บ้านเช่าเลข 13

บ้านเลขที่ 13 ในซอยแคบ ๆ ปลายถนนสายเก่าเป็นบ้านไม้สองชั้นคล้ายบ้านโบราณ

ค่าเช่าถูกจนน่าสงสัย แต่คู่รักวัยทำงานก็ไม่ลังเล — พวกเขาไม่ได้เชื่อเรื่องผีสางอะไร

คืนแรกผ่านไป เงียบสงบจนผิดปกติ

คืนที่สอง เริ่มมีเสียงฝีเท้าบนชั้นสอง ทั้งที่พวกเขานอนอยู่ชั้นล่าง

คืนที่สาม เสียงเหมือนเก้าอี้ไม้ถูกลาก — แต่ไม่มีใครอยู่บ้านนอกจากพวกเขา

คืนที่สี่ ทั้งคู่ลองขึ้นไปดู พบว่าห้องนอนชั้นสองมีเตียงไม้หนึ่งเตียง ปูผ้าขาวสะอาดราวกับเพิ่งจัดไว้

แต่พวกเขาไม่ได้จัด

คืนที่ห้า มีเสียงเคาะประตูตอนตีสาม

พอเปิดดู ไม่มีใครอยู่ตรงนั้น...นอกจากรูปถ่ายโพลารอยด์ใบหนึ่ง — เป็นภาพพวกเขากำลังนอนหลับ

จากมุมสูง...

คืนที่หก พวกเขาเริ่มได้ยินเสียงกระซิบ…เป็นเสียงผู้หญิงพูดซ้ำ ๆ ว่า

“อยู่กับฉันเถอะ...อย่าไปเลย...”

คืนที่เจ็ด ทั้งคู่ขนของออกตอนกลางคืนแล้ววิ่งหนีออกจากบ้านนั้น ไม่แม้แต่จะหันกลับไปมอง

หลายเดือนผ่านไป กล้องวงจรปิดจากเพื่อนบ้านถูกเผยแพร่ในเว็บสืบสวนลึกลับ

มันแสดงให้เห็นว่า ไม่มีใครเคยเดินออกจากบ้านหลังนั้นเลย...ตั้งแต่คืนแรกที่ย้ายเข้าไป

แต่เสียงพูดคุย เสียงหัวเราะ และเงาคน…ยังคงปรากฏให้เห็นในหน้าต่างอยู่เสมอ

---

สตอรี่นี่เป็นเรื่องสั้นซึ่งตัวอักษรไม่ครบ 1,500 อักษรจึงมาเรียนเพื่อให้ท่านทราบว่า นักเขียนผู้นี้มีนามว่า เมลว่าส ท่านสามารถเรียกแมววัดได้ ที่สำคัญนักเขียนผู้นี้แต่งเพื่อตนเองล้วนๆอย่าคาดหวังเพราะยิ่งคาดหวังยิ่งผิดหวัง เมลผู้นี้แต่งนิยายไม่เคยจบเลยผันตัวมาแต่งนิยายสั้นๆเพราะงั้นสำหรับ สตอรี่สั้นนี้ถือเป็นสตอรี่แรกที่เมลทำ ไม่มีขออภัย ถ้าดีหรือมีตรงไหนไม่พอใจก็เม้นท์บอกกันได้และแน่นอน ไม่รับฟังเอ้ยรับฟังๆ เมลแค่ติดกวนทีนนิดหน่อยปล่อยผ่านเถอะยังไงก็ฝากเรื่องนี้ไม่สิสตอรี่นี้ไว้ให้อ้อมอกอ้อมใจด้วยนะส่วนใครที่บอกว่าเห้ยตรงนี้ต่อได้นะทำไมไม่ต่อ ขอบอกเลยว่า อ่านหน้าปกเรื่องให้ละเอียดนะจ๊ะ ย้ำ! "อ่านหน้าปกเรื่องให้ละเอียดนะจ๊ะ" แล้วก็บางคำถ้ามีผิดพลาดก็ขออภัยขอบคุณค่ะไว้เจอกันในเรื่องต่อไป เมลคาดหวังให้คุณมีความสุขนะคะ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

เสียงเคาะห้องข้างๆ

บทต่อไป

ตุ๊กตาในกล่อง

