วๆนะคะ
2025-05-20
1