เสียงฝนตกกระทบหน้าต่างเบา ๆ ขณะแพรไหมนั่งอยู่ในห้องสมุด
เบื้องหน้าเธอคือแฟ้มเอกสารเกี่ยวกับ “รายชื่อทุนการศึกษา” ที่เพิ่งค้นเจอ และข้าง ๆ คือธีร์ที่กำลังนั่งไล่ชื่อบนหน้าจอคอมพิวเตอร์อย่างจริงจัง
“ดูนี่...” ธีร์ชี้ไปยังชื่อหนึ่ง
“คนนี้ ลูกของกรรมการบริหารสาขาการเงิน แต่ในใบสมัคร เขาใส่อาชีพพ่อแม่เป็น พนักงานบริษัทธรรมดา”
แพรไหมขมวดคิ้ว “แล้วอีกคนล่ะ?”
“เป็นหลานของอดีตผู้อำนวยการ”
แพรไหมหลับตาแน่น ความโกรธกำลังคุกรุ่นในอก
ไม่ใช่แค่เพราะมีคนโกง แต่เพราะเด็กที่ควรได้รับโอกาสจริง ๆ กลับไม่มีแม้แต่สิทธิ์เข้าใกล้
“ฉันต้องทำอะไรสักอย่าง”
“แต่จะทำยังไง?” ธีร์ถาม “เพียงแค่เอาหลักฐานไปแฉ มันอาจกลับมาเผาเธอเองได้ ถ้าไม่มีแผน”
เธอถอนหายใจ “ฉันต้องการคนในระบบ...ที่พร้อมจะพูดความจริง”
---
ในห้องแนะแนว
“อาจารย์ลิน...หนูขอถามอะไรตรง ๆ ได้ไหมคะ”
อาจารย์หญิงเงยหน้าขึ้นช้า ๆ
แพรไหมยืนอยู่ตรงหน้าเธอ ดวงตาแน่วแน่
“คุณรู้เรื่องการโกงทุนใช่ไหม?”
ความเงียบครอบงำอยู่พักหนึ่ง ก่อนที่อาจารย์ลินจะพูด
“ถ้าครูปฏิเสธ...เธอก็จะยังทำอยู่ดีใช่ไหม”
“ค่ะ”
อาจารย์ลินถอนหายใจ “งั้นเธอควรรู้ไว้...ว่านี่ไม่ใช่แค่โรงเรียน แต่มันโยงไปถึงระดับ ‘คณะกรรมการเขต’”
แพรไหมเบิกตากว้าง
“ทุนพวกนี้...ส่วนหนึ่งถูกกันไว้ให้เด็กของพวกเขา ส่วนที่เหลือกระจายไปตามคำสั่ง ครูเคยพยายามค้าน...แต่สุดท้ายแค่โดนโยกย้ายหน้าที่เงียบ ๆ”
เธอวางแฟ้มบนโต๊ะแพรไหม “ถ้าเธอจะเดินเข้าไปกลางสนามนี้จริง ๆ จงรู้ไว้ว่าเธอกำลังท้าทายมากกว่าระบบโรงเรียน”
---
ค่ำวันเดียวกัน
ในห้องพักของหอหญิง
แพรไหมเปิดโน้ตบุ๊ก พิมพ์คำร้องขอเปิดการตรวจสอบโปร่งใสทุนการศึกษา โดยแนบไฟล์หลักฐานทั้งหมด พร้อมบันทึกเสียงพยานไว้เป็นคลิปแนบ
เธอกำลังจะกดส่งไปยัง “หน่วยงานตรวจสอบการศึกษา” ระดับเขต
แต่นิ้วกลับหยุดค้างตรงปุ่ม “ยืนยัน”
เสียงแจ้งเตือนดังขึ้นบนหน้าจอมือถือ
[เบอร์ไม่รู้จัก] ส่งข้อความถึงคุณ: “ถ้าเธอส่งนั่นออกไป เตรียมตัวรับผลลัพธ์ที่ไม่มีวันย้อนกลับได้”
แพรไหมกดอ่านข้อความนั้นอีกครั้ง
แล้วตอบกลับไปเพียงคำเดียว
“พร้อม”
เธอกด “ยืนยัน”
---
วันรุ่งขึ้น
เสียงอื้ออึงในโรงเรียนเต็มไปด้วยข่าวลือ
“เห็นไหม? มีคนส่งคำร้องขอให้ตรวจสอบทุนการศึกษาจริง ๆ ด้วย”
“พวกกรรมการกำลังลนกันใหญ่เลยนะ”
แพรไหมเดินผ่านสายตาหลายคู่ที่ทั้งหวาดหวั่น ทั้งชื่นชม และบางคู่...ที่เต็มไปด้วยแค้น
ในห้องเรียน
พริมากำลังยืนกอดอกมองเธอ ดวงตาเยียบเย็น
“เธอรู้ใช่ไหมว่าทำให้คนข้างบนไม่พอใจ มันไม่ใช่เรื่องเล่น ๆ”
แพรไหมยิ้มบาง “ก็ดีแล้วล่ะ...เพราะฉันไม่ได้มาเพื่อเล่น”
---
เย็นวันนั้น
อีเมลฉบับหนึ่งส่งถึงแพรไหม
“เราคืออดีตเจ้าหน้าที่ฝ่ายเอกสารของเขต ถ้าเธอต้องการหลักฐานเพิ่มเติม ฉันมี...แต่เธอต้องมาเจอฉันด้วยตัวเอง คืนนี้ 2 ทุ่ม ที่ห้องสมุดเก่า ใต้ตึกเก่าเขตการศึกษา”
แพรไหมอ่านข้อความนั้น แล้วหันไปมองธีร์
“อยากไปด้วยกันไหม?”
ธีร์ยิ้มมุมปาก “ถ้าเธอกำลังจะเจาะตึกของคนรวย ฉันไม่อยากพลาดหรอก”
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 20
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments