ตอนที่ 3: ความรู้สึกที่ผิดปกติ

วันต่อมา โรงเรียนเปิดทำการตามปกติ แต่สำหรับเฟิร์น ทุกอย่างดูไม่ปกติเลยสักนิด รู้สึกเหมือนกำลังมองผ่านกระจกใสที่ทำให้ทุกสิ่งในที่นี้ดูคุ้นเคย แต่ไม่ใช่ในทางที่ดี ทุกก้าวที่เธอเดินไป ทุกเสียงที่เธอได้ยิน ดูเหมือนจะปกปิดความลับบางอย่างที่เธอไม่สามารถเข้าถึงได้

ในห้องเรียน เฟิร์นรู้สึกถึงสายตาหลายคู่ที่มองมาที่เธอ บางคนยิ้มแย้มและทักทายเหมือนคนรู้จักกันมานาน แต่ก็มีบางคนที่มองเธอด้วยสายตาที่แฝงไปด้วยคำถามที่ไม่สามารถตอบได้ สิ่งเหล่านี้มันทำให้เธอรู้สึกเหมือนเป็นแค่ตัวแปรหนึ่งในเรื่องราวที่เธอไม่สามารถเข้าใจได้

เธอพยายามพาตัวเองไปเรียนในสภาวะที่คุ้นเคยที่สุด—ตั้งใจเรียน สอดส่องสังเกตสิ่งที่เกิดขึ้นรอบตัว และพยายามปรับตัวให้เข้ากับบรรยากาศใหม่ที่เต็มไปด้วยความแตกต่างจากโรงเรียนเก่าที่เธอเคยไปมา

แต่สิ่งที่เธอได้ยินในห้องเรียนกลับทำให้ความสงสัยยิ่งทวีคูณขึ้นไปอีก

“เฟิร์น ฉันชอบทรงผมใหม่ของเธอจัง” นักเรียนหญิงคนหนึ่งที่นั่งข้าง ๆ เฟิร์นบอก พร้อมยิ้มให้แบบธรรมดา ๆ แต่เฟิร์นรู้สึกเหมือนมีบางอย่างที่แปลกไปจากการทักทายนี้

“ขอบคุณค่ะ…” เฟิร์นตอบกลับไปพร้อมรอยยิ้มที่บางครั้งก็แอบรู้สึกไม่เต็มใจนัก ท่าทางของเธอไม่ใช่การทักทายที่เต็มใจจริง ๆ ความรู้สึกนี้ทำให้เฟิร์นรู้สึกว่าเธอกำลังถูกทดสอบ

ในขณะที่ทุกคนในห้องเรียนกำลังสนุกกับการเรียนและบรรยากาศที่เหมือนจะปกติ เฟิร์นกลับรู้สึกถึงความว่างเปล่าที่เกาะอยู่รอบตัว เธอค่อย ๆ หันไปมองนักเรียนคนอื่น ๆ ในห้อง บางคนก็เงียบหายไปจนทำให้เธอรู้สึกเหมือนมีบางอย่างที่ไม่ปกติ

แล้วก็มีเสียงกระซิบเล็กน้อยดังมาจากด้านหลัง

“เธอรู้ไหม... ที่นี่มันไม่เหมือนโรงเรียนที่ไหน” นักเรียนชายคนหนึ่งพูดเบา ๆ ในระหว่างที่คุณครูกำลังบรรยายเนื้อหาหน้ากระดาน

เฟิร์นสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำพูดนั้น และหันไปมองเขา

“อะไรนะ?” เธอถามเสียงเบา แต่ก็ได้ยินแค่เสียงกระซิบกลับมาอย่างชัดเจน

“ระวังนะ… ที่นี่มีอะไรบางอย่างซ่อนอยู่” เขาตอบกลับแบบไม่เต็มใจจะพูดให้ชัดเจน

เฟิร์นหันไปมองเขาด้วยความสงสัย แต่ก่อนที่เธอจะได้ถามอะไรเพิ่มขึ้น นักเรียนชายคนนั้นก็หันไปข้างหน้าเหมือนจะหลบหน้ากลับไปอย่างไม่อยากให้คนอื่นรู้ว่าเขากำลังพูดอะไร

