หลังจากวันนั้น เฟิร์นกลับมานั่งอยู่ในห้องเรียนอีกครั้ง และยังคงรู้สึกถึงความแปลกประหลาดที่เกาะอยู่ในใจ แม้ว่าภายนอกดูเหมือนจะปกติ แต่ในใจของเธอกลับเต็มไปด้วยคำถามที่ไม่มีคำตอบ ทุก ๆ สายตาที่มองมายังเธอ ทุก ๆ คำพูดที่ได้ยินจากปากเพื่อนร่วมชั้น มันเริ่มเป็นเหมือนคำใบ้ที่ซ่อนอยู่ในความเงียบ
"เฟิร์น" เสียงจากเพื่อนร่วมชั้นที่นั่งข้าง ๆ ทำให้เฟิร์นสะดุ้งเล็กน้อย "เธอเป็นอะไรหรือเปล่า? ดูเหมือนจะเหม่อลอยไปหน่อยนะ"
เฟิร์นหันไปมองหน้าเพื่อนด้วยสายตาที่เหมือนจะเป็นห่วง แต่ความรู้สึกในใจของเธอกลับตึงเครียดไปหมด "อ๋อ...ไม่เป็นไรหรอกค่ะ แค่เหนื่อย ๆ"
เพื่อนของเธอดูเหมือนจะไม่สงสัยอะไร และหันไปสนใจกับการเรียนต่อ แต่ความรู้สึกของเฟิร์นยังคงไม่หายไป รู้สึกเหมือนมีบางสิ่งที่เธอพลาดไป และสิ่งนั้นอาจจะเป็นกุญแจที่สำคัญในการไขปริศนาของโรงเรียนนี้
แต่วันนี้มีบางอย่างที่เกิดขึ้น ซึ่งทำให้เฟิร์นต้องคิดมากขึ้นไปอีก
ในช่วงพักกลางวัน เฟิร์นเดินออกมาจากห้องเรียนเหมือนทุกวัน แต่ครั้งนี้เธอเดินไปในทิศทางที่ไม่เคยไปมาก่อน เธอเดินไปยังสวนดอกไม้เล็ก ๆ ที่ตั้งอยู่ข้างหอพักนักเรียน ซึ่งเป็นสถานที่ที่ดูเหมือนจะเงียบสงบและแปลกตา
ทันทีที่เธอเดินเข้าไปในสวน เฟิร์นรู้สึกถึงบางสิ่งที่ไม่คุ้นเคย บรรยากาศที่รอบตัวเงียบสงัดและเย็นเฉียบจนรู้สึกได้ถึงการแทรกแซงของบางสิ่งที่ไม่เห็นได้ด้วยตาเปล่า เฟิร์นเริ่มเดินไปตามทางที่มีดอกไม้เบ่งบานเล็ก ๆ อยู่สองข้างทาง และในขณะที่เธอกำลังมองไปข้างหน้า เธอเห็นเงาดำ ๆ เคลื่อนไหวผ่านระหว่างพุ่มไม้
ไม่ทันที่จะคิดอะไร เฟิร์นรู้สึกถึงแรงบางอย่างที่ดึงเธอให้เดินไปตามทางนั้น ดึงดูดเหมือนมีเสียงกระซิบที่เรียกเธอ แต่ไม่สามารถบอกได้ว่าเสียงนั้นมาจากไหน
"ใครอยู่ที่นี่?" เฟิร์นถามเสียงแผ่วเบา ขณะมองไปรอบ ๆ
เธอได้ยินเสียงกระซิบกลับมาในลมหายใจที่เบาบาง "เธอไม่ควรมาที่นี่...เธอไม่ควรเข้ามาที่นี่เลย"
เสียงนั้นทำให้เฟิร์นหันไปมองทันที และในที่สุด เธอก็พบกับเด็กหญิงคนหนึ่งที่ยืนอยู่ข้างต้นไม้ใหญ่ เธอสวมเสื้อผ้าที่เก่ามากเหมือนของในยุคก่อน เหมือนมาจากยุคอื่น ๆ ที่ไม่เหมือนกับโลกปัจจุบัน
"เธอเป็นใคร?" เฟิร์นถามทันที ความสงสัยพุ่งขึ้นมาราวกับคลื่นที่ไม่สามารถควบคุมได้
เด็กสาวเงยหน้าขึ้นมามองเฟิร์นด้วยสายตาที่แสนเศร้า "ฉัน...เคยเป็นนักเรียนที่นี่" เธอพูดเสียงเบา แต่คำพูดนั้นกลับมีน้ำหนักที่หนักแน่นและเศร้า
"เคย?" เฟิร์นถาม หัวใจเริ่มเต้นแรงอย่างไม่เข้าใจ
เด็กสาวยิ้มอ่อน ๆ "ใช่...แต่ตอนนี้ฉันเป็นแค่เงา ฉันถูกทิ้งไว้ที่นี่ เพื่อเฝ้ามองบางสิ่งที่ไม่ควรมีการรู้จัก"
เฟิร์นรู้สึกหนาวเย็นในใจ แต่ไม่สามารถละสายตาจากเด็กสาวได้ "เธอ...จะบอกอะไรฉัน?"
"เธอไม่เข้าใจหรอก..." เด็กสาวตอบ และหันไปมองท้องฟ้าที่กำลังมืดครึ้มขึ้น "มันมีบางสิ่งที่ถูกซ่อนอยู่ที่โรงเรียนนี้… สิ่งที่ไม่ควรมีใครค้นพบ"
ก่อนที่เฟิร์นจะได้ถามอะไรเพิ่มเติม เด็กสาวก็หายไปในพริบตาเหมือนกับเงาที่เลือนหายไปในความมืด
เฟิร์นยืนอยู่ตรงนั้น รู้สึกถึงความผิดปกติที่เพิ่มมากขึ้นในหัวใจ สายลมเย็นพัดผ่านหน้าเธอและดูเหมือนจะพัดพาความลึกลับทุกอย่างไปในทางที่ไม่สามารถกลับได้แล้ว
ในวันนั้น เฟิร์นกลับไปที่หอพักด้วยความรู้สึกที่ยังไม่หายไป และในใจของเธอก็เต็มไปด้วยคำถามมากมาย “อะไรคือสิ่งที่ถูกซ่อนอยู่ที่โรงเรียนนี้? ทำไมถึงมีความลึกลับมากมายที่คอยดึงเธอเข้าไปในนั้น?”
---
ในตอนนี้ เฟิร์นเริ่มรู้สึกว่าโรงเรียนที่เธอคิดว่าเป็นแค่สถานที่เรียนธรรมดานั้น กลับเต็มไปด้วยความลึกลับที่ยิ่งใหญ่กว่าที่เธอคิด และเธอกำลังเข้าสู่เรื่องราวที่อาจจะเปลี่ยนชีวิตของเธอไปตลอดกาล
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 20
Comments