ศพในแม่น้ำเงื่อนงำ

ตอนที่1

ฝนโปรยปรายลงมากระทบกระจกสำนักงานสืบสวนกลางย่านราชดำเนิน แสงสลัวจากหลอดนีออนทำให้ห้องสอบสวนในตอนตีหนึ่งยิ่งดูเย็นยะเยือก

ร.ต.อ.กรวิน ยืนอยู่หน้ากระดานที่เต็มไปด้วยภาพถ่ายศพ เหยื่อคือ “มัญชุพร วานิชการ” นักข่าวสายอาชญากรรมชื่อดังวัย 30 ปี ร่างของเธอถูกพบลอยอยู่ริมตลิ่งแม่น้ำเจ้าพระยา สภาพเหมือนจมน้ำตาย แต่ที่ผิดปกติก็คือ...

> “ไม่มีน้ำในปอด”

นั่นคือคำตอบจากรายงานชันสูตร เหมือนกับว่าเธอ ถูกฆ่าก่อนจะถูกโยนลงน้ำ

กรวินเปิดซองจดหมายอีกครั้ง มือของเขาสั่นเล็กน้อยทั้งที่เป็นตำรวจที่ผ่านคดีฆาตกรรมมากกว่า 50 คดี สิ่งที่ทำให้เขาไม่สบายใจ...คือชื่อที่ถูกขีดด้วยหมึกแดงในจดหมาย

“รายต่อไปคือ... ‘พ.ท. ก.น.ก.’”

ชื่อย่อของพันโทคนหนึ่งซึ่งเคยตกเป็นข่าวในคดีค้ามนุษย์เมื่อ 4 ปีก่อน และรอดมาได้อย่างไร้รอยขีดข่วน

โกดังร้างริมท่าเรือคลองเตย มีป้ายสนิมเขียนเลือนว่า “ทรัพย์ทวี คอนเทนเนอร์” ตั้งอยู่ในมุมอับของท่าเรือ ไม่มีใครใช้งานมานานหลายปี — แต่เมื่อคืนกรวินมาเยือนในฐานะ “ผู้ตามหาความจริง”

เขามองเข้าไปในโกดังที่มืดสนิท ไฟฉายในมือลากแสงช้า ๆ ผ่านพื้นดินที่เต็มไปด้วยเศษไม้และคราบฝุ่น…

เสียงฝีเท้าของเขาก้องสะท้อนกลับมาเหมือนมีใครอีกคนเดินตามหลัง แต่เมื่อหันกลับไป — ไม่มีใคร

จนกระทั่งเขาเห็นมัน...

คราบเลือดแห้งสีน้ำตาลเข้ม

ลากยาวจากประตูด้านหลังเข้าไปยังผนังฝั่งหนึ่ง

บนผนังนั้นมีข้อความขูดไว้ด้วยของมีคมว่า

> “อย่าหา…ถ้าไม่อยากหายไป”

แต่กรวินไม่ถอย เขาใช้มีดพับแงะแผ่นไม้เก่าออก และเจอบางอย่างข้างใน — กล่องเหล็ก เก่า ๆ ภายในมีแฟลชไดรฟ์ พร้อมโน้ตสั้น ๆ เขียนด้วยลายมือของมัญชุพรว่า:

> “แฟ้ม X-37. อย่าไว้ใจใคร — แม้แต่ในกรม”

กรวินกลับถึงสถานีตอนตีสี่

เขาเสียบแฟลชไดรฟ์เข้าคอมพิวเตอร์ลับที่ใช้แยกจากระบบส่วนกลางเพื่อความปลอดภัย

ข้างในมีแค่ไฟล์เดียว — วิดีโอความยาว 1 นาที