เธอเริ่มรู้สึกว่ามีบางสิ่งที่ไม่ปกติจริง ๆ ในโรงเรียนแห่งนี้ แต่ปัญหาคือ... เธอไม่สามารถหาคำตอบได้ในตอนนี้

ในช่วงพักกลางวัน เฟิร์นเดินออกจากห้องเรียนไปยังลานอาหารเพื่อรับประทานอาหารกลางวัน แต่ท่ามกลางฝูงนักเรียนที่เดินไปมาในสนามหญ้า เธอกลับรู้สึกเหมือนมีบางอย่างกำลังตามมาอย่างเงียบ ๆ ทุกการเคลื่อนไหวรอบตัวดูเหมือนจะเป็นการเตรียมตัวสำหรับอะไรบางอย่างที่กำลังจะเกิดขึ้น

“เฟิร์น...” เสียงหนึ่งดังขึ้นจากข้างหลัง

เฟิร์นหันไปและพบกับเด็กสาวคนหนึ่งที่ทักทายเธออย่างร่าเริง ท่าทางของเธอดูเหมือนจะเป็นมิตร แต่บางสิ่งในสายตาของเด็กสาวกลับทำให้เฟิร์นรู้สึกเหมือนกำลังถูกจับตามองอย่างตั้งใจ

“สวัสดีค่ะ เฟิร์นใช่ไหม?” เด็กสาวทักทายอย่างสุภาพ แต่ดวงตาของเธอไม่ได้ยิ้มไปด้วยเหมือนปาก

“ใช่ค่ะ ฉันเฟิร์น” เฟิร์นตอบพร้อมยิ้มให้ แต่กลับรู้สึกถึงความไม่สบายใจในท่าทางของเด็กสาว

“ยินดีต้อนรับสู่โรงเรียนนี้ค่ะ ที่นี่อาจจะดูเหมือนโรงเรียนทั่วไป แต่ในความเป็นจริง...มันไม่ใช่ค่ะ” เด็กสาวพูดด้วยเสียงที่เบาและจริงจัง

“ไม่ใช่ยังไง?” เฟิร์นถามอย่างสงสัย

เด็กสาวไม่ตอบคำถามนั้น แต่กลับกล่าวขึ้นว่า “ถ้ารู้แล้วจะไม่สามารถออกไปจากที่นี่ได้เลยนะคะ” และก่อนที่เฟิร์นจะได้ถามอะไรต่อ เธอก็เดินหายไปในฝูงนักเรียนที่เดินอยู่รอบ ๆ เหมือนไม่เคยมีใครมาแนะนำตัวเลย

เฟิร์นยืนอยู่ตรงนั้น สับสนและรู้สึกเหมือนกำลังตกอยู่ในความสับสนจากปริศนาใหม่ ๆ ที่เธอไม่สามารถไขได้ เธอเริ่มเข้าใจแล้วว่าความแปลกประหลาดที่เกิดขึ้นในโรงเรียนนี้ ไม่ได้เกิดจากความบังเอิญ มันคือบางสิ่งที่ตั้งใจให้เกิดขึ้น

เธอยังไม่รู้ว่าจะเริ่มจากตรงไหน หรือจะทำอย่างไร แต่ที่แน่ ๆ คือ... เธอกำลังเข้าไปอยู่ในเรื่องราวที่ยิ่งใหญ่กว่าที่เธอคิด

---

ในตอนนี้ เฟิร์นเริ่มมีความรู้สึกว่าเธอกำลังถูกดึงเข้าไปในความลึกลับของโรงเรียนที่เต็มไปด้วยความไม่ปกติ และมันเป็นแค่จุดเริ่มต้นของการผจญภัยที่จะเปลี่ยนชีวิตของเธอไปตลอดกาล

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***