คดีหมายเลข 0815/56 — แฟ้มหนาเก่าที่วายุดึงออกจากคลังเก็บคดีล้มเหลว เขาไม่ได้เปิดมันมาหลายปีแล้ว
เหยื่อคือหญิงสาวชื่อ ญาดา ถูกพบเสียชีวิตในห้องพักเช่าแห่งหนึ่ง
ไม่มีพยาน ไม่มีผู้ต้องสงสัยชัดเจน
ตอนนั้นวายุเพิ่งเข้าวงการ — และนี่คือคดีแรกที่เขา “ล้มเหลว”
แต่ตอนนี้ชื่อ “ญาดา” โผล่ขึ้นมาอีกครั้งในบันทึกของทิชา
และใบหน้าของเธอ...ก็อยู่ในแฟ้มบำบัดจิตเมื่อสิบปีก่อน
วายุกวาดตามองรายชื่อผู้เกี่ยวข้องในแฟ้ม
แล้วก็หยุดที่หนึ่งชื่อ —
“อนาวิน สารัตน์”
อดีตนักจิตวิทยาภาคสนาม ผู้รับผิดชอบดูแลกรณีของญาดา
เขารู้จักชื่อนี้ดี
อนาวินเคยเป็นเพื่อนร่วมงานของเขา
และ...เป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่วายุเคยเรียกว่า “เพื่อนแท้”
วายุโทรหาเบอร์เก่าของอนาวิน — ไม่มีคนรับ
แต่ในระบบของกรม เขายังขึ้นว่า “มีชีวิตอยู่”
ที่อยู่สุดท้ายอยู่ไม่ไกลจากเมือง
เขาขับรถออกไปทันที ท่ามกลางฝนที่ตกไม่หยุด
เมื่อถึงบ้านหลังนั้น — ไฟภายในปิดเงียบ
เขาเคาะประตู ไม่มีเสียงตอบ
จนเขาสังเกตเห็นว่ามีใครบางคนกำลังมองเขาอยู่ จากในบ้าน
แต่เพียงเสี้ยววินาที — ผ้าม่านก็ถูกดึงปิด
---
ด้านพรรณราย
เธอนั่งอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ ดูวิดีโอจากกล้องวงจรปิดที่เธอ “ไม่เคยให้” วายุดู
ในภาพ — มีชายคนหนึ่งยืนอยู่หน้าห้องของทิชาเมื่อคืนก่อนวันที่เธอหายตัวไป
ใบหน้าเขาถูกหมวกคลุมมิด
แต่ท่าทางนั้นเธอจำได้
เธอพึมพำกับตัวเองเบา ๆ
“นายไม่ควรกลับมาสืบเรื่องนี้ วายุ...”
---
ขณะวายุเดินกลับไปที่รถ เขาพบจดหมายซองเล็ก ๆ สอดอยู่ใต้ที่ปัดน้ำฝน
เขาเปิดมัน — ข้างในมีแค่กระดาษพับหนึ่งแผ่น เขียนด้วยลายมือ
> “ถ้านายยังอยากรู้ความจริงจริง ๆ —
เริ่มจากถามตัวเองก่อนว่า ทำไมตอนนั้นนายถึงไม่ตามคดีญาดาต่อ”
"เพราะความกลัว?"
"หรือเพราะความรู้สึกผิด?"
---
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 11
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments